بهروزی فر- این روزها که روزشمار انتخابات به عددهای تک رقمی رسیده و کمتر از ۱۰ روز دیگر بایستی در آزمون سخت انتخابات شرکت کنیم و بهترین گزینه از بین کاندیداهای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری را انتخاب نماییم، بدون تردید از مهمترین کارهایی که باید انجام دهیم، بررسی پیشینه فعالیتی، حوزه های خدماتی، وضعیت تأثیر گذاری در جامعه و میزان نزدیکی باورها و تفکرات نامزدها با علایق و سلایق ماست. صحبت های کاندیداها در برنامه های زنده و ضبطی صدا و سیما، اطلاعات درج شده بروشورهای تبلیغاتی آنها که از طریق ستادهاشان توزیع می شود، گفتگو با اهل فن و متخصصان مختلف و… از راه هایی است که چشم ما را بر واقعیت هایی از زندگی نامزدها می گشاید، اگرچه به احتمال قریب به یقین، حقایقی در پس پرده این اطلاعات ارائه شده وجود دارد که به عنوان بخش های پنهان زندگی کاندیداها در این معرفی های شُسته رُفته، به آن اشاره نمی شود و خوب یا بد، درست یا غلط آن در نقل قول های شفاهی به ما منتقل می گردد و صدالبته تشخیص صحت و سقم آنها کاری بسیار سخت و صعب است، با این وجود ناگزیر به واکاوی اطلاعاتی هستیم که خود نامزدها عرضه می دارند. شناخت شخصیت فردی، پایگاه اجتماعی و جامعه مشتاقان و هواداران راغبین به حضور در ساختمان پاستور، اگر چه اهمیت دارد اما مهمتر از آن برنامه هایی است که برای آینده مترقی ایران اسلامی و رفاه مردم همیشه همراه نظام تدوین و طراحی کرده اند. بی شک با توجه به اینکه امسال، اولین سال شروع برنامه هفتم توسعه است، آنچه در برنامه های نامزدها باید بجوییم، میزان هماهنگی و همراستایی آنها با همین برنامه هفتم است و اینکه سیاست هاشان به چه گونه طراحی شده که در پایان چهار ساله حضورشان، میزان تحقق این راهبرد اساسی به بیش از ۹۰ درصد رسیده باشد. درخصوص اهمیت این موضوع، همین بس که توجه به اهداف و سیاست های برنامه هفتم توسعه به عنوان یک اصل بسیار مهم در صحبت های نوروزی مقام معظم رهبری به آن تأکید شد؛ “امسال اوّلین سال شروع برنامه هفتم توسعه است؛ برنامه هفتم امسال شروع میشود . خب، هدف کلّی برنامه هفتم، شکوفایی اقتصاد، همراه با عدالت است. لکن برای پایان این برنامه اهدافی را ذکر کردهاند که این اهداف خیلی مهم است: تکرقمی کردن تورّم؛ اصلاح ساختار بودجه؛ تحوّل در نظام مالیاتی؛ تولید حدّاقل نود درصد از کالاهای اساسی در داخل کشور ــ اینها کارهای بزرگی است ــ افزایش بهرهوری آب کشاورزی ــ که این از مشکلات کشور است و در این برنامه هفتم مورد توجّه قرار گرفته ــ و طرح های عظیم ملّی بزرگ. خب، اگر ما بخواهیم به این اهداف دست پیدا کنیم، به نظر من بدون حضور مردم ممکن نیست، بایستی با حضور مردم انجام بگیرد. من میخواهم ملّت ایران به این توجّه کنند؛ البتّه هر کسی تواناییهایی دارد، همه در یک حد نیستند، همه یک جور نیستند، کمکها همه از یک نوع نیست، امّا مجموع کمکها از سوی مردم ــ که بایستی اینها برنامهریزی بشود ــ میتواند ما را به این هدفها برساند. بنده مطمئنّم مردم ما آمادهاند، منتها بایستی راه برای حضور در میدان عمل پیدا بشود و در میدان عمل انشاءالله این آمادگی نشان داده بشود؛ همچنان که در دفاع مقدّس نشان داده شد. در دفاع مقدّس، مردم آمادگی خودشان را از همه جهت نشان دادند. ما در همه زمینههای مشکل بایستی انشاءالله این کار را انجام بدهیم. البتّه در باب علم، در باب اخلاق، در باب هنر، در باب فرهنگ، در کارهای مهمّ دیگرِ کشور هم همین بسیج عمومی کارگشاست، و لازم است، لکن فعلاً بحث ما در مسئله اقتصاد است”.تکرقمی کردن تورّم؛ اصلاح ساختار بودجه؛ تحوّل در نظام مالیاتی؛ تولید حدّاقل نود درصد از کالاهای اساسی در داخل کشور، استفاده از تمامی ظرفیت های مردمی در راستای رونق اقتصادی و… از مهمترین اهداف برنامه هفتم توسعه در پایان دوره ۵ ساله خود است، گزینه اصلح شما برای هر کدام یک از این راهبردها در برنامه های خود چه راهکارهایی دارد؟!
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)