هفته گذشته به همراه دایی همسرم که تقریبا ۱۰ سالی است بیرجند نیامده از جاده مشهد وارد شهر شدیم . در مسیر که بودیم ایشان مداوم از فرهنگ و تمیزی شهرمان صحبت می کرد و اینکه وقتی وارد شهر می شوید ورودی های تمیز و مرتب آن بر خلاف سایر شهرهای کشور جلب توجه می کند . در همین حال بود که پلیس راه را رد کردیم و به ورودی مسدود شده مهرشهر رسیدیم که ورق برگشت . به قول خودشان گویا شهر را چشم زده اند که ورودی شهر بیشتر شبیه تعمیرگاه است که سال هاست روغن سوخته آن روی کف زمین پخش شده و چشم هر بیننده ای را می زند من خجالت کشیدم ولی گویا مدیران شهر ما از فرماندار و متولی عمران شهر تا شهردار گرفته و شورای شهر و حتی اداره میراث فرهنگی که میزبان اصلی گردشگران است نه تنها از این سبب خجالت نمی کشند بلکه به عنوان یک شهروند این شهر هم احساس می شود در خواب سنگینی هستند و این مسائل را نمی بینند و الا اینقدر بی تفاوتی نسبت به شهری که زیبایی و فرهنگ ان زبانزد بوده و کم کم دارد به چیزهای دیگری معروف می شود نبودند . یعنی ما باید نسبت به مسائل پیرامون خودمان چقدر بی تفاوت باشیم که اجازه دهیم شهری که سالیان سال به صفت های خوب شناخته می شده حالا به دلیل انفعال متولیانش به این وضع بیفتد . واقعا اینهمه تاکید بر بومی بودن مدیران داشتیم قرار بود مدیران بومی و اعضای شورای شهرمان که همه بومی هستند اینطور شهر را مدیریت کنند . وای بر ما که آیندگان از ما بپرسند چه شهری به نسل شما تحویل دادیم و چه چیزی را به ما تحویل می دهید.