داشته هایی که کم کم به آرزو تبدیل می شود

یادش بخیر یک وقت هایی می گفتیم بیچاره مردم خوزستان که نمی توانند نفس بکشند حالا ما در بیرجند خودمان بسیاری از روزها هوای نا سالم داریم و نمی توانیم حتی از خانه خارج شویم یک زمانی تهرانی ها را به سخره می گرفتیم که شما چطور می توانید در ترافیک های این شهر شلوغ زندگی کنید و ما در شهرمان آرامش و دسترسی آسان به همه جا داریم و حالا چند وقتی است که خدا نکند کار کسی به طالقانی و حکیم نزاری و خیابان خاکی بیفتد روزگاری در همین شهر به تهرانی ها می خندیدم که شما برای یک خانه آنهمه اجاره می دهید و چقدر بد است که زندگی برای شما اینهمه گران است اما چند سالی است که در بیرجند از شدت گرانی نمی توانید نفس بکشید . تا همین چند سال پیش به بافت شهرمان و حفظ هویت قدیمی آن افتخار می کردیم حالا وجود بانک های سر به فلک کشیده و معماری نا همگون بیرجند دارد دل هر بیننده ای را نسبت به وضعیت شهر می رنجاند . ما خودمان بودیم که ادعای تمیزترین شهر کشور را می کردیم حالا در کوچه ای نیست که انسان های نیازمندی را سر در سطل های زباله و اطراف و بی نظافتی حاصل از آن نبینیم و متاسفانه افتخار هم کنیم که روی گاری این قشر آسیب پذر جامعه ، پلاک ساماندهی توسط شهرداری هم خورده است . ما کجا بوده ایم و الان کجا هستیم . یک زمانی به فرهنگمان ، به شهرمان ، به آرامشمان ، به رفاهمان افتخار می کردیم حالا باید به چه بنازیم؟ چقدر داشته هایمان را راحت و بی صدا از دست دادیم و متوجه نشدیم که برگشت آن شاید و شاید دیگر غیر ممکن به نظر بیاید . بیرجند قدیم دیگر این روزها برای همشهریان آرزویی بیش نیست که بر باد رفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


معاون عمرانی استاندار گفت: اجرای هیچ یک از قطعات راه آهن استان نباید معطل بماند

بیشتر

امین جم – جلسه گرامیداشت هفته کار و گارکر و تجلیل از کارگران نمونه زنجیره

بیشتر

بهروزی فر – شمارش معکوس لحظه های برزخی دو کاندیدای انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه

بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


فرم

فرم گزارش اشکال در سایت