کاری- زبیر، نوجوانی ۱۱ تا ۱۲ ساله، و آرزو، دانش‌آموزی از روستای شهرستان درمیان، هر دو با وجود سن کم، فرصت تحصیل نداشتند و زندگی سخت و آسیب‌دیده‌ای را تجربه کرده‌اند. انتشار استوری زبیر ابتدا در پیج خیریه آقای رسول خادم و بازنشر آن در پیج خبرنگار روزنامه «آوا» باعث شد رسانه‌ها و مدیر آموزش و پرورش شهرستان درمیان در جریان قرار گرفته و پیگیری‌ها برای هموار کردن مسیر تحصیل و حمایت از این کودکان و سایر دانش‌آموزان آسیب‌دیده آغاز شود.
زبیر، نوجوانی با صدای آرام و چشمانی معصوم، در ویدیویی کوتاه از زندگی دشوار و محروم خود گفت؛ کودکی که هرگز پایش به مدرسه نرسیده و روزهایش را با چوپانی و کارهای طاقت‌فرسا می‌گذراند. انتشار این ویدیو در فضای مجازی و بازنشر آن، نگاه‌ها را به سمت زبیر جلب کرد و مدیر آموزش و پرورش شهرستان درمیان، هادی حمیدی، بلافاصله پیگیری ماجرا را آغاز کرد. او در توضیح مسیر دشوار یافتن این کودک گفت: «با بسیج کامل همکاران و راهبران آموزشی که اشراف کاملی بر مناطق روستایی دارند، پس از سه هفته موفق شدیم زبیر و برادر بزرگ‌ترش، محمدصادق، را شناسایی کنیم.» حمیدی افزود: «این دو کودک در خانواده‌ای با مشکلات جدی بدسرپرستی به دنیا آمده‌اند و والدینشان در زندان هستند. نبود شناسنامه و اطلاعات هویتی کار را دشوار کرده بود، اما با همکاری ثبت احوال شهرستان و استان سیستان و بلوچستان، سرانجام شرایط قانونی تحصیل آنها مشخص شد. و من و همکاران پیگیر مشکلات آنها شدیم.
مدیر آموزش و پرورش شهرستان درمیان با اشاره به اینکه در جریان پیگیری‌ها، دانش‌آموز دیگری به نام آرزو شناسایی شد که سال اول ابتدایی را در شهر اسدیه تحصیل کرده بود اما به دلیل کهولت سن والدین و نبود امکانات رفت و آمد، امکان ادامه تحصیل نداشت، یادآور شد: اکنون برای آرزو و شش دانش‌آموز دیگر از روستاهای اطراف، مدرسه‌ای دایر خواهد شد تا مسیر تحصیل آنها به صورت پایدار و محلی فراهم شود. این موضوع نشان می‌دهد محرومیت و بی‌سوادی در مناطق روستایی تنها محدود به یک کودک نیست و نیاز به حمایت مستمر دارد. حمیدی تاکید کرد: «برای زبیر و محمدصادق، علاوه بر حل مشکل تحصیلی، برنامه‌ریزی برای تأمین نیازهای معیشتی و سکونت آنها انجام شده است. وی با اشاره به اینکه محل زندگی جدید این دو کودک هفته آینده آماده و منتقل خواهد شد، ادامه داد: همچنین سایر دانش‌آموزان محروم، از جمله آرزو و همکلاسی‌هایش، تحت حمایت قرار خواهند گرفت تا شرایط تحصیل آنها بهبود یابد. حمیدی با بیان اینکه زبیر و محمدصادق، همراه با آرزو، نمونه‌ای از کودکان بی‌سواد و آسیب‌دیده هستند که به دلیل بدسرپرستی و محرومیت‌های خانوادگی از حداقل امکانات آموزشی و اجتماعی محروم مانده‌اند، خاطر نشان کرد: رسانه‌ها و پیگیری مسئولان، از جمله مدیر آموزش و پرورش، توانستند زندگی آنها را تغییر دهند و فرصتی برای آموزش، رشد و شکوفایی فراهم کنند.
حمیدی با تأکید بر اهمیت مدیریت درست کمک‌ها گفت: «هرگونه حمایت و کمک خیرین به زبیر، محمدصادق و دیگر کودکان محروم باید تنها از طریق آموزش و پرورش شهرستان درمیان انجام شود. وی با اشاره به اینکه متأسفانه در گذشته برخی کمک‌ها به صورت مستقیم و غیرمتمرکز ارائه شد و به دلیل شرایط خانواده‌ها یا سوءاستفاده احتمالی، بخشی از این کمک‌ها به دست خود کودکان نرسید، ادامه داد: به همین دلیل ما مکانیسمی مشخص و شفاف برای جمع‌آوری و توزیع کمک‌ها ایجاد کرده‌ایم تا خیریه‌ها و خیرین مطمئن باشند هر کمک مالی، البسه یا امکانات آموزشی مستقیماً به دانش‌آموزان آسیب‌دیده می‌رسد. وی خاطر نشان کرد: همچنین گزارش‌های دقیق از میزان کمک‌ها و فعالیت‌های انجام شده منتشر خواهد شد تا شفافیت کامل برقرار باشد و همه بتوانند روند حمایت از این کودکان را مشاهده کنند.زبیر و آرزو، دو کودک بی‌سرپرست و آسیب‌دیده اجتماعی از روستاهای شهرستان درمیان، نمونه‌ای زنده از محرومیت و بی‌سوادی در مناطق روستایی هستند. این کودکان بدون حمایت رسانه‌ها و مسئولان آموزشی، امکان تحصیل و تجربه زندگی عادی را نداشتند و زندگی‌شان محدود به کارهای سخت و شرایط دشوار خانواده‌ای با بدسرپرستی بود. این تجربه نشان می‌دهد که محرومیت کودکان تنها یک مسئله فردی نیست، بلکه بخشی از آسیب‌های اجتماعی گسترده است که نیازمند توجه مستمر رسانه، آموزش و پرورش و جامعه مدنی است. تلاش جمعی، هم‌افزایی نهادها و ورود خیرین می‌تواند زندگی کودکان آسیب‌دیده را تغییر دهد و فرصت رشد، آموزش و آینده‌ای بهتر برای آنها فراهم کند. بی‌تردید، زبیر و آرزو تنها نمونه‌ای از واقعیت تلخ کودکان محروم هستند و این اقدامات، الگویی برای سایر مناطق محروم و کودکان در معرض آسیب خواهد بود.
در آیین قدردانی از دست‌اندرکاران نمایشگاه فرصت‌های مشترک ایران و افغانستان، نماینده نهبندان و سربیشه
