هر زمان اسم کار خیر پیش می آید شاید ذهن ها به سمت وقف، نذری و … برود اما همیشه می توان پا را فراتر از این هاگذاشت، مانند محمدعلی شبانی یکی از شهروندان بیرجندی که با دیدن شرایط سخت ناشنوایان تصمیم گرفت که یکی از طبقات منزل مسکونی خود را به جای اجاره دادن، رایگان در اختیار شرکت تعاونی تولیدی ناشنوایان بگذارد تا شاید دردی را دوا بخشد. ناشنوایانی که تنها درخواست آنها این است که مسئولان فقط به آنها توجه کنند و گاهی لبخندی هدیه دهند.
بذری برای آینده او
محمدعلی شبانی خیر ماجرای ما از انگیزه اش برای این کار به آوا گفت. « دختر خود من هم ناشنواست و با درد و مشکلات این قشر از نزدیک آشنا بودم و تصمیم گرفتم این واحد منزل خود را رایگان در اختیار این مرکز قرار دهم. » به گفتۀ وی حدود ۳ ماه می شود که این مرکز با حضور مسئولانی از استانداری و اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی افتتاح شده است و فقط مدیر کل امور بانوان استانداری با رایزنی که با اداره کل ورزش انجام داد یک میز پیگ پنگ به این مرکز اهدا کرد و آن هم به دلیل اینکه دختر من چندین مدال کشوری در این رشته دارد. وی بیان کرد: برای ناشنوایان فقط تا مقطع ابتدایی مدرسه وجود دارد و دوران دبیرستان و دانشگاه را باید با افراد عادی درس بخوانند که خیلی سخت است و من هم وقتی دیدم که آینده دخترم اصلا تأمین نیست، در این کار پیش قدم شدم تا با یادگیری حرفه ای و کمک به چرخ تولید این قشر از افسردگی افرادی مانند دخترم جلوگیری کنم چرا که در خراسان جنوبی برای ناشنوایان هیچ مکان تفریحی و سالن ورزشی و شغلی در نظر گرفته نشده است.
مسئولان حمایت نمی کنند
حمیده صادقی، رئیس هیئت مدیره این شرکت تعاونی که خود هم ناشنواست، درباره این شرکت عنوان کرد: مکان قبلی که در آن فعالیت می کردیم خیلی کوچک و دور بود و خوشبختانه آقای شبانی لطف کردند و این فضا را رایگان در اختیار ما قرار دادند. وی با بیان اینکه در مکان قبلی از استانداری، اداره کل تعاون و بهزیستی درخواست کمک کردیم، گفت: بهزیستی فقط به ما چرخ های صنعتی داد و اداره کل تعاون هم به ما ۱۰ میلیون تومان وام بلاعوض داد تا مرکز خود را به صورت شرکت تعاونی با ۵۰ نفر عضو ثبت کنیم و استانداری هم هیچ قولی به ما نداد و هیچ کاری نکرد.
در خواستی از مردم
وی با بیان اینکه مواد اولیه خیلی گران است، گفت: به همین دلیل ما باید فروشنده هایی را پیدا کنیم که به ما به صورت قرض مواد اولیه را بدهند تا وقتی تولیدات ما به فروش رسید پول آنها را پس دهیم که خیلی سخت است. حمیده صادقی افزود: همچنین درآمد و دستمزد بچه ها هم هست. ما مانند دیگر مؤسسات نیستیم که بعد از فروش محصول پول را بدهیم ،
اول پرداخت کنیم تا انگیزه ای برای ادامه راه داشته باشند. به گفتۀ وی کسانی که اینجا مشغول به کار هستند در گذشته در دیگر مؤسسات کار می کردند و حق آنها خورده شده و به همین دلیل امید و انگیزه ای برای ادامه را ندارند و می ترسند که جای دیگری کار کنند. وی درخواست کرد تا مردم که نذری های متفاوت می دهند به جای آن، پول را هر چند اندک به ناشنوایان که در این مراکز تولیدی کار می کنند بدهند تا بتوانیم مواد اولیه که لازمه ادامه کار ماست را خریداری کنیم و یا قسمتی از پول خود را برای خرید محصولات ما در نظر بگیرند تا به درآمدزایی و فروش ما کمک کرده باشند.
دستگاه های اجرایی از ما بخرند
رئیس هیئت مدیره این شرکت تعاونی عنوان کرد: ناشنوایان مشکلات مالی زیادی دارند و محل درآمد و شغلی هم ندارند چرا که سازمان ها و ارگان ها ناشنوا استخدام نمی کنند و حالا مرد یا زن بیکار نمی تواند هیچ کاری انجام دهد. صادقی درخواست کرد مسئولان ناشنوایان را هم ببینند و به آنها هم کمک کنند. وی یکی از راه های کمک کردن مسئولان را گسترش و حمایت از واحدها و شرکت های تولیدی دانست و افزود: استانداری، فرمانداری و دیگردستگاه ها و ارگان ها می توانند با خرید از این مراکز درآمدزایی برای ناشنوایان داشته باشند و با بازدیدهای خود لبخند هدیه دهند تا انگیزه کار و تلاش را داشته باشیم. به گفتۀ وی برخی از ناشنوایان بیمه شدن برای آنها خیلی مهم است و من توانایی این کار را ندارم که برای هر نفر ۵۵۰ هزار تومان واریز کنم مگر این که تأمین اجتماعی مانند بیمه قالیبافان که یارانه های دولتی می دهد برای ناشنوایان هم در نظر بگیرد. نرجس حاجی پور، مدیر اجرایی این شرکت هم گفت: بیشتر کارهایی که ناشنوایان ما در این جا انجام می دهند کارهای دستی مانند پته دوزی، خیاطی، قالی بافی، عروسک، ویترا، سوخت نگار و دیگر فعالیت ها در این همین زمینه ها می باشد. به گفتۀ وی برای آموزش این افراد هم مربیانی را آوردیم و از بین آنها کسانی که کارهای آنها خیلی خوب بود و استعداد داشتند را نگه داشتیم. وی با بیان اینکه در این شرکت تعاونی حدود ۱۵ تا ۲۰ نفر اکنون مشغول به کار هستند، عنوان کرد: درخواست داریم مربیانی که می توانند آموزش های رایگان به بچه های ناشنوا بدهند با ما راه بیایند و کمک کنند چرا که هزینه برخی از مربیان واقعا گران است و نمی توانیم کاری انجام دهیم.
راهی برای فروش باز کنید
وی تصریح کرد: همچنین اگر مسئولان بتوانند فضایی رایگان را برای ما در شهرهای بزرگ در نظر بگیرند تا بتوانیم در آنجا برای همیشه جایی برای فروش داشته باشیم کمک بزرگی به این جامعه کرده اند. به گفتۀ وی برای مواد خام و اولیه اگر میراث فرهنگی هنرجویان ما را به استان هایی ببرد که تولید مواد اولیه را هم یاد بگیرند خیلی خوب است، همچنین برای تکمیل تجهیزات این فضا حدود ۲۵ میلیون تومان نیاز داریم و هر ساله برای خرید مواد اولیه که هر روز گران می شود حداقل ۲۵ میلیون تومان نیاز است- قاسمی
