هرم پور – اگر اهل و علاقه مند به مطالعه باشید، حتماً یکی از ماندگارترین و جالب ترین آثار داستانی دنیا یعنی «افسانه سیزِیِف» را خوانده اید. «سیزیِف» کسی است که در اساطیر یونان باستان از او نام برده شده و کتابهای متعدد، فیلم های فراوان و تئاترهای ماندگار بر اساس داستان او نوشته شده است. او به خاطر فاش کردن راز خدایگان یونان باستان، محکوم شده بود تا تخته سنگی را بر دوش بکشد و هر روز آن را تا قله یک کوه حمل کند، اما همین که او با سنگ بر دوش به قله می‌رسید، سنگ به پایین می‌غلتید و «سیزیف» مجبور می شد دوباره این کار سخت را آغاز کند و انجام دهد. شرایط و وضعیت استان ما و بعضی از مسئولین و مدیران استان ما، شرایطی مشابه همان سیزیف است. ما در این سالها، به کارهایی اولویت داده ایم که نباید می دادیم و به دلیل برخی سکوت های نابهنگام، برخی تغییر و تحولات ناگهانی و غیرمحتمل، و برخی تضاد منافع ودیدگاهها در عرصه های مدیریت استان، و در پاره ای موارد اقدامات خیانت بار بعضی از افراد و گروهها در دمیدن به آتش رقابت های منطقه ای درون استانی، در حالیکه سنگ سخت سنگین توسعه را بر دوش کشیده و تا نزدیکی های قله برده ایم، به ناگاه دوباره پایین غلتیده و از اول شروع کرده ایم. چند روز قبل آمار مقایسه ای وضعیت توسعه استان در شاخص های مختلف در سالهای اخیر نسبت به سالهای قبل از تأسیس استان را مرور می کردم. آمار، بسیار فراوان و خارج از ظرفیت بیان در این چند سطر کوتاه است، اما دیدم هفده سال از تأسیس خراسان جنوبی می گذرد، هفده سال از استقلال نسبی استان می گذرد، هفده سال از آغاز روندهای متعدد توسعه ای با شعارهای بسیار زیبا و قول ها و وعده های بی شمار و پرطمطراق می گذرد، اما شاخص ها، روندها، فرایندها، رقم ها و آمار، و حتی تجربیات شهودی و عینی ما از شرایط استان، آنگونه که باید و شاید، پرآوازه، قابل توجه، قابل اتکا و قابل افتخار نیستند. اینکه به عنوان یک فرد رسانه ای، مدعی شوم هیچ کار مثبتی انجام نشده یا تأسیس استان روی توسعه خراسان جنوبی، اثر مثبتی نداشته، حرفی غیرکارشناسی و امری دور از انصاف است، اما اینکه عنوان کنم و شهادت بدهم که روند توسعه استان، روند کاملاً مطلوبی بوده، خیانت و اجحاف به حق مردم و استان خراسان جنوبیست. مشکل کار کجاست؟ تا کی باید در آتش چنین شرایطی بسوزیم و در حالیکه بسیاری از استانهای همتراز، به افق های پیش بینی شده نهایی توسعه ای خودشان نزدیک شده اند، ما هنوز در تقلا و تب و تاب اقدامات و فرایندهایی باشیم که ما را به توسعه نزدیک کنند؟ آیا خراسان جنوبی واقعاً در جاده ی توسعه قرار دارد یا هنوز وارد این جاده نشده و در شانه خاکی کنار راه، منتظر ایستاده است؟…«آلبرکامو» در کتاب «افسانه سیزیف» می نویسد: «ما پیش از آنکه به اندیشیدن خو کنیم، به زیستن عادت می کنیم.» خراسان جنوبی، استانی با ظرفیت های بسیار و مردمانی صبور، اسیر قفس دیدگاههاست و در میان چنگال خوفناک برخی اندیشه های ضدتوسعه ای، دست و پنجه نرم می کند. اندیشه ضد توسعه ای می گوید برای توسعه برنامه مهم نیست بلکه افراد وابسته و همراه و همسو مهم اند! اندیشه ضد توسعه ای می گوید برای توسعه، مردم مهم نیستند، بلکه مدیران و مسئولین مهم اند که مجریان سندها و برنامه های توسعه هستند! اندیشه ضد توسعه ای می گوید مدیران را گَله ای انتخاب کردن مهم نیست، مهم بله قربان گو بودن آنها در فرایند توسعه استان است! اندیشه ضد توسعه ای می گوید آمار و ارقام مهم نیستند، بلکه آنچه رسانه ها باید بگویند و جلوه بدهند مهم است! اندیشه ضد توسعه ای می گوید حضور نخبگان و دلسوزان و منتقدین در کنار مدیران لازم نیست، به جایش، بایکوت و به حاشیه رانی افراد مزاحم، اصلی مهم تر برای توسعه استان است! اندیشه ضد توسعه ای می گوید باور اهمیت داشتن قول ها و وعده ها و فریب افکار عمومی بیشتر از اقدام ها و عمل ها، یک نگاه کاملاً پذیرفته شده است! اندیشه ضد توسعه ای می گوید مطالبات اجتماعی، عدالت اجتماعی، و خواست مردم، پله ی دوم است، پله ی اول، رضایت مدیران بالادستی و خوشامد آنهاست! اندیشه ی ضد توسعه ای می گوید در قاموس توجهات توسعه محور، همه جای استان برابر نیستند، بعضی مناطق نمایندگان، مدیران، رسانه ها و ذی نفوذینِ پرفریادتری دارند که برای حفظ صندلی های ریاست، باید نگاه ویژه ای به آنها داشت! اندیشه ی ضد توسعه ای می گوید پیش از آنکه به اندیشیدن خو کنی، به زیستن خو کن! هرکجا هستیم، در هر مقام و مسند و مسئولیتی قرار داریم، ضد توسعه نباشیم. دیگر باید بپذیریم که برای مردمِ نجیب، صبور و واقعاً مظلوم خراسان جنوبی، زمان و رمقی برای به دوش کشیدن هر روزه سنگ بزرگ توسعه و به بالای کوه بی تفاوتی های مسئولین بردنش و نظاره گر بودن غلتیدن آن به پایین، وجود ندارد. به جای شعار، «بیشتر» عمل کنیم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)