بهروزی فر -خراسان جنوبی، استانی با ۱۵۱ هزار کیلومتر وسعت است که در شرق کشور واقع شده و به جهت قرارگیری در مسیر دو کریدور اصلی، همجواری با ۶ استان، همسایگی با افغانستان، واقع شدن در مسیر دسترسی زائران ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و از همه مهمتر وجود ذخایر معدنی، جاذبه های گردشگری، محصولات کشاورزی خاص، دانشگاه های بنام و… مسیر و مقصد مسافران زیادی می باشد و به همین دلیل از پرترددترین محورهای مواصلاتی کشور به شمار می رود. سال ها قبل و احتمالاً با پیش بینی چنین شرایطی، به جهت تسهیل مسافرت و به سرعت طی شدن راه طولانی این منطقه با مرکز کشور، موضوع راه اندازی فرودگاهی در این نقطه از جغرافیای میهن، در دستور کار قرار گرفت و به این ترتیب فرودگاه بین المللی بیرجند که از یک سال قبل، نام شهید بزرگوار کاوه را بر خود گرفته، در سال ۱۳۱۲ شمسی به عنوان سومین فرودگاه کشور در شمال شهر بیرجند راه اندازی شد. این فرودگاه که در زمینی به ابعاد چهار میلیون مترمربع و با یک باب ساختمان دو اطاقه، کارش را شروع کرده بود، به مرور توسعه یافت، تا این که امروزه تقریباً به صورت روزانه پروازهای تهران و دو روز در هفته نیز پروازهای مشهد را میزبانی می کند و به فراخور شرایط و طی چند مرحله انگشت شمار، شاهد حضور زوار عتبات عالیات و حج بوده است. خراسان جنوبی علاوه بر این فرودگاه نسبتاً قدیمی، از طریق فرودگاه شهدای طبس نیز، مسافران زیادی را میزبانی می کند، فرودگاه شهدای طبس در سال ۱۳۶۸ پایه ریزی و در سال ۱۳۷۲ افتتاح شد اما شروع پروازهای برنامه ای آن را برای نیمه دوم سال ۱۳۷۴ گزارش کرده اند. این فرودگاه که در قلب کویر ایران واقع شده و امکان مهمی در تسهیل شرایط برای مسافرانی است که قصد عزیمت به تهران را دارند و به جهت وجود معادن غنی ذغالسنگ، سطح دسترسی سرمایه گذاران، مهندسین، کادر اداری و برخی کارگران پروازی را راحت تر کرده است. فرودگاه طبس که به دلیل عدم وجود ترافیک هوایی سنگین، شرایط جغرافیایی و عدم وجود موانع طبیعی اثرگذار در نزدیکی آن، زمینه مناسبی را برای فعالیت‌های آموزشی ، هو انوردی و خلبانی فراهم نموده، در حال حاضر در روزهای یکشنبه و سه شنبه هر هفته پذیرای مسافرین مسیر تهران- طبس – تهران است. اما فرودگاه سوم استان که عنوان قدیمی ترین را هم بر خود دارد، سالهاست در جوار شهرستان نهبندان، مورد بی مهری واقع شده و کسی به این زیرساخت بین المللی توجهی ندارد. ماجرا این است که سال ها قبل و بعد از جنگ جهانی اول، انگلیسی ها و آمریکایی ها به واسطه رسیدن به اهدافی که در کویر لوت داشتند و البته اشراف به ذخایر غنی معدنی این منطقه- طبق مستندات موجود- فرودگاهی را در این منطقه احداث می کنند، فرودگاهی که ابعاد وسیعی نداشت اما در بازه زمانی ۸ ماهه ای حدفاصل مهرماه تا اردیبهشت ماه، میزبان پروازهای کوچک و سبک بین المللی بود. انگلیسی ها و آمریکایی ها از طریق این فرودگاه که در شمال شرق دهسلم و در حاشیه جاده واقع شده، به منطقه دسترسی داشتند و کارهای تحقیقاتی خود را به راحتی انجام می دادند، حتی اهالی منطقه دهسلم این را هم به خاطر دارند که دولت وقت از این فرودگاه برای استقرار هواپیماهای سمپاش خود در فصل سمپاشی محصولات باغی استفاده می کرده- چقدر جای این فرودگاه در فصل معدوم کردن ملخ ها خالی است- و در مجموع فرصت خوبی برای دسترسی مرکزنشینان به این منطقه دورافتاده هم بوده است. بعدها و با وقوع حادثه صحرای طبس، صرفاً به جهت این که از هرگونه حادثه مشابهی ممانعت به عمل آید، باند این فرودگاه تخریب شد و دستخوش تغییر گشت و به این ترتیب، بعد از انقلاب هیچ هواپیمایی بر این باند فرود نیامد، تا این که پرونده ثبت جهانی کویر لوت، روی میز محققین قرار گرفت و حدود ۱۰ سالی است به عنوان مطالبه اصلی میراث فرهنگی درآمده، این فرودگاه اگر دوباره به روزهای خوش گذشته برگردد، چند نیاز اساسی را برطرف می کند. با توجه به این که به استناد آمار، ۶۰ درصد گردشگران خارجی که به استان می آیند، مقصدشان دهسلم و کویر لوت است، این فرودگاه سطح دسترسی گردشگران را به جاذبه‌های طبیعی استان به ویژه در نهبندان کوتاه تر می کند و این عذر دوری استان از مرکز، نامرتب بودن پروازها و…. را از بین می برد. کویر لوت که در بخش استان همسایه، حضور همیشگی گردشگران را شاهد است، در این سو و در استان خراسان جنوبی هم جانی تازه می گیرد و حضور گردشگران بالطبع پیامدهای میمونی همچون اشتغالزایی، درآمدزایی، رفاه عمومی و درمجموع توسعه شهرستان را به همراه دارد. کوه های مریخی یا مینیاتوری نهبندان در مجاورت کویر لوت، جای ویژه تری در پرونده توریسم خواهد یافت. کوه آلمانی که در سال های دور، دلیل اصلی حضور آلمانی ها برای برگزاری مراسم ویژه پاسداشت کشته شدگان جنگ جهانی در این منطقه بود، دوباره موبورهای آلمانی را میزبانی خواهد کرد. وقتی از ۷ روستای شگفت انگیز ایران دو مورد آن شامل چنشت و ماخونیک در سربیشه واقع شده، گردشگرانی که با استفاده از هواپیماهای سبک در این فرودگاه بنشینند، مطمئناً برای بازدید از این دو جاذبه بی نظیر وقت بیشتری خواهند داشت. و به هزاران دلیل دیگر که در این مجال نمی گنجد، وقت آن رسیده که سومین فرودگاه استان که این روزها مقصد هیچ مسافری نیست، دوباره احیا شود. شاید این مهم در توان ستاد توسعه خاوران باشد که سرمایه گذارانی را در داخل یا خارج استان، به این موضوع ترغیب نماید.

(لطفاً نظرات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)