بهروزی فر – گردشگری امروزه به عنوان یکی از پیشران های بزرگ اقتصادی و صنعتی مردم پایه، فرهنگی، کم هزینه، متنوع، ظریف، بدون آلایندگی و با دامنه شمول گسترده، سالانه درآمد قابل توجهی را برای کشورها به ارمغان می‌آورد، از این رو کارشناسان این کلان صنعت بر این باورند که؛” هر چه بر روی گردشگری و محیط پیرامونی آن برنامه‌ریزی دقیق‌تر و علمی‌تری صورت گیرد، درصد موفقیت در آن بیشتر است، ضمن اینکه ارزش افزوده و اشتغالزایی بیشتری به همراه خواهد داشت”.
قاعده بر این است که با ورود هر گردشگر به یک شهر، از همان راننده تاکسی که او را در مناطق مختلف جابه جا می کند تا آن بقالی سر محله ای که در آن اسکان گزیده، همه و همه از وجود او منتفع می شوند لذا عایدات حضور یک مسافر در شهر نصیب همه می گردد و گردش ریالی یک سفر، جیب خیلی ها را متأثر می سازد، از این روست که صنعت گردشگری در همه کشورهای جهان مورد توجه و تأکید قرار گرفته و خیلی ها که بضاعت آن چنانه ای از آثار و ابنیه تاریخی ندارند یا از جاذبه های طبیعی بهره زیادی نبرده اند، بر آنند که به هر شکل ممکن برای رونق گردشگری در منطقه خود، فرصت سازی کرده و جاذبه هایی از هر جنس ایجاد نمایند.
صنعت گردشگری، شاخه های متعددی دارد؛ گردشگری طبیعت، گردشگری غذا، گردشگری سلامت، گردشگری حیات وحش، گردشگری زیارت و… که هر کدام برای تحقق و بهره برداری بهتر و بیشتر، نیاز به برنامه‌ ریزی دقیق و علمی دارند، در میان این تنوع و جاذبه، گردشگری غذا سهل الوصول ترین و از جمله پردرآمدترین نوع گردشگری معرفی شده است، چرا که حتی یک نفر به تنهایی می تواند با تولید یک نوع دسر، شیرینی، غذا، کیک، ترشی و مواردی از این دست برای عده ای گاه نامحدود و نامعدود، درآمد ایجاد کند.
پژوهش ها حکایت از این دارند که‌؛ ” ما ایرانی‌ها بیش از دو هزار و ۵۰۰ نوع غذا، ۱۰۹ نوع نوشیدنی و انواع نان و شیرینی داریم که متناسب با آداب و سنت ها گاه در برخی مناطق خاص طبخ و تولید می شوند اما بخش عمده ای از آنها اقصی نقاط کشور را شامل شده و تقریباً در همه استان ها مشترک هستند”.
برای مثال زرشک جزو محصولاتی است که بیشتر در خراسان جنوبی کاشته و تولید می شود- به اذعان آمار، ۹۸ درصد زرشک ایران از آنِ استان ماست- لذا طبیعی است که در غذاهای خاص این منطقه بیش از سایر استان ها، کاربرد داشته باشد و بتواند با قرار گرفتن به عنوان پایه اصلی و ماده اولیه برخی غذاها، شکلات ها، شیرینی ها، دسرها، ترشی ها و… مرزهای خراسان جنوبی را در نوردیده و با سفر به دیگر مناطق، همزمان در معرفی فرهنگ، غذاهای سنتی و ظرفیت های استان نقش آفرین باشد، اصل مهمی که البته تاکنون از آن غفلت کرده ایم و کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
جشنواره” رویداد نوآوری و ایده پردازی با هدف تجاری سازی در صنایع غذایی(REDFOOD)” که از برنامه‌های جانبی جشنواره زرشک بود و توانست با عرضه ۴۵ مورد غذا، ۲۴ نوع دسر و ۱۳ نوع نوشیدنی، بخشی از توانمندی های ایده پردازان و فعالان بخش خصوصی استان را به نمایش بگذارد، برای گام نخست اتفاق میمون و مبارکی بود اما واقعیت این است که تولید مواد غذایی و محصولاتی که با سلامت جامعه در ارتباط مستقیم می باشند، مسیری سخت و صعب را پیش رو دارند و لازم است علاوه بر دریافت مجوز لازم از حوزه های متولی چون علوم پزشکی، استاندارد و…، ضمن ذائقه شناسی بازار، در قالب هایی عرضه شوند که برای خرید، رغبت ایجاد کنند و این مهم مقدور و ممکن نیست مگر اینکه با برنامه ریزی دقیق و علمی توأم باشد و تیم های کارشناسی ویژه ای از متخصصین حوزه‌های مختلف در قالب یک شورای اندیشه ورز کنار هم قرار گیرند و با تعریف یک چشم انداز و دورنمای واقع گرایانه، در زمینه استفاده از این محصول ناب در مواد غذایی به طور اصولی برنامه ریزی نمایند و این موضوع قطعاً می بایست در اولویت دستگاه های متولی قرار گیرد.
این حق زرشک و زرشک کاران است که در سبد خرید مسافران و گردشگران جایگاه ویژه ای داشته باشد.

(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)