*رجب زاده
بیش از یک هفته است درباره مطالبه ای که در تاریخ این استان ثبت خواهد شد می نویسیم و می خوانیم و پاسخی نمی رسد. این هم از حافظه خراسان جنوبی پاک نخواهد شد. پرداختن به بعد های مختلف آسیبی که تغییراستانداری دیگر به حرکت این استان در مسیر تعیین شده وارد می کند پیچیده و پیامدهای این اتفاق چنان در هم تنیده است، که هر چه تحلیل کنیم و به رشته تحریردرآوریم باز نکته ای هست که می تواند دلیل روشن دیگری بر عملی نشدن این تغییرباشد.البته این هم فراموش نمی شود که گاهی روزگار می گردد و وقایعی برنامه ریزی شده یا نشده عده ای را به نقطه ای می رساند که از نتیجه برخی آسیب ها برای کنترل برخی امور دیگر گذشتند و خواسته ای را به جایگاه عمل رساندند. به هر صورت بررسی جریان تغییرات مدیریتی این سال ها در خراسان جنوبی گاه این حقیقت را آشکار می کند که آنچه برای مدیران پایتخت نشین اهمیت نداشته یا کمتر مورد توجه قرار گرفته است، جایگاه ویژه و حساس این منطقه از کشور یعنی خراسان جنوبی است . منطقه ای که باید با تکانه ای مدوام دولت به سمت توسعه جهش های مکرر داشته باشد تا به نقطه ای جمعیتی بدل شود اما نه تنها نگاه و طرح و برنامه ویژه ای برای این منطقه استراترژیک مرزی کشور نه از گذشته و نه از زمان تاسیس استان خبری بوده که حتی درادای کمترین حق توسعه نسبت به این استان اجحاف شده است. در حالی که باید برای اجرای برنامه ها ی خاص، مدیران توانمند و کارکشته برای این استان انتخاب می شدند به مرور زمان تبدیل به نوعی تبعید گاه آموزشی شد تا مدیرانی که قصد بلند پروازی های مدیریتی دارند مدتی زیرخط برخورداری ها از امکانات ، زیرساخت ها و اعتبارات کلان دراین استان به جناب دولت امتحان پس دهند اگر ازاین شرایط مفتخر بیرون آمدند برای مدیریت استانی نور چشمی با داشته های بسیار و توجه های بیشمار انتخاب شوند. کاری کرده اند که استانداری خراسان جنوبی کمتر از استاندار بودن در خوزستان یا فلان و بهمان استان برای مدیران ارزش داشته باشد. کاری با ما کرده اند که سطح مدیریتی در استانمان همان جایگاه سکوی پرش را حقظ کند. حالا چرا و چگونه و به چه دلایلی توانستند ، آرام آرام چنین نقشه ای را برای خراسان جنوبی عملی کنند، باید گشت، جست و گفت . اگر یابنده ای یافت شود ، اگر خودمان نگذاریم این بلا را سرمان بیاورند و بازهم ادامه دهند. اگر از حرف زدن و قاطع خواستن و مطالبه کردن نهراسیم. اگرخودمان ، مطالبات خودمان را زیرموج سانسور بیرحمانه پنهان نکنیم. انچه امروز در جریان واگویه ها از احتمال تغییر استاندار خراسان جنوبی آن هم برای پنجمین بار در این ۷سال و اندی می شنویم ، همه نتیجه قاطع نبودن خودمان در مطابات مان مقابل دولتمرداتی بوده که دربرابر نفوذ، هیاهو و خواستن های حتی غیر منطقی مردم و مسئولان استان های دیگر کوتاه آمده اند . خراسان جنوبی اما شده رکورددار بی ثباتی مدیریتی. علم مدیریت ، دوره حداقلی ۴ ساله را برای فعالیت یک مدیرو دست یافتن او به برخی اهداف مدیریتی لازم می داند ، دراستان ما اما هر دوسال و چند روزی به طور میانگین یک استاندار برصندلی استانداری نشسته و مدتی بعد با کارهای بر زمین مانده بسیاری به جایگاه بالاتری دست یافته ، کارهای بر زمین مانده ای که استاندار بعدی دلش نخواسته آنها را به آخر برساند. این داستان خراسان جنوبی است و این ضربه ای است که تغییر مکرر مدیران ارشد به این دیار وارد کرده است. ضربه ای که برچسب بدی به خراسان جنوبی زده و سن نمایش نقش ها و نقشه های بسیاری برای بالاتر پریدن برخی مدیران بوده است. معتمدیان هفتمین استاندار خراسان جنوبی از زمان تاسیس این استان است . او توانست در دوره ای کوتاه خدمات ارزنده ای را به مردم خراسان جنوبی ارائه دهد اما زمزمه ها ی انتقال او به خوزستان آن هم در شرایطی که ماه های اخر عمر دولت دوازدهم را می گذرانیم ، شبهه تبدیل شدن خراسان جنوبی به سکویی برای بالاتر رفتن مدیران را پررنگ می کند و ساکنان این استان را به این باور می رساند که برای دولت ها همه چیز مهم بوده جز توسعه منطقه ای چون خراسان جنوبی ، منطقه ای ویژه تر از بسیاری استان ها که جزو آمال مدیریتی برخی مدیران است .
