جم – روز جمعه انتشار خبر افتخارآفرینی دو دانش آموز استان خراسان جنوبی در کنکور سراسری ، بسیار خوشحال کننده و مسرت بخش بود.در شرایطی که بسیاری از عدم توازن امکانات و زیرساخت های آموزشی می گویند و اغلب رتبه های برتر مرکز نشین اند ، کسب اینچنین رتبه هایی جای خوشحالی بسیار دارد.چرا که نشان از یک همت والا می دهد و همه نیک میدانیم در استان ما رنگی از امکانات خاص دانش آموزان تهرانی نیست.اما همتی هست و معلمانی دلسوز که به علم و توسعه اهمیت می دهند.خراسان جنوبی کم از این نخبه ها ندارد.چه در سنوات گذشته کنکور که در رشته های تجربی ، انسانی ، ریاضی و … رتبه های برتر داشتیم و چه در حوزه های ورزشی و کارهای بزرگ دانش بنیان و … . اما چیزی که کمبود آن حس می شود ، قدردانستن نخبگان است.به نظر می آید ما آنچنان که باید، قدر نخبگان را نمیدانیم.شاید چون تصور می کنیم قدردانی از یک نخبه و یک انسان موفق ، صرفا تقدیر از تلاش وی است و بس.در حالی که وقتی ما از یک نخبه تقدیر میکنیم ، در اولین واکنش به او می گوییم قدم های بعدی را بلند تر بردار و حمایتت میکنیم.قدم هایی که قطعا در مسیر افتخار آفرینی و پیشرفت و توسعه استان است.از طرفی وقتی یک جوان نخبه تقدیر شده و با پوشش رسانه ای مناسب به جامعه معرفی می شود ، علاوه بر ایجاد امیدآفرینی و افزایش روحیه کار و تلاش ، یک الگوی موفق به جامعه نشان داده ایم.چه بسیار جوانانی که پس از افتخارآفرینی های جوانان کشور در والیبال ، علاقه مند به این رشته شدند و چه بسیار کسانی که از همین حالا پس از افتخارآفرینی کاراته کاران المپیکی ، گوشه چشمی به این ورزش رزمی پیدا کرده اند و حس «خواستن و توانستن» در وجودشان جان گرفته است.وقتی هجمه رسانه ای سنگین روی ذهن جوانان است تا ناامیدی را تعمیق کند ، چرا هزاران بار از مدال طلای آن دختر جوان در پارالمپیک نگوییم؟برگردیم به استان خودمان! چرا از متین سیروسی و امیرحسین سبزه کار و باقی افتخارآفرینان در رشته بدنسازی آنهم در آوردگاه های کشوری و بین المللی چیزی نمیگوییم و قدردانی نمیکنیم؟ چندماه قبل کلیپی از ناهید عرب که با ایستادگی و تلاش موفق به کسب مدال برنز کشور در رشته دوچرخه سواری شد ، پخش شد.کلیپی که در آن از سختی های کسب موفقیت گفت و اظهار کرد : «من مجبور بودم مقام بیاورم.ده بار زمین خوردم اما بلند شدم.»بعد از انتشار گسترده این کلیپ ، شاهد سیل محبت مردم استان بودیم و قدردانی و توجهی که معطوف به این بانوی جوان شد. حالا ناهید عرب مدال طلای کشور را گرفت! پیشرفت و توسعه یک جامعه معادله چندان پیچیده ای نیست! معادله ای که یک مولفه بزرگش نگاه و توجه مردم و مسئولان به نخبگان آن جامعه است.وقتی ما نجمه خدمتی ، بانوی المپیکی استان را راحت از دست میدهیم و به اجبار برای استان دیگری به میدان می رود ، یعنی یک جای کارمان می لنگد.یعنی قدر نمیدانیم.ارزش نمیدهیم.در اولین گفتگوی زنده رئیس جمهور با مردم نیز از لزوم قدردانی نخبگان سخن به میان آمد.به حق وقتی ما قدر توانمندی ها، نخبگان ، سرمایه گذاران و … داخلی را ندانیم ، نه تنها پیشرفت نمیکنیم بلکه موجب دلسردی مردم هم می شویم! والله قدرانی از نخبگان کار سختی نیست و این صرفا هم مختص مسئولان نیست و همه مردم هم در این قدرشناسی سهمی دارند ! جایی در یکی از شهرهای شمالی که خطه کشتی گیران است پیام بزرگی دیدم که نوشته بود «حسن یزدانی ؛ کسب مدال نقره تو مایه افتخار ماست.از طرف کافه عموعلی»! (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)