رجب زاده – این روزها تلاش و مسئولیت پذیری بعضی آدم ها اشکم را درمی آورد. مهربانی شان باعث غلیان احساسات می شود و جان را جلای مهر و قدرشناسی می بخشد. نمی دانم تعدادشان زیاد است یا کم اما وجدان بیدار و ذهن آگاهشان مرهمی آرامبخش بر این روزگار کرونا زده می گذارد. در روزگاری که یک ویروس میکروسکوپی بعضی آدم ها را زیاده خواه و محتکر سلامت مردم کرده، ملاقات با فرشتگان، بسی غنیمت است.
این روزها در گروه های درمانی، انسان هایی آسمانی از نیروهای خدماتی مراکز درمانی گرفته تا پرستاران و پزشکان از هیچ کوششی برای بازگشت بیماران کرونایی و … فروگذار نمی کنند. مانا باشند و در حریم امن وجودشان که چشم در چشم خداوند دوخته، پایدار. اما برخی فعالان گروهی دیگر که این روزها مسئولانه و تحسین برانگیز برای گذران روزهای سخت، با ایده ها و تلاش مهربانانه شان مسئولیتی اجتماعی و بزرگ را برعهده گرفته و به خوبی ایفای نقش می کنند ، معلم ها هستند.برخی از آن ها این روزها ابعاد جدیدی از نقش آموزگاری و آموزش و پرورش فرزندان مان را منعکس کرده اند. بعد عمیقی از حس مسئولیت نسبت به شغل حساس ومسئولیت بزرگ شان. این روزها آموزش به همت ذهن توانمند و ایده های جذاب این آموزگاران به قوت خود باقی است و برخی دانش آموزان حتی با تماشای بسته های صوتی و تصویری که با تلاش معلم خودشان تهیه شده، لذتی دوچندان از آموزش می برند. معلم، این یار مهربان همیشگی ، هر روز با ایده الکترونیکی جدیدی مهمان لحظه های دانش آموزش است و
جدیتش توانسته به فرزندمان این باور را منتقل کند که باید درسش را بخواند، تعطیلی اضطراری این روزها برای وقت کشی نیست و آن ها باید بپذیرند که این فرصتی است برای بهتر آموختن و حتی تقویت آموزشی. در این مورد هم نمی دانم آیا تعداد چنین آموزگارانی کم است یا زیاد اما این را می دانم که تلاش معلمانی را که چنین با خلوص نیت و از سروظیفه شناسی حتی زمانی بیشتر از قبل را برای فرزندان مان اختصاص می دهند باید ستود. من دست بوس شان هستم. معلمانی که این روزها با وجود مشکلات اینترنتی حوصله به خرج می دهند و حتی هزینه می کنند تا دانش آموز در بازگشت به مدرسه ، فردی دور افتاده از دانش وکتاب نباشد. شیوه مهرورزی و دانایی شان در روزگاری که هر لحظه ذهنت درگیر تامین نیازهای بهداشتی و سلامت خانواده است، چه شیرین و دلنشین است. خوشا لبخندی که خداوند بر روح مهربان معلمانی چون آن ها می زند. الهام بخش لحظه لحظه زندگی شان قلب های آکنده از مهر والدینی است که برای موفقیت و سلامت معلمانی چنین دست به سوی آسمان می یازند.
