بهروزی فر – نهم اردیبهشت ماه در تقویم مناسبت های ملی، روز شوراها نام گرفته است. شوراها، تشکل هایی هستند که با رأی و نظر مردم پایه ریزی می شوند تا به عنوان یک اتاق فکر و مجموعه تصمیم گیر و تصمیم ساز، رفع مشکلات شهر یا روستا را چاره کنند. در وصف جایگاه و اهمیت شوراها همین بس که در دین مبین اسلام بر انجام کارها برپایه مشورت و هم اندیشی تأکید شده و همبستگی در انجام امور نیز همواره قابل تقدیر خوانده شده است. همین اهمیت هم سبب شده بر لزوم وجود شوراهای مختلف در قانون اساسی تصریح شود و از اسفندماه ۱۳۷۷ تاکنون، شرایط برگزاری انتخابات برای گزینش افراد نخبه و صاحب نظر جامعه به منظور حضور و فعالیت در این نهاد مردمی که به گواه مستندات موجود، هموارهذمنشأ اثر اتفاقات  گسترده و مؤثری در کل کشور بوده، بی وقفه فراهم گردد. کما اینکه در خردادماه سال ۱۴۰۰ نیز با حضور مردم پای صندوق‌ های رأی، بیش از ۱۵۰  نفر برای حضور در شوراهای شهرها و بیش از ۲ هزار نفر برای حضور در شوراهای روستایی استان انتخاب شدند تا با گزینش دهیاران و شهردارانی از بین افراد مستعد و توانمند، زمام مدیریت امور شهری و روستایی را در خراسان جنوبی به دست بگیرند. مرور عملکرد شوراها طی این ۸ ماهی که از آغاز به کار ششمین دوره شوراهای اسلامی در شهرها و روستاها می گذرد، بیانگر چند واقعیت مهم است، یکی این که انتخاب ما به درستی انجام گرفته یا نه؟! منتخبین شوراها در راستای تحقق اهداف و برنامه های تبلیغاتی شان که بدون تردید در گزینش آنها مؤثر بوده، پیش رفته اند یا نه؟! اعضای شوراها بر قوانین حوزه کاری خود اشراف داشته اند یا نه؟! مصوباتی که طی این مدت در شوراهای شهر و روستا گذرانده شده، در راستای توسعه منطقه بوده و توانسته گره از مشکلات شهر و روستا باز کند یا نه؟! شوراها در انتخاب دهیاران و شهرداران موفق بوده اند یا نه؟!….. و در مجموع شوراها توانسته اند رضایت خاطر مردم را جلب نمایند یا نه به گونه ای اقدام نموده اند که برخی را از انتخاب شان پشیمان کرده اند؟!! طبیعی است که فرصت های رفته هرگز بازنمی گردند، نه مردم می توانند در انتخاب شان برلی این دوره تجدید نظر کنند، نه برای شوراها مقدور و ممکن است که اشتباهات و خطاهای صورت گرفته را از پرونده عملکردشان پاک کنند، اما آن چه میسر است، جبران کوتاهی هایی است که در این مدت صورت گرفته و صد البته تدوین چشم انداز و برنامه ای که ضمن اطلاع رسانی کامل، به مردم این امید را تزریق نماید که شورا با در دستور کار قرار دادن آن برنامه، قرار است شهر یا روستای محل سکونت مان را در بازه باقیمانده از عمر شورای ششم به نقطه ای مطلوب برساند!! قطع به یقین بر همه شوراییان لازم است که برای یادآوری وظایفی که برایشان تعریف شده و تعهداتی که خواه ناخواه بر دوش شان گذاشته شده، هم قانون شوراها را برای چندمین بار مطالعه کنند و هم موارد تأکیدی در پیام مقام معظم رهبری (مدظله العالی) به مناسبت آغاز به کار شوراهای اسلامی شهر و روستا در اردیبهشت ۷۸ را مرور نمایند و به فرمایش معظمٌ له؛ “ از انتخاب‌شوندگان محترم انتظار می‌رود که با تکیه و امید به فضل الهی بار این مسئولیت را بر دوش کشیده همه‌ توان خود را به ادای وظایفی که در قانون برای این شوراها معین است، مصروف کنند و خدمت به مردم را که از بزرگترین عبادات است سرلوحه‌ همه‌ انگیزه‌های خود قرار دهند… برای کسب توفیق در وظایف شوراهای اسلامی، شرط اول آن است که اعضای شورا های اسلامی هر شهر یا روستا در عمل با یکدیگر تفاهم و همدلی داشته باشند. بدون این شرط مهم، یقیناً این نهاد تازه تأسیس نخواهد توانست برای مردم منشأ خیر و صلاح گردد.مناقشات سیاسی و جناحی و ورود در هر اقدامی که اعضای شورای اسلامی را از اتحاد عملی خود دور کند، برای این شوراها مضر و ناروا است… از آنجا که شوراها از مظاهر مشارکت مردمی و برای تسهیل امور مردم است، اعضای محترم ارتباط دائمی خود با مردم و حضور در میان آنان و اطلاع از مشکلات آنان را وظیفه‌ مستمر خود بدانند و دسترسی مردم را به خود، آسان سازند…. حدود و وظایف شوراهای اسلامی که در قانون معین شده باید در قول و عمل بطور کامل رعایت شود، اعضای شوراها وظایف خود را به درستی بشناسند و بر تحقق آن همت بگمارند و چیزی را که در قانون پیش‌بینی نشده و یا به خاطر واقعیت‌های کشور و دولت، قادر به انجام آن نیستند، وعده ندهند و مردم را از کمک و اقدام شوراهای اسلامی مأیوس نسازند…. در انتخاب شهرداران و دهیاران، مهمترین خصوصیتی که باید رعایت شود، کاردانی و صلاحیت‌های دینی و انقلابی است، شوراهای اسلامی در این انتخاب مهم لازم است به امانتداری و تدین و توانایی اجرایی این برگزیدگان کمال اهتمام را بورزند…. شوراهای شهری در فعالیت‌های خود به مختصات “شهر اسلامی” توجه کرده و خدمات شهری را در جهت تأمین این مقصود به کار گیرند و بخصوص به معماری و شهرسازی متناسب با حیات طیبه‌ اسلامی به طور کامل توجه کنند. در شهر اسلامی، عدالت در تقسیم خدمات شهری، تأمین آرامش روحی و امنیت معنوی، ظهور و اعتلای مظاهر اسلامی و انقلابی، عمران و آبادی و زیبایی، حفظ طبیعت و صفای طبیعی، همه با هم باید مورد توجه قرار گیرد”.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)