سلام. مدت هاست که نوروز یک پیوست ترکیبی تلخ به اسم تصادفات دارد که هر ساله هم افزایش پیدا می کند. شیب آماری تصادفات استان در این بازه زمانی نشان داده که نه تنها توصیه های مسئولان بهبودی در این وضعیت نداشته بلکه آمار دو برابری فوتی نشان می دهد که وضع بدتر شده است. گویا کسی به هشدارها تره هم خرد نمیکند. سال های قبل در خاطرم هست که روزنامه شما مطالب، تیترها و سرمقاله های تند و تیزی از روند تصادفات منتشر می کرد و امسال نیز احتمالا کما فی سابق این کار را می کنید اما تا حالا از خودتان پرسیده اید که ریشه این تصادفات چیست و چرا هیچ وقت روند نزولی را در این روند نمی بینیم؟ اگر همیشه رانندگان مقصر هستند که باز بیانگر اینه که فرهنگ سازی درستی در این مورد رخ نداده و هر سال وضعیت بدتر شده و صرفا مسئولان به بیان آمارها بسنده می کردند. گرچه پلیس هم سعی کرده در همه این سال‌ها تمهیداتی را اجرا کند تا از حجم این تصادفات کاسته شود اما آنچه به جا می‌ماند تغییر جزئی در میزان جراحات و تلفات به جا مانده از تصادفات است. تنها دو سال کرونا و محدودیت های رفت و آمدی باعث کاهش میزان تصادفات ها و فوتی ها شد اما دوباره به محض رفع محدودیت ها دوباره آمارها به روال سابق برگشت و باز هم همان پیام تکراری را برای ما به جا گذاشت که همچنان جاده‌های ایران از ایمنی لازم برخوردار نیستند، نقاط حادثه‌خیز بسیارند، خودروهای داخلی از استاندارد کیفی مناسبی برخوردار نیستند و البته مهم‌تر از همه رانندگی ایرانی سهم بالایی در دلیل وقوع سوانح دارد. همه ساله این مشکلات وجود دارد و همه ساله هم ادامه خواهد داشت. اینکه چگونه این میزان از فوتی ها و داغدار شدن خانواده ها در نوروز کاسته می شود، نمیدانم چون هر راهی که رفتیم باز نتیجه ای ندیدم فقط باید بگویم عزیزان به خودتون و کسانی که چشم انتظار شما هستند رحم کنید و در جاده ها آهسته برانید