هرم پور
«کرونا» با ما دوستی نمی کند، مخصوصاً این روزها که «تازیانه ی قرمز» برداشته و مدام به «گُرده بی خیالی هایمان» می زند. دوست عزیزی دارم که در بیرجند زندگی می کند و یک هفته ای از پایان دوره قرنطینه خانگیش به خاطر ابتلا به کرونا گذشته است. با ایشان صحبتی درباره کرونا انجام دادم. او گفت و من نوشتم. او از «تجربه هایش» و من از «توصیه هایم». محورهای مهم صحبت هایش این بود: « علیرغم جوان و ورزشکار بودنم و در همه ی لحظه ها به صورت کامل مراعات کردن، احیاناً در جایی برای کسری از ثانیه غفلت کردم و به این بیماری مبتلا شدم. در وضعیت اقتصادی خیلی بد مردم، خیلی ها از خرید و خوردن غذاهای مقوی باز مانده اند. ولی هزینه های جانبی درمان بیماری کرونا به مراتب بیشتر از هزینه های متحمل شده برای تغذیه ای مناسب در راستای پیشگیری است. سازمان جهانی بهداشت تأکید کرده درصد انتقال بیماری از سطوح، کم و درصد انتقال از طریق تنفس، بسیار بالاست. لازم است به شدت حساس باشیم ولی اگر کرونا گرفتیم اصلاً نترسیم و در موج «خجالت اجتماعی» که این روزها راه انداخته اند، غرق نشویم. نکته دیگر اینکه خجالت از انتشار خبر ابتلا به کرونا در شهرهایی مثل بیرجند باعث شده بسیاری تست ندهند و یا بیماریشان را کتمان کنند. علائم کرونا این روزها متنوع شده است. تعلل کار دست همه می دهد. حتی المقدور از مراجعه به مراکز درمانی وقتی که واقعاً شک بالایی دارید ویروس وارد بدنتان شده، خودداری کنید. بعضی از انواع تست های کرونا خطا دارند. من به عنوان بیمار، تست خون هم انجام دادم و منفی بود. ولی تست مخاط مشخص کرد که مبتلا هستم. همکاران عزیزی در شبکه های بهداشت هستند که به صورت روزانه با شما به عنوان بیمار در تماس هستند و توصیه های لازم حتی توصیه های روحی و روانی را در دو هفته قرنطینه انجام می دهند. علت بسیاری از مرگ و میرها در جهان و ایران استفاده از داروهای غیرضروری بوده که حتی عوارض معکوس داشته است. کرونا داروهایی خاصی دارد که به مدد خدا و همت جامعه عزیز و ایثارگر درمانی استان و کشورمان، این داروها حتی در ایام تحریم هم در کشور وجود دارد. در ایام ابتلا، بیمار کرونایی هیچ اشتهایی ندارد. افراد ضعیف به این فکر نباشند که در ایام بیماری می توانند خودشان را تقویت کنند. من اشتهایم کاملاً به مدت سه روز از بین رفت و علیرغم قوه بدنی بالایی که داشتم، آنقدر ناتوان و بی حال بودم که حتی گوشی موبایلم را در چند سانتی متری خودم نمی توانستم بردارم و جواب بدهم! ورزش به شدت در تقویت بدن قبل از ابتلا و در برگشت بدن به شرایط طبیعی اولیه بعد از ابتلا اثرگذار است. نکته ای هم هست و اینکه شاید خیلی از مردم مبتلا باشند اما خودشان خبر نداشته باشند. در ایام بیماری مثلاً همه از سر محبت اصرار می کنند بیمار کباب بخورد، یا گوشت بخورد، بدن در هنگام بیماری به شدت بی حال و ضعیف است. باعث نشویم بدن انرژی را که می باید صرف مبارزه با ویروس کند، صرف هضم غذایی سخت و دیرهضم نماید. در ایام کرونا، بدن ما به شدت به استراحت نیاز دارد. سعی کنیم بیماری را بپذیریم و از دو هفته قرنطینه اجباری مان به بهترین نحو استفاده کنیم.» این صحبت های دوست من بود. اما توصیه هایی که من یادداشت کردم؛ تجربه اول؛ کرونا پیر و جوان، زن و مرد، نمی شناسد؛ او در کمین غفلت های ماست. تجربه دوم؛ با کاهش هزینه های غیرضروری، به تغذیه تقویتی خودمان بیشتر توجه کنیم. تجربه سوم؛ استفاده از ماسک خجالت ندارد. احترام به خودمان و اطرافیانمان است. تجربه چهارم؛ بیماری کرونا شرم ندارد، آنچه خجالت دارد احساس عدم تعهد نسبت به جامعه و اطرافیان است. تجربه پنجم؛ به کوچک ترین علائم بیماری حساس باشید، اما دغدغه دائمی نداشته باشید. تجربه ششم؛ اگر دانشگاه علوم پزشکی ساز و کاری برای انجام تست ها به صورت سیار طراحی می کرد بسیار اثرگذار و مفیدتر بود. تجربه هفتم؛ اگر تقریباً مطمئنید علائم کرونا را دارید حتماً تست اصلی را انجام دهید. تست اصلی، تست مخاط بینی است. تجربه هشتم؛ شما تنها نیستید. نگران نباشید. موقع بیماری، خیلی ها در کنار شما هستند. تجربه نهم؛ نوع مواجهه شما و اطرافیانتان با کرونا خیلی تعیین کننده است. قرار است بیماری را بپذیریم و شکستش دهیم. تجربه دهم؛ به هیچ عنوان خود درمانی نکنید. تجربه یازدهم؛ تقویت قبل از ابتلا. غذاهای مقوی، آب میوه های طبیعی، سوپ و سوپ و سوپ. و البته ورزش. تجربه دوازدهم؛ با اقدامات حفاظتی در هنگام بیماری، ریسک ابتلای دیگران را کاهش دهیم. تجربه سیزدهم: اولویت را به غذای خوب خوردن بدهیم، نه خوب غذا خوردن. تجربه چهاردهم؛ برای بهبودی، عجله نکنیم. فقط استراحت کنیم. تجربه پانزدهم؛ از زندگی لذت ببریم.
(لطفا نظر و پیشنهاد خود در رابطه با یادداشت های روزنامه را به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال فرمایید)
