جم – ساعت حدود 10 شب است و دو دوچرخه سوار که انگار وسط خیابان کورس گذاشته اند ، بدون حتی یک علامت یا چراغ کوچک به سرعت از کنارمان میگذرند.جلوتر با این بی احتیاطی چیزی نمانده که هم خودشان را به کام مرگ بکشانند و هم راننده ای بدشانس را بدبخت کنند ! این اتفاق و مانند آن را بسیار در شهر مشاهده می کنیم . نور کم شهر در برخی خیابان های اصلی ، معابر را مستعد حوادث کرده و به شکلی است که اگر یک دوچرخه سوار بی احتیاطی و یا یک عابر پیاده هنگام عبور از خیابان ، در سایه پرچین ها گم شده باشد ، دیگر کار از کار گذشته و باید منتظر صدای تلخ یک حادثه بود! هر چند باور عمومی بر این است که باید راننده مراقبت کرده و عابرپیاده همواره صاحب «حق» است اما در این مجال ورودی به اینکه از لحاظ قانونی درست و غلط چیست و اینکه در شهر زیرساخت های مناسب عابرین اعم از پل عابرپیاده و … فراهم شده یا خیر نداریم. به نظر در ابتدا هر فرد باید در مقام عابری پیاده مراقبت و احتیاط لازم را داشته و به همین جهت است که همیشه به عزیزانمان توصیه می کنیم تا بیشتر احتیاط کرده و کاری به توجه یا عدم توجه رانندگان نداشته باشند .خاطرم هست از چندسال قبل همواره در خانواده یک توصیه تکرار می شد.«فکر کن اصلا راننده ها تو را نمی بینند تو مراقبت کن».به تدریج فهمیدم واقعیت هم چیزی جز این نیست! هنگام رانندگی ممکن است راننده با یک حواس پرتی کوچک ، ثانیه ای چشم از مقابل بردارد و به راحتی با عابر پیاده برخورد کند.مگر نداشتیم همین چندوقت پیش که جوانی بخاطر افتادن گوشی اش در ماشین هنگام رانندگی در بزرگراه ، یک لحظه غفلت کرد و در کسری از ثانیه به جدول ها برخورد و دچار سانحه جدی شد! جدای از حواس پرتی ، سرعت های زیاد ثبت شده توسط دوربین های شهری ، اعدادی را می گوید که خارج از تصور است! وقتی هرشب خیابان های شهر با سرعت های بالای 120 برخی خودروها به پیست اتومبیلرانی تبدیل می شود ، نمی توان توقع داشت هنگام عبور عابران پیاده از خیابان سرعت عمل راننده یا سیستم ترمزهای آن امنیت ما را تامین کند . حجم بالای تصادفات درون شهری و خصوصا چپ کردن ها که اغلب به دلیل سرعت زیاد و عدم رعایت حق تقدم ، زنگ خطری برای تک تک شهروندان است.نه فقط کسانی که سوار بر خودرو اند .وقتی شرایط اینگونه است ، به نظر باید کمی در رفتارهای خودمان تجدیدنظر کرده و جانمان را بازیچه ی شوتی سوارهای شهر نکنیم! عابر پیاده در کنار همه امنیت تامین شده توسط حافظان نظم شهری ، باید حاشیه امنیتش را با مراقبت های خود هم تامین کند تا در محیط متاثر از شور جوانی برخی رانندگان و بی قانونی برخی دیگر از شهروندان و همچنین تاریکی بیش از اندازه معابر نگردد . بسیاری از کارشناسان معتقدند در فضاهای با نور نامناسب حتی نوع رنگ و لباس عابرین هم می تواند در پیشگیری از سوانح موثر باشد . یادمان باشد ایمنی عبور و مرور در شهر فارغ از سایر عوامل خطرزا ابتدا بر عهده خود عابرین است و متاسفانه عدم توجه به این موضوع خسارات جانی و غیر قابل بازگشتی را برای بسیاری از شهروندان به بار آورده است . بدون شک چک کردن اخبار تصادفات درون شهری و بررسی آماری و قیاس آن با جمعیت بیرجند ، به خوبی حساب کار را دستمان می دهد! امیدوارم با افزایش آگاهی شهروندان از قوانین و دقت بیشتر در مسائلی از این دست ، روز به روز شاهد کاهش تعداد عزیزانی باشیم که در تصادفات ، جانشان به خطر افتاده و با ثانیه ای غفلت ، مصدوم یا جانباخته حوادث می شوند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)