بهروزی فر – باستناد این سه کلام؛ “امروز در دنیا چالش‌ها و درگیری‌ها چالش‌های رسانه‌ای است. بیش از آنچه موشک و پهپاد و هواپیما و ابزارهای جنگی و مانند اینها تأثیر بگذارند در عقب راندن دشمن، رسانه‌ها هستند که تأثیر می‌گذارند و دل‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند ، ذهن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند . جنگ، جنگ رسانه‌ای است؛ هر کس رسانه‌ قوی‌تر داشته باشد، در اهدافی که دارد ــ هر هدفی ــ موفّق‌تر خواهد بود”. (مقام معظم رهبری / دیدار شاعران ۱۴۰۳/۰۱/۰۶ ) “ امروز که راهبرد دشمن ایجاد یأس در جامعه با بزرگنمایی ضعف‌ ها و ترویج «نمی‌توانید» و «نمی‌شود»هاست، تقسیم صحیح در میان رسانه‌ها، نه دسته‌بندی چپ و راست، بلکه دسته‌بندی رسانه‌های امیدآفرین در برابر یأس آفرین است. بیان رسانه‌ها و قلم فعالان این عرصه نقش مهمی در حفظ وحدت و انسجام اجتماعی و نیز در کیفیت مقابله با جنگ ترکیبی، رسانه‌ ای و روانی گسترده دشمن دارد”.(رئیس جمهور/ نشست خبری ۱۴۰۲/۱۲/۲۴) “ خبرنگاران باید واقع‌ بینانه مسائل را دنبال کرده، به اولویت‌ های استان، کشور و حوزه بین المللی توجه کنند و آن ها را انعکاس دهند، تقابل برخی خواص و مدیران در بعضی از شهرهای استان برای جذب امکانات بی‌مورد است البته رقابت تا حدی قابل قبول است اما نباید منجر به عدم توسعه استان شود لذا ایجاد وحدت استانی در جامعه باید راهبرد رسانه و خبرنگاران باشد”. (استاندار / دیدار پانا/۱۴۰۳/۰۱/۱۹) رسانه ها نقش بسزایی در روشنگری و تنویر افکار عمومی دارند، در حقیقت این رسانه است که می تواند با انعکاس بموقع واقعیت ها از بروز هرگونه کج اندیشی و انتشار اخبار کذب و نابجا که به راحتی همه خدمات و سلامت نظام را زیر سؤال می برند، جلوگیری کند. این رسانه است که می تواند در تحقق جهاد تبیین و تشریح توفیقات نظام و موفقیت های دولت ها در فضای جنگ ترکیبی و تمام عیار دشمن نقش آفرینی کند و نقشه های معاندان برای مأیوس سازی و پراکندن بذر ناامیدی در بین مردم را نقش بر آب نماید. اما مرور آن چه سال هاست رخ داده و طی دو سال گذشته بیشتر نمود پیدا کرده است، به خوبی نشان می دهد رسانه ها هنوز نتوانسته اند آن طور که باید و شاید جای خود را در بین مدیران پیدا کنند. مدیران در هر دسته و رسته ای با گذشت این همه سال و با این همه اتفاقات عجیب و غریب رخ داده و این همه اخبار صحیح و ناصحیحی که به صورت شفاهی یا از طریق بسترهای فعال در فضای مجازی دست به دست می شوند، هنوز به این باور نرسیده اند که رسانه، تکیه گاه و پشتوانه ای محکم است و می تواند در بزنگاه ها کارا و مفید باشد. این عدم اطمینان و نامحرم شمردن رسانه های خودی و داخلی، طی این سال ها تنها نتیجه ای که داشته، این بوده است که فرصت جولان به رسانه های بیگانه و غرض ورزان داده و این مهلت را برای آنها فراهم کرده است که با انتشار اخبار مختلف از حوزه های متفاوت، حکم راوی اول را داشته و درخصوص هر مسئله ای، جهت فکری خاصی درست مطابق آنچه خود می خواهند، ایجاد کنند. ماجرای مهسا امینی، نمونه بارز این موضوع است، اتفاقی که همچنان در مسایلی همچون شهادت مرزبانان در سیستان و بلوچستان و موارد مشابه شاهدیم و در خراسان جنوبی هم که در حاشیه مرز کشور ناامن افغانستان، به امنیت خود می بالد، مصداق هایی پیدا کرده و برخی حوزه ها را متأثر ساخته است و بدون تردید اگر از همین جای کار مدیریت نشود، قطعاً پیامد هایی سنگین به همراه خواهد داشت، عواقبی که گاه جبران نمی شوند. بی شک بهترین راه درمان این بیماری، دیدن رسانه ها و استفاده بهینه از ظرفیت غنی رسانه ای استان است. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)