ضرورت مقابله جدی با
تشریفات زائد در جلسات یادبود

هرم پور – چند روز قبل تر از این، یکی از بستگان عمرشان را به شما دادند و برای همیشه، میهمان سرای ابدی شدند. خدایشان بیامرزد. در میانه ی ماجرای انجام کارهای تحویل جنازه و مجوزهای کفن و دفن، وقتی همه دغدغه ی چگونگی برگزاری مراسم تشییع و خاکسپاری و سوم را داشتیم، یکی از فرزندان ایشان به عنوان بزرگ خانواده، همه را دور هم جمع کردند، درباره ی تأکید عزیز سفر کرده بر انجام مراسمی ساده و بدون تشریفات و در عین حال، مردمی و آبرومند، صحبت کردند و دست آخر، ضمن کسب نظر سایر بزرگان، پیشنهاد کردند علیرغم توانمندی خانواده برای برگزاری یک مراسم سنگین با هر هزینه و خرجی، اما شایسته نیست در شرایط سختی اقتصادی، ادامه دهنده و تأیید و تثبیت کننده ی الگوهای نابجایی بشویم که این روزها در برخی از مراسم تشییع یا سوم یا چهلم یا سالگرد عزیزان از دست رفته در بیرجند شاهدش هستیم؛ این پیشنهاد، با استقبال خوب اعضای خانواده به ویژه جوان ترها روبرو شد و لذا چه در مراسم تشییع، چه در مراسم های یادبودی که بین تشییع و مراسم سوم منعقد شد و چه در مراسم سوم، به هیچ عنوان پذیرایی ها از حد چای و شکلات یا چای و خرما فراتر نرفت، در عین حال ضمن نصب کاغذنوشته هایی،با عذرخواهی و تقدیر از شهروندان محترم، از دوستان و آشنایان و بستگان خواسته شد از نصب هرگونه پارچه نوشته یا بنر با محتوای پیام های تسلیت جداً خودداری فرمایند. علاوه بر همه ی اینها، در مراسم روز خاکسپاری و روز سوم، به صورت عمومی به حضور میهمانانی که در جلسه حضور داشتند تأکید شد که بنا به تأکید و توصیه مکرر عزیز آسمانی شده در زمان حیات پربرکت خود و به تأسی از سنت های کریمانه و حسنه ی اسلامی و ارزشی، بخش عمده ای از هزینه های برگزاری مراسم به مؤسسات خیریه تقدیم خواهد شد. همچنین از همه ی شهروندان یا آشنایان و دوستان و بستگان که به هر نحوی تصمیم داشتند بازماندگان را با صرف هزینه، مورد احترام و تکریم قرار دهند، عاجزانه درخواست شد در راستای آرامش روح این عزیز سفر کرده، هزینه های احتمالی را به نیت رضایت خداوند و آمرزش اموات خود و بنا به شرایط سخت اقتصادی در جهت برخورداری و رفع نیاز و برآورده کردن حوائج ضروری خانواده های مستمند و نیازمند، خرج و مصروف بفرمایند. این اقدام در دو جلسه ی تشییع و ختم به شدت مورد استقبال مردم عزیز بیرجند قرار گرفت به گونه ای که پیامد آن، آغاز برخی حرکت های بسیار زیبا و شیرین با هدف حذف تشریفات زائد و جایگزینی آن با اقدامات عام المنفعه طی همین چند روز اخیر بود، از جمله اینکه مثلاً روز دوم خاکسپاری عزیز سفر کرده ی ما، تعدادی از اعضای بزرگوار و با معرفت و مخلص یکی از هیأت های باسابقه ی بیرجند که قرار بود به احترام، تاج گلی را به سر مزار، تقدیم خانواده داغدار نمایند، همان مبلغ را صرف تهیه حدود پنجاه پرس غذای گرم کرده و بر سر مزار، تحویل بازماندگان دادند تا به نیابت، به دست نیازمندان و خانواده های مستمند برسانند. خالی از لطف نیست این نکته را هم بگویم که یکی دو روز