سلام. تا حالا فکر کردید که چرا می گویند استان ما مردمان پولداری دارد اما سرمایه گذار ندارد؟ چند وقت پیش به این قضیه فکر میکردم و به این نتیجه رسیدم که مردم استان ما یا پول ها را در بالشت زیر سر خود می گذارند و یا ملک می خرند و یا در بانک ها سود می گیرند و دلیل عمده گرانی زمین و رشد قارچ گونه بانک ها هم همین است. این مردم نازنین ما هم گویا حتی حاضر نیستند پول هایشان را در بانک های استان بگذارند و در خارج از استان از ترس چشم نخوردن حساب دارند چرا که می گویند اگر کسی بفهمد آنها پول دارند آنها را چشم می کنند یا نگاه بدی دارند و سوم هم اینکه گمانم مردم بیرجند این نوع سرمایه گذاری که اشتغال آفرین باشه را دوست ندارند. ترجیح می دهند یک سود مطمئن و کم داشته باشد تا یک سود زیاد با مشغله زیاد. کلا دوست دارند راحت باشند و زیاد اهل استرس نیستند. خدا حفظشون کنه. اما خب چرا اینجوری است و چه باید کرد. به نظرم باید اول فرهنگ سازی در استان ما شکل بگیرد به انسان های ثروتمند مثل زالو نگاه نشود و هزار تا برچسب نزدند، دوما دلالی را بردارید تا اینقدر سوداگران زمین را گران نکنند و از سرمایه گذار هم حمایت کنید. همین سه قلم را انجام دهید مردم بیرجند اعتماد می کنند و پولایشان را به عرصه تولید میاورند. لذا به مسئولان توصیه می کنم برای دعوت مردم به سرمایه گذاری حداقل ابتدا پیش نیاز های این کار را رعایت کند و الا سرمایه های بالشتی مردم بیرجند به حرف آقایان گوش نمی دهد.