هرم پور

شما خوشبختی را چگونه معنا می کنید؟ این روزها روانشناسان می گویند خوشبختی یعنی احساس رضایت. و بدبختی یعنی احساس عدم رضایت. یکی دو روزی بیشتر از انتخاب و انتصاب آقای «معتمدیان» استاندار سابق خراسان جنوبی به عنوان استاندار جدید خراسان رضوی نمی گذرد. موضع گیری ها، نوشته ها، درخواست ها و اظهار نظرها را در خالصانه ترین و شفاف ترین فضایش که فضای «مردم» است به دقت بررسی می کنم. خوبی این فضا این است که رنگ و لعاب ها و به قول فرنگی ها، روتوش های معمول مدیران و مسؤولان و حتی بعضی رسانه ها را که در زمان حضور استانداران، به سمت تعریف و تمجیدها می لغزد و در زمان جابجایی ها و نبودنشان، به سمت انتقادها می رود را ندارد. فضای «مردم» که دست بر قضا، «معتمدیان» دقیقاً برای آنها کار می کرد، فضایی سرشار از «نا امیدی»هاست. بدون تعارف به حضور حضرات می گویم و تأکید می کنم؛ «فضایی سرشار از ناامیدی ها»، تا عزیزان بدانند با بعضی تصمیم هایشان چه بر سر «امید» این مردم آورده اند. در این سالها هیچگاه مردم استان را اینچنین در ناامیدی و سکوت خطرناک خودخواسته ندیده بودم. چند جایی می بینم که از سکوت رسانه ها و مردم در برابر این جابجایی صحبت می کنند و من و شما قطعاً می دانیم که این سکوت، از سر ناچاری و جبری رنج آور است. می دانم که این «نا امیدی» در همبستگی بی بدیلش با این «سکوت»، کم کم تبدیل به یک «سرخوردگی» اجتماعی عجیب در خراسان جنوبی خواهد شد؛ استخوانی در گلو، خاری در چشم، و بغضی فرو خورده که نمی دانم چه وقت، کجا، به چه بهانه ای و با چه شدتی سرباز خواهد کرد؟! زن و مرد می نالند، نخبگان حسرت می خورند، مدیران مردمی آه می کشند، رسانه ها متعجبند، فعالان اقتصادی از بر زمین ماندن طرح هایشان نگرانند، صاحب نظران توسعه در حیرتند و من هنوز در اندیشه ی آن شهروندانی هستم که با کمال خلوص و در ناامیدی محض از مسؤولان کشوری، فقط می نویسند:«خوش بحال مشهدی ها»! و این جمله سه کلمه ای، چقدر برای همه ما درس دارد! در شرایط ویژه این روزهای کشور که انتظار حکمرانی، ثبات، تدبیر و امیدآفرینی بیشتری از طرف رئیس جمهور محترم و اعضای محترم هیأت دولت می رود، در شرایط خاصی که مشکلات اقتصادی واقعاً کمر مردم را خم کرده و امید و آرزوهایشان را به باد فنا سپرده و در جاده ی فرار مضحک از این مشکلات که مسؤولان فقط مردم را به مقاومت دعوت می کنند نه خودشان را، و البته طیفی از مسؤولین هم کشور را به امان خدا رها کرده اند، چنین تغییرهایی، نوبرانه های عجیب و غریبی هستند که تاریخ، درباره شان چیزها خواهد نوشت، و من معتقدم و جسارتاً عرض می کنم همه ی این عزیزان، چه شخص رئیس جمهور محترم و منتخب این ملت، چه برخی اعضای محترم هیأت دولت که در چنین تصمیم هایی بر خلاف خواست و مصلحت مردم استان نقش داشته و دارند، و چه آنهایی که این روزها انتظار داشتیم بیشتر در صحنه باشند و نبودند و نقشی جز «غایبان تاریخی» در صحنه ی انتصاب ها و انتخاب ها بازی نمی کنند، باید به تاریخ و به فردا و به محضر مردم پاسخگو باشند. هر چند متأسفانه کار از پاسخگویی گذشته و ما مردم خراسان جنوبی آنقدر بدبخت و بیچاره هستیم که اراده ی هر بلایی بر سرما، کمترین هزینه و کوتاه ترین زمان و بی حرف و حدیث ترین اقدام ها را برایشان به دنبال داشته باشد! این روزها هرچه می گردم و می چرخم، کمتر حس رضایتی بین مردم پیدا می کنم؛ و به این نتیجه می رسم که واقعاً چقدر بدبختیم! قول می دهند و عمل نمی کنند، شعار مردم را می دهند و بر خلاف میلشان حرکت می کنند، خواست و مطالبه و نفع مردم و استان را می شناسند و صد البته هیچ توجهی نمی کنند. فکر می کنید خیلی برایشان مهم هستیم؟ باور کنید نه. حالا شما احساس خوشبختی می کنید؟ می دانم که اصلاً و ابداً. چند روز سخت بر همه ی ما گذشته است. سکوتی از سر مصلحت و ناچار پیشه کرده ایم، چون بر سر دو راهی عجیبی قرار گرفته ایم که آیا شکستن سکوت، و مطالبه ها را گفتن، به نفع مردم و به نفع استان هست یا نه؟ و مهم تر آن. اصلاً کسی توجه می کند یا نه؟ در این چند روز زمزمه های مختلفی از گمانه ها برای انتخاب و انتصاب استاندار جدید بر سر زبان ها افتاده است. بسیار محتمل است که غیر بومی و حتی باز هم برای چندمین بار از اهالی بزرگوار خراسان شمالی یا از نزدیکان وزیر محترم کشور باشد. و بسیار محتمل است که فردی با سابقه کمتر از یک استاندار و با نگاهی تقلیل یافته نسبت به حوزه توسعه خراسان جنوبی باشد. و محتمل است که کم تجربه و ناآشنا به فضای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی مرز استان باشد. البته خیلی نگران نباشید. همه می دانیم خراسان جنوبی باز هم مثل همیشه میدان آزمون و خطاست! و سکوی پرشی برای «تجربه آموزِ جدیدی» که اینجا بالنده شود و جایی دیگر ثمر دهد! اما این را هم می دانیم که اگر استانداری بیاید که حداقل ها از توسعه را نداند، اگر همفکر و همراستا با تفکر توسعه محور «معتمدیان» نباشد، اگر همچون او، همپا و همراه مردم و یقه گیر بعضی مدیران تنبل و سستِ استان نباشد، خراسان جنوبی در باند کندرو بزرگراه توسعه قرار خواهد گرفت و اتوبوس توسعه و پیشرفت همه ی استانها با رانندگانی مجرب، و با سرعت های بالا از کنارش به سرعت خواهد گذشت، فاصله خواهد گرفت و نهایتاً سرنشینانش دستی تکان خواهند داد و لبخندی به ما خواهند زد. اگر استانداری در حد این استان به خاک پاکش قدم نگذارد، مردم استان تا ابد مسؤولان را نخواهند بخشید و محکمه تاریخ، رگ های تصمیم گیران این تصمیم های سخیف را زیر آفتاب منت مردم، خشک خواهد کرد. شما را بخدا بگذارید مردم این استان احساس خوشبختی کنند، فرصت بدهید طعم خوشبختی را بیشتر بچشند، امان و مجال بدهید تا آرام زندگی کنند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)