هرم پور – آغاز به کار دولت سیزدهم و به ویژه جابجایی استانداران و آغاز دور جدید فعالیت استانداران تازه نفس در استانها، مقوله ی مهم و کم نظیری را طی سالهای پس از انقلاب به قاموس سیاست عملی و شیوه حکمرانی کشور وارد کرده است. این شیوه یا جریان عملیاتی، همان نگاهی است که از آن تحت عنوان «جوانگرایی» دولتی یاد می شود و مصداق های عینی فراوانی از آن، همین روزها در استان ما هم اجرا شده یا در حال اجراست. تقریباً اکثر نیروهای معرفی شده در هفته های اخیر برای مناصب مدیریتی در خراسان جنوبی، چه در سطح استانداری و فرمانداری ها و چه در سطح سازمان ها و ادارات و دستگاههای اجرایی ، عموماً جوان هستند. اما این جوانگرایی، چه فرصت ها و آسیب هایی را پیش روی آینده توسعه استان خراسان جنوبی خواهد گذاشت؟ اگر این مبنا را بپذیریم که استان ما در یک بزنگاه تاریخی از منظر توسعه همه جانبه قرار دارد و علاوه بر همت و اراده و برنامه ریزی درست، نیازمند نیروی مدیریت و کارآمد جوانان نیز هست، بنابراین به حضور و کارکرد مؤثر نیروهای جوان و نیاز مبرم استان به فعالیتشان در مناصب مدیریتی نیز بیش از پیش ایمان خواهیم آورد. جوانان تازه مسئولیت گرفته در خراسان جنوبی، چه آنان که تجربه های مدیریتی قبلی دارند و چه آنان که در آستانه ی کسب چنین تجربه هایی هستند، نیروهایی خوش فکر، سالم، متعهد، دست پاک، باوجدان، خبره و پرشور و پرتوان هستند. این جوانان سالها در کنار نیروهای باسابقه درس آموزی کرده اند و اینک فرصتی مغتنم فراهم شده تا این تجربه ها را با نیروی جوانی درآمیزند و برای وارد کردن استان به روی پله های یک «جهش توسعه ای واقعی»، همه ی تلاششان را انجام دهند. اما این سکه ی بخت و اقبال، یک روی دیگر هم دارد. تجربه ی سالها حشر و نشر و آشنایی من با مدیران جوان، سه نکته ی مهم را به ذهنم یادآوری می کند؛ اول اینکه بعضی از نیروهای جوان در سطوح مدیریتی استان، دچار غرور علمی ویژه ای هستند و اساساً مقوله ی «دانش» را از «تجربه» برتر می دانند و برتر می بینند. این یک اشتباه محض است. دوم اینکه بعضی از مدیران جوان استان، عجول هستند و همین عجله، عموماً آنها را پس از مدتی به سمت انجام کارهای صرفاً نمایشی و نه عمیق سوق می دهد. این موضوع در دراز مدت شاکله ی برنامه هایشان را به هم می ریزد. سوم اینکه عده ی محدود و معدودی از مدیران جوان در استان، پس از مدتی با چشیدن طعم لذیذ و شیرین مناصب مدیریتی، به قیمتِ جان هم حاضر به پس دادن این امانت نیستند! لذا خیلی زود در دام گروهها و احزاب باج بگیر سیاسی می افتند و همه یا بخشی از آوازه و هیبت علمی و مدیریتی خودشان را تباه می کنند. جوانگرایی مدیریتی در استانی محروم از امکانات و توجهات، اما غنی از نیروی انسانی مثل خراسان جنوبی، هم فرصتی بی نظیر و کم نظیر است و هم آسیب هایی جدی به همراه دارد. تلفیقی از جوانگرایی و طمأنینه و تعمق، ترکیبی از جوانگرایی و احترام به تجربه های بزرگان، معجونی از جوانگرایی و آزادگی و استقلال، نسخه بی کم و کاست حرکت در مسیر توسعه استان است. این روزها که تب جوانگرایی استان ما را هم فراگرفته است، مدیران محترم عالی و اجرایی، پیشکسوتان، اصحاب تجربه و خود مدیران عزیز منصوب شده ی جوان ما،تلاش کنند مدام این مقوله های مهم را به خود و به یکدیگر، یادآوری کنند. اما شما چه؟ آیا شما شهروند عزیز، مدیران پرشور و جوان و کم تجربه را به مدیران پیشکسوت اما با تجربه ترجیح می دهید یا نه؟
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ یا صفحه اینستاگرامی @s.hossein.harampoor.m  اعلام یا ارسال بفرمایید)