مهدی آبادی – هفته پیش بود که بیمارستان‌های ۳۲ تختخوابی شهرستان‌های خوسف و بشرویه پس از سال ها بلاتکلیفی با حضور وزیر بهداشت افتتاح شد. تاریخچه این پروژه های می گوید که از اوایل دهه ۹۰ و بعد از مطالبات مردمی بسیار، این پروژه ها آغاز می شود اما به مانند اکثر طرح ها با تخصیص های قطره چکانی نام پروژه نیمه تمام به خود می گیرد و به حال خود رها می گردد. این دو بیمارستان یک دهه روند فرسایشی طی می کنند تا بلاخره انتظار و مطالبه مردمان خوسف و بشرویه به دولت جدید می رسد و در این دولت با اولویت دادن به پروژ های نیمه تمام، طی دو سال آرزوی مردمان این دو خطه از استان پهناور ما رنگ واقعیت می بیند و رسما در نهمین روز از دهه فجر امسال آغاز به کار می کند. این خلاصه ای از روند صفر و صدی دو مطالبه مردم در حوزه سلامت و بهداشت استان بود که خوشبختانه در این دولت به بهره برداری رسید اما با وجود این خبر خوب که در دهه فجر امسال مخابره شد، هنوز به لحاظ نیروی انسانی و پزشک متخصص جزو استان‌های ضعیف کشور هستیم. به بیان دیگر هرچند تجهیزات خوبی طی این سال ها توسط مسئولان علوم پزشکی استان در مراکز بهداشتی شهرستان ها فراهم شده اما از نظر تعداد پزشکان و به ویژه پزشک متخصص با چالش های زیادی مخصوصا در شهرستان ها مواجه هستیم که به دلیل ماهیت روند تخصیص پزشکان، این معضل سال هاست با استان خو گرفته است. رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان در تیرماه سال جاری وضعیت تخت های بیمارستانی استان را بالاتر از میانگین کشوری اعلام اما خود ایشان در همان ایام نبود پزشک را از چالش های طرح پزشک خانواده در استان مطرح می کند. بدین ترتیب ما با یک دوگانگی در وضعیت سلامت استان مواجه هستیم. یعنی تخت هست اما پزشک نیست. با این وجود نباید زحمات، تلاش ها و خدمات انجام گرفته را در این مدت را ندید، اما واقعیت همین است که استان ما هرچند توانسته از تجهیزات و امکانات پزشکی خوبی برای مراکز درمانی استان جذب کند اما در تخصیص پزشک همچنان با مشکل روبروست است. مردم نیز از نبود پزشک و به ویژه پزشک متخصص در استان گلایه زیادی دارند. به طوری که به صورت متناوب در ستون پیام شما روزنامه، نسبت به کمبود پزشک در شهرهای خودشان انتقاد دارند. بدیهی است با توجه به اینکه وسعت و تراکم جمعیت از شاخص های مهم و اصلی توزیع اعتبارات و امکانات می باشد، استان ما به دلیل تراکم جمعیتی پایین و فاصله زیاد نقاط متمرکز شهری در حوزه بهداشت و درمان همیشه متضرر بوده و در فصل تخصیص پزشکان، رقابت زیادی در مراکز درمانی صورت می گیرد، تا جایی که گاهی وقت ها پای نماینده مجلس نیز به وسط می آید. توزیع پزشکان هرچند با توجه به ضوابط خاصی صورت می گیرد اما با وجود محرومیت، کمبود امکانات رفاهی، ناکافی بودن مراکز و تجهیزات پزشکی، جمعیت اندک و… همواره رقم نیروی تخصیصی به استان، بسیار کمتر از تقاضای واقعی است. به طور مثال می توان به سال ۱۴۰۰ اشاره کرد که علارغم نیاز ۱۳۰ نفری دانشگاه علوم پزشکی به پزشک متخصص و فوق تخصص در رشته‌های مختلف- بنا به گفته معاون اسبق درمان دانشگاه علوم پزشکی در مرداد ماه ۱۴۰۰ – وزارت بهداشت، سهمیه ای ۸۰ نفری را برای خراسان جنوبی لحاظ نمود که این عدد هم تحقق پیدا نکرد. مشکل دیگری که نظام سلامت کشور با آن مواجه است، توزیع ناعادلانه پزشکان می باشد که سبب شده شاهد تراکم حضور پزشک در برخی شهرهای بزرگ باشیم و در عوض مضیقه شدید پزشک در مناطق کمتر برخوردار و محروم به دردی بی درمان تبدیل شود، درست مثل اتفاق تلخی که ما با آن در شهرهای مختلف استان دست و پنجه نرم می کنیم. مسئولان حوزه بهداشت و درمان و مسوولان عالی و نمایندگان استان باید بیش از گذشته پیرامون نیازهای استان نسبت به تخصیص پزشکان تلاش کنند و بالادستی های خود را متقاعد سازند که خراسان جنوبی با توجه به وسعت و جمعیت پراکنده ویژه تر ببینند. بدون شک مهم ترین راه رسیدن به توزیع عادلانه پزشکان و رفع این مشکل هر ساله استان، پیگیری مستمر است که باید انجام گیرد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۵۶۶۵۷۸۲ اعلام یا ارسال بفرمایید)