- بهروزی فر
امروز به روایت تاریخ، سالروز شهادت زینت عبادت کنندگان، امام سجاد(ع) است. مسافر بیمار صحرای کربلا که از آن واقعه تکرار ناشدنی در تاریخ، در امام ماند تا سفیر زنده مظلومیت و شجاعت اهل بیت(ع) باشد. امام سجاد(ع) با بهره گیری از حُسن خلق که میراث خاندان مطهرش نیز بود، می بایست در آن شرایط خفقان اموی و مروانی، شیوه ای نوین برای مبارزه در پیش می گرفت تا در آن محیط تاریک و ظلمانی، هم بتواند مردم را با حقایق و معارف دین آشنا ساخته انقلابی در دنیای اسلام ایجاد کند و هم بهانه دست دشمن ندهد. این بود که برای بیان مفاهیم مورد نظرش از دو شیوه استفاده نمود؛ اول شیوه دعا که در صحیفه سجادیه متجلی است و دوم شیوه موعظه که در قالب سخنان و روایات آن حضرت تبلور یافته است. مجموعه ادعیه امام زین العابدین(ع) در صحیفه مبارکه سجادیه گردآوری شده، و امام سجاد(ع) توانست به وسیله آن به هدف خود برسد و اخلاق مردم را تغییر داده مسیر جامعه را به اسلام بازگرداند و آثار این تأثیر در دوران امام باقر(ع) و امام صادق (ع) به خوبی مشهود است و به راستی که امام سجاد(ع) رابطه و انس جامعه با قرآن را با صحیفه سجادیه زنده کرده به ما نشان می‌دهد شخص ایشان چقدر با قرآن مأنوس بوده است، از طرفی مفسران بر این باورند که صحیفه سجادیه، معنای حدیث”ثقلین” را به زیبایی نشان می‌دهد و قرین بودن قرآن و عترت را به وضوح تشریح و تبیین می کند. یک فراز از دعاهای این مصحف شریف که بدون تردید گره گشای این روزهای ماست و می تواند بهترین ذکر برای رهایی از مشکلات باشد، بدین قرار است؛ “… پروردگارا! بلایی بر من نازل شده که سنگینی‌اش مرا به زحمت و رنج انداخته و سختی و مشکلی به دردم آورده که تحملش مرا در فشار قرار داده / و تو آن را به قدرتت بر من وارد کرده‌ای و به اقتدارت به سوی من فرستاده‌ای / پس چیزی را که تو وارد کرده‌ای، برگرداننده‌ای برای آن نیست و آنچه را تو فرستاده‌ای، دور کننده‌ای برای آن وجود ندارد و چیزی را که تو بسته‌ای گشاینده‌ای برایش نمی‌باشد و چیزی را که تو بگشایی، کسی قدرت بستنش را ندارد و آنچه را که تو دشوار کرده‌ای، آسان کننده‌ای برایش نیست و کسی را که تو بی یار و یاور گذاشته‌ای، یاوری برای او وجود ندارد / پس بر محمد و آلش درود فرست، ای پروردگارم! به توان و توانایی‌ات درِ گشایش و فرج را به روی من باز کن و به چاره سازیت، تسلط غم و اندوه را از من بشکن و مرا در موردی که از آن شکایت دارم، به تأمل و تدبر نیک برسان؛ و در آنچه از تو درخواست می‌کنم، شیرینی اجابت را بچشان و از جانب خودت، رحمت و گشایشی گوارا به من ببخش و برای من از نزد خود، راه نجاتی سریع قرار ده / و مرا به خاطر غمگینی و حزن و اندوه از رعایت واجباتت و به کار گرفتن مستحباتت باز مدار/ پروردگارا! به سبب بلایی که بر من نازل شده، درمانده شده‌ام و از تحمل آنچه برای من پیش آمده، دلم از اندوه و غصه پر شده و تو به برطرف کردن آنچه که به آن گرفتار شده‌ام و دور کردن بلایی که در آن افتاده‌ام، توانایی؛ بنابراین قدرت و توانایی‌ات را درباره من به کار گیر؛ اگرچه از جانب تو سزاوار آن نیستم؛ ای دارای عرش بزرگ(بخش هایی از دعای ۷ صحیفه سجادیه)”.
