یکشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۳

بیست و سه سال تپش های بی امان

هرم پور

حس قشنگی به من می گوید مردم دوستمان دارند؛ بی تعارف و بدون اغراق. همین حس قشنگ، به من می گوید که به واسطه همین دوست داشتن، خیلی «اثرگذار» بوده ایم؛ این هم بی تعارف و بدون اغراق. و این حس قشنگ را سالهاست با یک گیره ی دلچسب روزنامه ای، به دلِ تک تک صفحه های آوای خراسان جنوبی الصاق کرده ام که هر روز ببینمش و یادم باشد، قدرشناس لطف خدا و سپاسگزار محبت مردم باشم و زمزمه اش را هر لحظه داخل گوشم بشنوم که برای مردم آمدیم، با مردم هستیم و باید هم برای مردم باقی بمانیم، و البته یادمان باشد که بدون مردم، «هیچ» نیستیم. «روزنامه آوای خراسان جنوبی» همیشه یک قلب تپندهی بی امان بود، چه آن روزی که طلیعه خورشید بامداد دوم شهریور 1376، با خبر خوب افتتاح و انتشار هفته نامه ای به نام «آوای بیرجند» دمید و چه آن روزی که خورشید یک روز دلنشین، با خبر مهم تبدیل «آوا» به «روزنامه»، شب را به امید صبح های بیکران و سپید، میهمان مردم استان کرد. اگر حادثه ها و رویدادهای مهم استان را روی نمودار تاریخ ببریم، از وصل نقطه های مهمش، به نقاط عطف مهم تری می رسیم که دیگر از «مهم» بودن به در آمده اند و «سرنوشت ساز» شده اند؛ نقطه عطف های بسیار مهمی که باعث رشد های بزرگ، تحولات ماندگار و اثرگذاری های بی بدیل شده اند، نقطه های عطفی که گاهی خودشان مادری برای تولد رویدادهای مهم بوده اند یا گاهی گهواره ای برای پرورش حادثه های عظیمِ اثرگذار شده اند، و من اگر این را نگویم، قطعاً بی انصافی و اغماض کرده ام که «انتشار هفته نامه آوای بیرجند از دوم شهریور ماه سال 1376 و بعدها تبدیلش به روزنامه ای جذاب و مهم و گیرا به نام «روزنامه آوای خراسان جنوبی»، اگر نه مهمترین، اما یکی از مهم ترین این نقاط عطف بوده است.« و مگر نه این است که ما دامنه اثر حوادث را با پیش زمینه ها و پس زمینه هایش می سنجیم و در این بیست و سه سال، کدام حادثه مهم و مفید استانی یا شهرستانی بوده که روزنامه ی آوا در آن نقشی مفید و مثبت و اثرگذار نداشته؟ چه در ایجادش و چه در زمینه سازی و چه در حمایتش و چه در هدایتش و چه در مساعدتش و چه در تجمیع نیرو برای حرکت های بعدش. اما در چنین زمانه ای و وقتی روزنامه ای مثل آوا به سن جوانی پخته و عالِم و دنیادیده و سنجیده و سرد و گرم روزگار را چشیده می رسد، دیگر این یک «سؤال» بزرگ نیست که پیش روی دست اندرکارانش قرار می گیرد، بلکه «راهی» پیش رو قرار می گیرد و باید از بین دو مسیر، دو انتخاب، دو جریان و دو سرنوشت، یکی را انتخاب کند. مسیر اول، راه حرکت با دامنه ای کوتاه و بدور از هرگونه توجه به آینده استان و سرنوشت مردم است؛ بر این اساس، آوا بیست و سه ساله شده، نام و نشان و آوازه ای برای خودش ساخته، قدرت و نفوذ و جذابیت و کادر و اثرگذاری و هیمنه ای پیدا کرده و شاید وقتش باشد که از این نفوذ برای تثبیت جایگاهش استفاده کند و هرطور که شده خودش را به جایی برساند و لذت و تمتعی ببرد! مسیر دوم، مسیر تعهد است. آوا بیست و سه ساله شده، نام و نشان و آوازه ای برای خودش ساخته، قدرت و نفوذ و جذابیت و کادر و اثرگذاری و هیمنه ای پیدا کرده و شاید وقتش باشد که از این نفوذ برای تثبیت جایگاه «استانش« و «مردم« و «توسعه دیارش« و رساندن سریع تر و صحیح تر و قوی تر و بلندترِ دردها ورنج های مردم به مسؤولان، استفاده کند. تأمل نمی کنیم. واقعاً جای تأمل نیست. بی درنگ پاسخ مشخص است؛ بله! ما در روزنامه آوای خراسان جنوبی، سالهاست راه دوم، سرنوشت دوم، جاده دوم و مسیر دوم، یعنی مسیر تعهد در کنار استقلال را با همه ی سختی ها و مشکلات و دردهایش انتخاب کرده ایم. و چون انتخاب ماست، و چون انتخابی مبتنی بر حمایت های شما مردم عزیز، شما خوانندگان بی مثال، شما همراهان بی نهایت دوست داشتنی و شما مهربانان بی همتاست، دردها و رنج ها و حرف ها و حدیث ها و تهمت ها و فریادها و انگ زدن ها و بی حرمتی ها و بی ادبی ها و ناملایمات و تهدیدها و تطمیع ها و محدویت سازی هایش را هم به دل و جان خریده ایم. ما در این رسانه ی مردمی، معتقدیم که استان خراسان جنوبی، باید جهانی شود، چون قابلیت های جهانی دارد. این «استانِ جهانی»، نیازمند «رسانه های جهانی» است و «رسانه های جهانی»، نیازمند «متفکران جهانی» هستند و این متفکران، از دل شما مردم عزیز، بیرون آمده اند و بیرون خواهند آمد. راه آینده ما، راه جهانی شدن است. استانی به وسعت یک جهان تفکر، یک جهان امید، یک جهان پیشرفت و یک جهان توسعه و آبادانی. روزنامه آوای خراسان جنوبی با همان استقلال، با همان مهربانی و با همان محبت همیشگی و با همان نگاه جهانی شدن استان، با رعایت همان خط قرمزهای مهمی که برایش تعریف شده، با محور شدن برای بسیاری از رویدادها و تصمیم های مهم استان، و با قدم گذاشتن در مسیر قانون و خطوط اساسی انقلاب عزیزمان، برای شما مردم عزیز خواهد ماند. همراهمان باشید مثل همیشه، مثل همه ی بیست و سه سال خاطره های خوشی، با قلب هایی که برای توسعه استان، آبادانی استان، و آرامش و آسایش فردای این استان می تپند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی

بیشتر

سلام و عرض خسته نباشید. چند وقتی است که برنامه ها و پروژه های شهری

بیشتر

هدیه ویژه دولت رئیس جمهور شهید به اهالی بخش دستگردان با ابلاغ عشق آباد به

بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

فرم

فرم گزارش اشکال در سایت