سلام ۲۳ سالگی آوا را تبریک عرض می کنم اولین آشنایی ام با آوا سال ۷۸ بود که عکس فرزندم را برای تبریک قبولی در دانشگاه در روزنامه آوا چاپ کردم و چند روز پیش پسر همان فرزندم که الان برای خودش مردی شده است کنکور داد و واقعا عمرها چه زود می گذرد. من قد کشیدن آوا را هم مثل فرزند و نوه خودم دیدم و چقدر خوشحالم که در سال هایی که هیچ کس حاضر نبود حرف مردم بیرجند را بشنود و همیشه برای مطالبه حق استان شدنمان تحت فشار بودیم تنها رسانه ای که حرفمان را به کشور مخابره می کرد همین برگ های کاهی و دوست داشتنی آوا بود. هر چند آوا همان آواست و مردم همان مردم اما شرایط خیلی تغییر کرده است اگر دیروز آوا هم مطالبه گر بود و هم روشنگر بسیاری از مسائل اما امروز به لطف همین مرام آوا و به لطف زجرهای زیادی که در این سالها به واسطه محرومیت کشیده ایم کمی صدای مطالبه گریمان در آمده است و می شود گفت بالاخره مردم خموش بیرجند به سمت مطالبه حق و حقوق خود رفتند. حالا نکته مهمی که آوا باید بیش از مطالبه گری روی آن تمرکز کند روشنگری است چرا که در گذشته مسیر مطالباتمان مشخص بود اما امروز اینقدر موضوعات پیچیده شده که به راحتی نمی توان با هر فریاد مطالبه گری هم صدا شد. یک روز شعاری می دهی و می بینی در زمین ضد انقلاب بازی کرده ای و روز بعد مطالبه ای را به زبانت می دهند که متوجه می شوی برای اهداف عده ای خاص به بازی گرفته شده ای و در این شرایط است که روشنگری و شفاف سازی امور، می تواند معجزه اطلاع رسانی باشد. آوایی های عزیز ۲۳ سال اعتماد مردم را با خود دارید قدرش را بدانید و در راه توسعه استان مسیر حق را انتخاب کنید و مسیر حق را روشن نگاه دارید تا خدای نکرده در فراز و فرود های سیاسی و اجتماعی استان مردم قربانی بازی ها نشوند.
ح . ن از بیرجند