قبل، پدر و مادر بزرگواری که به تازگی فرزند جوانشان را در سانحه ای از دست داده بودند برای خودم تعریف می کردند که در این مدت، فقط هزینه ی حواشی مراسم فوت فرزند مرحومشان از جمله تهیه بسته های پذیرایی، پذیرایی از میهمانان سایر شهرها، مبلغ هزینه غذا و ناهار ختم،اطلاع رسانی های کتبی و پیامکی و …، بالای یکصد میلیون تومان شده که واقعاً برایشان کمرشکن بوده است. پدر و مادر داغدار این جوانِ به رحمت خدا رفته، چقدر خوشحال بودند و تشکر می کردند که شاید با انجام چنین اقدام هایی، قدمی برای بسته شدن مسیر اسراف و تشریفات در چنین مراسم هایی در بیرجند برداشته شود. این مقدمه ی طولانی را گفتم که چند نکته را خدمت شما عزیزان، عرض و از حضور مسئولین تقاضا بکنم: اول اینکه تشریفات در بعضی از مراسم یادبود و سوگواری اموات در بیرجند واقعاً به وضعیت بسیار زننده، نامناسب و غیرقابل تصوری رسیده است. رسالت خطبای معزز و روحانیون گرانقدر و سخنرانان مراسم سوگواری و یادبود یا تشییع و سوم و چهلم و سالگرد، برای روشن کردن مردم و تغییر مسیر نادرستی که در شهر ما در حال پیموده شدن است، بسیار خطیر و اثرگذار و انتظار ما از این عزیزان، به جهت عمق و نفوذ کلامشان بین مردم، بسیار زیاد است. دوم اینکه اینچنین خرج و هزینه هایی، سوگ دوباره ای بر دل و جان و روح و روان خانواده هایی که عزیز از دست داده اند تحمیل می کند؛ سوگی که علاوه بر سوگ فقدان یک عزیز، سوگ و غم و دلواپسی از هزینه های سرسام آور و آبروی در خطر آنهاست. سوم اینکه مُهرِ پایان زدن بر چنین الگوهای غلطی، خیلی سخت نیست، کمی اراده می خواهد و کمی هم شجاعت و حرکت. به نظرم می رسد این شجاعت و حرکت هم از سوی مسئولین و بعضی از متولیان هیأت ها و مساجد باید آغاز و اجرا شود. مسئولین عزیز در بیرجند، مرد و مردانه پای کار این ماجرا بیایند و برای شاد کردن دل هزاران هزار خانواده ی نگران از چنین وضعیتی، از مراسم کم هزینه و ساده، الگوسازی و حمایت بکنند. هیأت ها و مساجد و حسینیه ها هم که عموماً در بیرجند محل برگزاری چنین مراسمی هستند، یک «یا حی و یا قیوم» بگویند و اعلام کنند از این پس، هرگونه مراسمی که در اماکن آنها برگزار می شود صرفاً باید با پذیرایی ساده مثلا چای و خرما یا چای و شکلات باشد؛ لذا بسته های پذیرایی تعطیل، میوه تعطیل، انواع شیرینی تعطیل، نصب دهها بنر و پارچه نوشته و توزیع تراکت هم تعطیل. در بیرجند، بعضی از خانواده ها چنین حرکت های فرهنگی خوبی را شروع کرده اند که برای ابتر نماندن، نیاز به حمایت، تبلیغ، الگوسازی، و تداوم و تکرار چند باره و تکرار دهها باره دارند. من با شناختی که از مردم عزیز بیرجند دارم، مطمئن هستم از این چنین حرکت های خوبی استقبال می کنند و دعاگوی همیشگی آغازگران این جهاد مقدسِ الگوسازی هستند. لطفاً از همین امروز، هر کدام از ما، عضوی از کارزار معنوی حمایت از برگزاری مراسم ساده و بدور از تشریفات در بیرجند باشیم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ یا صفحه اینستاگرامی @s.hossein.harampoor.m اعلام یا ارسال بفرمایید)