هرم پور – این آخرین سرمقاله روزنامه در سال 1400 است. علی القاعده در این آخرین سرمقاله، باید بر همه ی خوشی ها و ناخوشی های سال 1400 و تلاشی که همه ی دست اندرکاران روزنامه ی آوای خراسان جنوبی برای نقش آفرینی در توسعه و پیشرفت استان داشتند، مروری کنیم و شاید هم می باید از این فرصت استفاده کنیم و مراتب سپاس و قدرشناسی خودمان را از همه ی شما خوانندگان عزیز که صمیمانه و مهربانانه در کنار ما بودید، تقدیم حضورتان نماییم. شاید هم ضروری تر باشد که خداقوتی به همه ی مسئولین و مدیران استان بگوییم، و درعین حال، از آنهایی که در هر مسند و مقامی، نقدها و نوشته ها و گزارش های این یکساله را برنتابیدند و با انواعی از تهمت ها وانگ ها و مانع تراشی ها، کام رسانه ای ما را تلخ کردند، تشکر کنیم که ما را به ادامه ی این مسیر درست و شناخت واقعی از مسیر آینده، بیشتر از پیش، رهنمون شدند و انگیزه مند کردند. اجازه می خواهم ضمن خداقوت به همه تلاشگران عرصه های استانی و شهرستانی در خراسان جنوبی، یاد و نام همه ی شهدای عزیز و همچنین تعدادی از پدران و مادران آسمانی شده ی این شهدای گرانقدر و همچنین یاد و خاطره ی سفرکردگان به دیار ابدی به ویژه تعدادی از هنرمندان، فرهیختگان، نخبگان و فرزانگان و جمعی از عزیزان رسانه ای استان را هم گرامی بداریم و به روح بلندشان هزاران درود و سلام تقدیم کنیم.من مایل هستم در این آخرین سرمقاله، در حد چند خطی از رسالت هایمان برای آغاز قرن جدید دررابطه با استان خراسان جنوبی بنویسم. سال 1401، سال آغاز قرن جدید شمسی است. منطقه ی ما که اینک با جمعی از شهرستانهای عزیز و مردم بزرگوارش، به نام خراسان جنوبی شناخته می شود، در قرنی که گذشت، هم طلایه دار فرهنگ و ادب و نخبگی بود و هم محروم ومظلوم از حق های بی شماری که می باید به او می رسید و نرسید. رنگی از رنج ها و غباری ازدردهایی که شاید بسیاری از آنها حق نبود بر چهره داشت و دست های توسعه اش، علیرغم اینکه پینه بسته ی تلاش های بی شمار بود و قدم های پیشرفتش علیرغم آنکه آکنده از خستگی حرکت در مسیر توسعه بود، اما به انصاف و به حقیقت، هنوز هم به چشمه ی روان و دشت فراخناکی نرسیده که دمی به خاطرجمعی و سهولت و راحتی، بیاساید و چنان تحفه ای نیز برنگرفته که بتواند آن را با خوشحالی و مسرت و شادمانی به نسل بعدی تقدیم نماید. تا چند ساعت دیگر، سال تحویل خواهد شد و سال 1401 از راه خواهد رسید. در قرن جدید، ما به عنوان رسانه ، مردم و همچنین مسئولین هر کدام چه رسالتی برای توسعه استان بر عهده دارند؟ آیا هر کدام از این سه محور مهم در قرنی که به پایان رسید، نقش هایشان را شناختند و به بهترین صورت به آن عمل کردند؟ اگر رسالت رسانه ها، اطلاع رسانی و هدایت بود و اگر نقش مردم، حمایت و نظارت بود و اگر نقش مسئولین، تلاش و همت بود، در قرن جدید یعنی با آغاز سال 1401 هم باز باید بر همین نقش ها تأکید و تکیه کنند؟ آیا اصلاً محور همه ی اقدامات وتلاش ها باید توسعه و پیشرفت باشد یا باید ضمن بازنمایی نقش ها، بازنمایی وظایف و شعارها و هدف ها را هم مورد توجه قرار داد؟ من با همه ی وجود احساس می کنم سالهای پایانی قرن و به ویژه سال 1400 برای خراسان جنوبی و مردمش، نوعی به خود برگشتن و تفکر و تلاش همگانی غیرمحسوس برای این تغییر در نوع نگاهها و نقشها بود. همه ی ما در آغازین سال قرن جدید، به این تلاش همگانی برای بازآفرینی نقش ها و تغییر دیدگاههای بسته و محدود و همچنین خلاقیت های زمانه محور نیاز داریم، که اگر چنین نشود، در میدانِ بازی سخت اراده ها و همت ها، باخته ایم. روزنامه ی مردمی و مستقل آوای خراسان جنوبی، در سال 1401 نیز با درک این رسالت مهم، تلاش خواهد کرد تا با در اختیار قراردادن ماحصل سالها تجربه ها و امکانات و نگاه مستقل و شخصیت غیروابسته و ماهیت مردمی خود به محضر همه ی شهروندان دلسوز، فرهیختگان توانمند، فرزانگان و نخبگان دغدغه مند و مسئولین و مدیران خوش فکر و پرتلاش و صادق، در نقش آفرینی های متحول کننده ی قرن جدید برای استان خراسان جنوبی، در کنار همه ی مردم عزیز استان ، در عرصه همت و اراده برای فردای این سرزمین پرگهر، حضور داشته باشد. آنچه در سال 1400 از سوی روزنامه انجام شد، مبتنی بر سالت رسانه ای ما بود در چنین فضایی بود. قصور و کمبود و نقصان ما را به لطف و مهربانی خود ببخشید، و با دست های توانمندتان، دست و قدم های دست اندرکاران روزنامه برای فردای این استان را بیش از گذشته یاری بفرمایید. سال 1400 با ترنم عیدانه های بزرگ به پایان می رسد و سال 1401 با عطر دل انگیز بهار طبیعت و بهار قرآن، آغاز می شود. این سال، سالی پر از برکتی خواهد بود انشاءالله. روز و روزگارتان خوش، دست خدا به همراهتان و پیشاپیش، عید نوروزباستانی، به حضور همه ی شما سروران عزیز، مبارک باد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)