هرم پور- گمانه زنی ها خیلی زیادند، اما باز هم پیش بینی ها برای نتیجه انتخابات خیلی دقیق نیست. و همین غیرقابل پیش بینی بودن و آرای سرگردانی که مشخص نیست به کدام سمت و سو پیش خواهند رفت، بخش مهمی از اصل اهمیت انتخابات است. خیلی ها می گویند بیایید و بعض ها هم می گویند نیایید. بین این آمدن و نیامدن ها، فاصله ای است که «تصمیم» و «انتخاب» آن را پر می کند. ما همگی مختار به تصمیم و انتخاب هستیم، و بعد از آن، مکلف به پذیرش تبعات این انتخاب، و قبول کردن نتایجش. هر مقوله ای از بُعد انتخاب، سرنوشتی را رقم می زند که همه ی بازتاب هایش به کسانی بر می گردد که آن را برگزیده اند. جمعه، روز انتخاب ماست. روز برگزیدن یک سرنوشت. روزی که تصمیم هایمان را روی برگه ای به نام برگه رأی خواهیم نوشت و به صندوق خواهیم انداخت. فردای روز رأی گیری، ما می مانیم و وجدان بیداری که نه برای یک روز، نه برای یک هفته و یک ماه و یک سال، بلکه برای یک عمر، از ما سؤال خواهد پرسید، بازخواستمان خواهد کرد و تصمیم و انتخابمان را تحلیل خواهد کرد و از دلایلش خواهد پرسید. هر کس به اندازه خودش برای هر تصمیمش، دلیل دارد، و دلایل تصمیم هر شخصی، مربوط به خود او، سلیقه ها و علایق اوست. اما برخی از این دلایل و نتایج، به سرنوشت جامعه بزرگ تری از خود ما و اطرافیانمان هم بستگی دارد. انتخاب روز جمعه ما، هم سرنوشت شهرها را و هم سرنوشت کشور را تعیین خواهد. همانقدر که برای نیامدن، دلیل و بهانه هست، برای آمدن های ما هم دلیل و بهانه هست. فقط یک همت، یک اراده و یک امید به آینده می خواهد و بس. وقتی مطمئن باشیم با برگه های رأی می توانیم یک سرنوشت بسازیم، وقتی مطمئن باشیم که هر رأی ما می تواند برای فردا، اثرگذار و برای فرداها، ماندگار و بسیار کارساز باشد، وقتی مطمئن باشیم با یک انتخاب درست، می توانیم بسیاری از روندها را تغییر بدهیم و بسیاری از تصمیم های اشتباه را اصلاح کنیم و بسیاری از برنامه های درست و دقیق و آینده ساز برای نسل آینده مان را تأیید کنیم، وقتی مطمئن باشیم که حضورمان می تواند یک راه جدید، یک مسیر متفاوت و یک جریان با دستاوردهای بهتر را به ما معرفی نماید، چرا از صحنه کناره گیری کنیم و در میدان کارزار یک انتخاب درست و مناسب نباشیم. ما همگی شایسته ی بهترین ها هستیم، ما مردم ایران، ما مردم خونگرم و غیور خراسان جنوبی، دنیایی از گنج های مادی و معنوی و انسانی در اختیار داریم که اگر خوب و به موقع شناخته شوند و اگر خوب و به موقع مدیریت و راهبری شوند، قطعاً می توانند زندگی همراه با آرامش و آسایش برای ما بسازند. هیچ عقل سلیمی تعهد نمی دهد که از فردای روز رأی گیری، همه ی ایران گلستان خواهد شد و یا همه چیز به روال امید و انگیزه و شایستگی برخواهد گشت، اما همه می دانیم که تغییر و تحول، در رگ های حیات یک جامعه، ضروری است و خون تازه ی حرکت و نیرو و قوت و توان مضاعفی برای ساختن آینده به همه خواهد داد. ما می توانیم بهتر از همیشه، کامل تر از همیشه و در آستانه یک قرن جدید، شایسته تر از همیشه باشیم. خوب ببینیم، خوب تصمیم بگیریم، خوب انتخاب کنیم، خوب و به موقع و پرشور در صحنه باشیم ودر صحنه بمانیم و از حق خود خودمان با رأی فاخری که به آینده ی ایران اسلامی، آینده ی استان، آینده شهر و آینده خودمان می دهیم، دفاع کنیم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
بهروزی فر – در مجموعه سازمان، بخش های مختلف بسته به نوع کار و اهمیت جایگاه
