دادرس مقدم – پرده اول : استاندار قرار است ارتقاء پیدا کند و به فلان سازمان کشوری برود . آنجا از قبل برایشان رزرو شده و فلان معاون نیز در آنجا معاون او می شود . بزرگان استان مازندران برای حضور قناعت در استان خودشان مطالبه گری کرده اند و احتمالا استاندار خراسان جنوبی به استان خودش (مازندران) خواهد رفت . قناعت قرار است سکان یکی از معاونت های کلیدی فلان بنیاد را به دست بگیرد . تیم او نیز همراه وی به تهران خواهند رفت . اینها همه گفت و شنودهای بعضا با منشا شایعه است که در 6 ماه گذشته به شدت در بین افکار عمومی و بدنه مدیران میانی استان رد و بدل می شود که هدف از طرح آن دقیقا مشخص نیست اما هرچند گاها تیم نزدیک به استاندار و حتی شخص ایشان این مسائل را به صورت موردی و شفاهی تکذیب می کند و حتی وزارت کشور هم چندین نوبت از عدم تغییرات تا بعد از انتخابات سخن گفته است ولی تا کنون واکنش رسمی به این قبیل موضوعات در استان به صورت رسمی داده نشده است . وضعیتی که مدیران استان از آن به فضای غبارآلود تعبیر می کنند و عده ای معتقدند که تکلیفشان با آینده استان مشخص نیست . نمی دانند قرار است آنها هم بماند و برنامه های جدید برای خود تعریف کنند و یا با استدلال اینکه بعد از ارتقاء استاندار تکلیف ما نیز مشخص نیست به برنامه های روزمره خود سرگرم باشند . پرده دوم : چند صباحی فضای مطالبه سازی در استان حول تغییر برخی مدیران قرار می گیرد . فلان مدیر کارشناسش را از مرتبطین با فلان آقا انتخاب کرده و دیگر نباید در استان بماند . فلانی به حرف فلان آقا در فلان جا نکرده است پس خراسان جنوبی دیگر جای او نیست . فلانی در دولت قبل حضور داشته و باید برود . در این میان مدیران توانمند در نبود نگاه کارشناسی و شناخت مناسب جریانات تاثیرگذار در انتصابات استان ، از اینجا می روند و با توان بالای خود در استان های بزرگتر مناصب بهتری می گیرند و خراسان جنوبی می ماند و مردمی که برای صادرات مدیران توانمندشان و انتصاب مدیران بعضا ضعیف جدید تاسف می خوردند . هر چند عده ای محدود این را موفقیت نیز تلقی می کنند ولی بعد از گذشت مدتی و نمودار شدن ضعف های جدی این مدل جابه جایی ها تازه به ضرورت اصلاح این مدل معترف می شوند . پرده سوم : مردم و جوامع هدف با برخی مدیران به چالش می خورند . اعتراضات بالا می گیرد و در گفتمان های غیر رسمی هیچکس مسوولیت انتصابات را به طور رسمی برعهده نمی گیرد .از دور و نزدیک شنیده می شود این آقا با فشار فلان جا مسوول شده است . فلانی با اصرار فلان پدرخوانده پایتخت نشین مسوولیت گرفته است . فلانی را فلان … ( که البته بارها اعلام کرده اند که هیچ دخالتی در انتصابات ندارند) انتخاب کرده اند . فلانی با اعمال نفوذ فلان نماینده منصوب شده است و در انتها هیچ کس مسوولیت برخی انتصابات که گاها به معنای واقعی بر علیه منافع مردم صورت گرفته است را نمی پذیرد . پرده چهارم : مدیری منصوب می شود و خود را پاسخگو به هیچ کس نمی داند و به صراحت اعلام می کند من در استان فقط از فلان آقا در فلان … خط می گیرم . معاونین و کارشناسان اداری هم با نظر فرد یا گروهی منصوب می شوند که کوچکترین تخصصی در این حوزه ندارد . کارکنان اداره مورد نظر برای معرفی توانمندی های خود به جای تعامل با مدیر منصوب شده با فلان اقا در فلان دفتر مذاکره می کنند و این چنین می شود که استان در بحران مدیریتی خود دست و پا می زند . رئیس جمهور در سفر به چهارمهال بختیاری در اعتراض به عده ای که به بهانه مسائل سلیقه ای خواستار تغییر برخی مدیران شده بودند به صراحت می گویند که محور انتخاب مدیران توانمندی و خدمت به مردم است و سلیقه من و شما در آن نباید اثرگذار باشد و حتی هشدار می دهند آنهایی که با سلیقه ای من هم همراه باشند اگر دچار ناکارآمدی شوند در دولت سیزدهم جایی ندارند . به نظر می رسد استاندار محترم ، معاونین معزز ایشان ، جریانات و نهاد ها و دفاتری که در انتصابات تاثیر گذار هستند نیم نگاهی به 2 سال گذشته از استقرار دولت مردمی در استان انداخته و نقاط قوت را تقویت و ضعف های موجود را اصلاح و صد البته برای آینده استان از آن درس بگیرند . شاید این وضعیت مدیریتی استان که محصول آش شور دخالت ها و فضاسازی های نامیمون در خراسان جنوبی است استان را به پرتگاه عقب ماندگی هدایت کند . فرصت حضور دولتی با ریاست آیت ا… رئیسی را با دستان خودمان نسوزانیم . انشاا…
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)