سلام جایی شنیدم آقای دکتر ضیایی پزشک مسوول بیماران کرونایی در استان یک جایی گفته اند که وصیت خودشان را هم نوشته اند و برای دیدار با خانواده هم حتی محدودیت دارند من از طریق همین روزنامه آوا به ایشون و همکارانشان اعلام می کنم که مردم مجاهدت های شما را هیچ وقت فراموش نخواهند کرد و یادمان نخواهد رفت که چه شجاعانه با خطر جانی روبرو می شوید که سلامت مردم را تامین کنید من فرزند شهید هستم و پدرم را در ۸ سال جنگ تحمیلی از دست داده ام و خوب حال شما را درک می کنم که وقتی همکاران عزیزی را در سطح کشور از دست داده اید و برای حل این مسائل فریاد می زنید اما بی تفاوتی ها آنقدر زیاد است که هر روز بر آمار اضافه می شود چه حس دردناکی است . آقای دکتر عزیز امروز من و شما به درد مشترکی مبتلا شده ایم و آن بی تفاوتی جامعه به ارمان هایی است که ما برای آن تلاش کردیم و عزیزانمان را تقدیم نمودیم . برای من بچه شهید چقدر سخت است که می بینم برای دین و کشور و انقلاب ، عزیزترین سرمایه ام یعنی پدرم را از دست داده ام اما امروز همان آرمان هایی که او بخاطرش جان داد در بسیاری از بخش ها دارد به فراموشی سپرده می شود و هر روز یک تحریف جدید از نگاه شهدا داریم و می دانم برای شما هم سخت تر است که همکارانتان با آن حجم کار خسته و مبتلا و بعضا بخاطر متوقف کردن این بیماری شهید می شوند اما مردم بخاطر تفریح خود به هیچ کدام از این مجاهدت ها اهمیت نمی دهند . از خدای شهدای جنگ و خدای شهدای راه سلامت و خدای این انقلاب و نظام و خدای مهربانم می خواهم هر آنکه بی توجه به اهداف این مجاهدت ها ، هشدارها را جدی نمی گیرد بدون آسیب زدن به سایر جامعه به راه راست هدایت و سایرین را با بی توجهی خود به خطر نیاندازد . ح . ش از بیرجند