کاری – در روزی گرم از میانه تابستان، پارک توحید بیرجند صحنه‌ای متفاوت از همیشه را به خود دید؛ جایی که بیماران هموفیلی، خانواده‌های آنان و جمعی از فعالان حوزه سلامت گردهم آمدند تا هفته حمایت از بیماران خاص را نه در قالب شعار، بلکه با لبخند، همراهی و حرکت جشن بگیرند.در این دورهمی صمیمی که با حضور آقای دکتر مسعود ضیائی مدیر دفتر نمایندگی کانون هموفیلی ایران در استان خراسان جنوبی، نماینده بیماران هموفیلی، جناب جناب اقای بهلگردی و جناب آقای نخعی، و گروهی از یاوران بیماران برگزار شد، نشاط، همدلی و آگاهی در کنار هم به جریان افتاد.
از پیاده‌روی خانوادگی تا نقاشی‌های کودکانه؛ پارکی برای نفس‌های آرام
برنامه با پیاده‌روی خانوادگی و نرمش سبک در فضای سرسبز پارک آغاز شد؛ حرکتی نمادین برای نشان دادن اهمیت ورزش و تحرک در بهبود وضعیت بیماران هموفیلی. پس از آن، حاضران در فضایی دوستانه و دلنشین، صبحانه‌ای ساده اما صمیمی را در کنار یکدیگر صرف کردند که فرصتی برای گفت‌وگو، آشنایی و تبادل تجربه میان خانواده‌ها بود.در ادامه، میز نقاشی برای کودکان و نوجوانان برپا شد؛ جایی که ذهن‌های کوچک، تصویرهایی از امید، آفتاب و دوستی را روی کاغذ آوردند. آثار برگزیده کودکان با جوایزی تشویقی همراه شد و خنده‌های کودکانه، رنگ تازه‌ای به فضای برنامه بخشید.
صدای همدلی از زبان مسئول
کانون هموفیلی استان
دکتر مسعود ضیائی، مدیر دفتر نمایندگی کانون هموفیلی ایران در استان خراسان جنوبی، در حاشیه این برنامه با تأکید بر اهمیت مشارکت های اجتماعی برای بیماران خاص گفت: هدف اصلی ما از برگزاری چنین دورهمی‌هایی، ایجاد حس تعلق، همدلی و آگاهی‌بخشی درونی به بیماران و خانواده‌های آن‌هاست. وقتی بیماران در کنار هم قرار می‌گیرند، می‌فهمند که تنها نیستند و می‌توانند با تکیه بر تجربیات هم، مسیر درمان را با امید بیشتری طی کنند. وی با بیان اینکه فضای عمومی پارک، بستری عالی برای آشنایی جامعه با واقعیت‌های زندگی بیماران هموفیلی بود ادامه داد: بسیاری از شهروندان با حضور در کنار ما، با چالش‌ها و ظرفیت‌های این قشر آشنا شدند و این یعنی گامی مؤثر در فرهنگ‌سازی عمومی.
در ادامه، محمد علی بهلگردی، نماینده بیماران هموفیلی نیز با ابراز رضایت از روند برنامه، بر لزوم توسعه فعالیت‌های اجتماعی برای بیماران خاص تأکید کرد و گفت: برنامه‌هایی مثل امروز، نه‌فقط برای سلامت جسمی، بلکه برای تقویت روحیه و امید در دل بیماران و خانواده‌هایشان ضروری است. احساس باهم‌بودن، خود بخشی از فرآیند درمان است. در پایان، از تلاش‌ها و پیگیری‌های زینب بهدانی و تیم پرتلاش‌شان در اجرای دقیق و منظم این دورهمی قدردانی شد. این برنامه با گرفتن عکس یادگاری، چهره‌هایی خندان و نوید تکرار برنامه‌هایی مشابه در آینده، به پایان رسید.پارک توحید آن روز فقط یک فضای سبز نبود؛ پناهگاهی بود برای بیمارانی که با تمام محدودیت‌های جسمی، ایستاده‌اند، می‌خندند و زندگی را با رنگ امید نقاشی می‌کنند.
