بهروزی فر
۷ ماه است چتر شوم کرونا بر دنیا سایه انداخته و ساختارهای جهانی را به هم ریخته، به گونه ای که شرایط موجود سیاره کرونایی، عرصه را بر همه تنگ کرده است. آمارهای رسمی وزارت بهداشت از میزان شیوع ویروس کووید- ۱۹ در ایران، نشان می دهد تاکنون حدود ۵۰۰ هزار نفر از هموطنان مان به این بیماری مبتلا شده اند و بیش از ۲۴ هزار نفر نیز جان شان را بر اثر ابتلا به این بیماری از دست داده‌اند. آمارها و نمودارهای مربوطه گواهی بر این حقیقت است که طی این مدت در هر بازه زمانی که حجم بی توجهی ها به دستورالعمل های بهداشتی افزایش یافته، به شکل فزاینده ای با روند صعودی آمار مبتلایان و فوتی ها مواجه شده ایم و به گفته معتمدیان، رئیس ستاد مدیریت کرونای خراسان‌جنوبی؛” ارتباط مستقیم و تنگاتنگی بین آمار مبتلایان به بیماری کرونا با کم توجهی ها به رعایت پروتکل های بهداشتی وجود دارد” .
این حقیقت تلخ در تغییر رنگ شهرها نیز به وضوح هویداست و به گفته مصطفوی، رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های نوپدید انستیتو پاستور ایران؛ “ وقتی تعداد موارد بستری روزانه بیماران کرونا به ازای جمعیت منطقه مربوطه بیشتر از حد تعریف شده باشد، آن شهر، رنگ قرمز می‌گیرد، وضعیت هشدار نیز کمی پایین‌تر از قرمز است، اما اگر مراقبت نکنیم و پروتکل‌ها را جدی نگیریم، وضعیت هشدار به قرمز تبدیل خواهد شد”. بر اساس همین تعریف، در حال حاضر همه استان های کشور، رنگ قرمز کرونایی به خود گرفته اند، علت اصلی این اتفاق را هم رئیس جمهور چنین عنوان کرده؛”متأسفانه آماری از سوی وزارت بهداشت و درمان ارائه شد که بسیار نگران‌کننده بود مبنی بر اینکه مراعات مردم در هفته‌های قبل، ۸۲ درصد بوده که به ۶۲ درصد کاهش پیدا کرده است. اگر مردم بخواهند مسئله مراقبت را کنار بگذارند، به هشدارها توجه نکنند و به آموزش‌های عمومی پزشکان و رسانه‌ها توجه نکنند، ما با مشکل بزرگی مواجه می‌شویم. گراف ها و نمودارها نشان می‌دهند هر جا سطح مراعات مردم پایین آمده، از هفته بعد شاهد افزایش بیماری بوده‌ایم و پس از آن هم تعداد بستری‌ها اضافه می‌شود و با افزایش تعداد بستری شدگان بیماری کرونا، تعداد فوتی‌ها هم افزایش می‌یابد و این زنجیره‌ای است که تداوم دارد”. مهمترین پیامد ناگوار این حال و هوای متغیر برخی ها در مراعات اصول و ضوابط بهداشتی و سیر صعودی آمار مبتلایان را نمکی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روز شنبه اول شهریور ماه این گونه عنوان نموده؛” پزشکان و پرستاران جان باخته بر اثر کرونا در ایران بیش از ۱۶۴ نفر هستند و علاوه بر این، گزارش هایی جدید از جان باختن کادر درمان به وزارت بهداشت رسیده که در حال بررسی آن هستیم”. و چه ناخوشایند رخدادی است این تلف شدن جان مدافعان سلامت! در پی بی مبالاتی های ما و پشت کردن هامان به دستورالعمل‌هایی که بدون تردید راهکارهایی برای قطع زنجیره شیوع ویروس کرونا به شمار می روند. شاید حواس مان نیست که خط مقدم جبهه رزم هم می تواند به گفته طبرسی، رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری فرسوده شود؛” نیروها و کادر درمان بیمارستان ها توان و نیروی ۶ ماه قبل را ندارند، در حال حاضر کادر درمان و پرستاران بعد از ماه ها مبارزه با کرونا، آسیب دیده و ضربه خورده اند، چرا که آنها مبتلا شده و درد بیماری را چشیده اند، تعداد زیادی از دوستان خود را از دست داده اند و برای رویارویی با بحران جدید روحیه قبل را ندارند”. به گفته او؛” بحران کرونا بر زندگی شخصی و خانوادگی تمامی پرسنل درگیر این بیماری تأثیر سوء گذاشته، استرس، احساس عذاب وجدان ناشی از احتمال انتقال ویروس به افراد خانواده، دوری های طولانی مدت از محیط خانه، محدودیت استراحت برای مدت های مدید، فشارهای روحی و روانی ناشی از وضعیت نابسامان بیماری و بیماران و همچنین فشار روحی ناشی از جان باختن دوستان و همکاران، تنها بخش هایی از عوارضی است که به کادر درمان تحمیل شده است”. او که از نزدیک شاهد از پادرآمدن سختکوش ترین نیروهای درمانی طی این مدت بوده، به همه ما توصیه می کند؛” باید حواسمان باشد، خطر از هم پاشیدگی ناگهانی سیستم درمانی وجود دارد و ممکن است با اعمال یک فشار سنگین، مجموعه کادر درمانی تاب و توان مراقبتی را از دست داده و نتواند موفقیت آمیز عمل کند”. کوتاه سخن این که حال که آمارها گویای این واقعیت تلخ می باشند که کرونا همچنان در حال جولان دادن است و فاصله ابتلا با مرگ در کشور کم شده، خیز موج سوم کرونا را شاهدیم و آمار مرگ و میرها به ۶۰۰ نفر در روز رسیده است، به بهانه خستگی، پروتکل ها را زیر پا نگذاریم و باور داشته باشیم که در شرایط فعلی، تنها ریسمان نجات از این بیماری، پیشگیری است. یادمان باشد؛ فشاری که ناشی از سهل انگاری ما به کادر درمان تحمیل می شود، حق الناسی است که شاید هیچ گاه نتوانیم جبرانش کنیم.
