بهروزی فر- فردا دوشنبه ۱۷ آبان ماه، سالگرد یک اتفاق در استان است. سالروز تودیع و معارفه استانداران هفتم و هشتم خراسان جنوبی، همان روزی که معتمدیان رفت و ملانوری به عنوان نماینده عالی دولت، سکان امور را در استان به دست گرفت. ملانوری در آن جلسه، خیلی کوتاه و مختصر از میزان شناختش از استان گفت و برنامه هایی که برای خود در این سِمَت تعریف کرده بود. همه حرف های آن روزش در این چند جمله خلاصه می شود؛ “خدا را شاکرم که در بهترین ایام، توفیق خدمت به شریف ترین و نجیب ترین انسان ها را نصیب بنده کرده/ رفتار ما در استان اعتدالی خواهد بود و معتقدم گرایش های سیاسی و همراهی با باند بازی ها در شرایط خطیر امروزه، مشکلی از جامعه حل نمی کند/ در مدتی که مسئولیت انتصاب ۲۵۰ فرماندار و جمع کثیری از معاونین سیاسی استانداران را به عهده داشته ام، به سه اصل آشنایی مدیر به ضوابط کاری، داشتن انگیزه کافی و حُسن خلق و مردمداری تأکید نموده ام/مدیر انقلابی باید بر مدار حُسن خُلق و خدمت به مردم حرکت کند و با دانش کافی به میدان بیاید/ اقدامات استان بر اساس ریل گذاری های گذشته ادامه خواهد یافت چون هواپیما همان است، فقط خلبانش عوض شده/ با توجه به ظرفیت های بسیار خوب خراسان جنوبی از همه اقشار، گروه ها، شخصیت های علمی، فضلا، نخبگان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، علما و بزرگان، سرمایه گذاران، نیروهای ارزشی توانمند و جوانان برای کمک به توسعه استان دعوت می کنم/ بزرگترین سرمایه این استان، منابع انسانی و شخصیت های علمی، فرهنگی، اجرایی و اداری است که جایگاه بسیار خوبی در سطح ملی، بین المللی و استانی دارند/معادن غنی، محصولات کشاورزی و جاذبه های گردشگری از دیگر ظرفیت های استان است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد/خراسان جنوبی سرشار از ظرفیت ها و پتانسیل های ویژه است اما با محرومیت ها و کمبودهایی مواجه می باشد که با استفاده از قابلیت های موجود رفع شده و به توسعه و پیشرفت استان خواهد انجامید/ برای برنامه ریزی امور استان شعار خراسان جنوبی؛ تدبیر، تلاش و توسعه را در دستور کار خود دارم و امیدوارم همه با هم بتوانیم با تدبیر و تلاش در راستای رشد و توسعه استان، موفق عمل کنیم”. حالا درست یک سال از آن شروع گذشته است، مرور عملکرد ملانوری، طی این مدت به خوبی گواه بر این است که از آن مسیری که برای خود تعیین کرده بود، عدول نداشته، او مشی اعتدالی را پیشه کرده بود و در این یک سال هم ثابت کرد اگر چه منتخب دولت دوازدهم و منتسب به گروهی خاص است، اما نه در انتصاب ها، نه در نشست و برخاست ها، نه در سخنان و گفتارش، هیچ کجا وامدار حزب و باندی نشده و یک مدیر انقلابی واقعی بوده است. ملانوری پروژه های کلید خورده را معطل نگذاشت و با استفاده از ظرفیت روابطش با تهران، تزریق و تخصیص اعتباراتی را سبب شد که شتاب پروژه ها را دوچندان کرد، مصداق عینی این موضوع، حرکت فزاینده در اجرای پروژه های راهسازی است. او که به داشته های خراسان جنوبی به خوبی اشراف داشت و از همان ابتدا، مسیر توسعه استان را بر همین اساس پایه ریزی کرده بود، با تکیه بر همان شعار سه بخشی تدبیر، تلاش، توسعه، ستادی را راه اندازی کرد تا به قول خودش با فکر و اندیشه درست و تلاش و جدیت، راه های رسیدن به توسعه خراسان جنوبی را هموار سازد. ملانوری در این ستاد، همه مدیران را گرد یک میز جمع کرد و از آنان خواست به منظور بهره برداری هر چه بیشتر و بهتر از ظرفیت های استان، تسهیل شرایط برای سرمایه گذاران را در اولویت برنامه ها قرار دهند و این اتفاق به خوبی رقم خورد. حالا و بعد از گذشت ۷ ماه از فعالیت رسمی ستاد توسعه، علاوه بر این که طرح های آماده سرمایه گذاری و مجوزهای مهیا برای واگذاری تهیه شده اند، هر طرح دارای توجیه اقتصادی که توسط سرمایه گذار با اهلیت و صلاحیت ارائه شود، ظرف مدت یک ماه، حسب تکلیف مدیران، همه استعلام ها را دریافت کرده و مجوز فعالیت می گیرد. خبرهای منتشر شده از این ستاد، گویای این است که طی این مدت، در قالب حدود ۲۰ تفاهم نامه، بیش از ۵ هزار میلیارد تومان اعتبار را جذب و زمینه اشتغال ده ها هزار نفر را فراهم آورده است. ملانوری در قالب این ستاد، نشان داد از جمله مدیران باصطلاح صیفی کار نیست که کارهای جلوی چشمی و زودبازده را مدنظر داشته باشد تا تحسین مردم را به همراه داشته باشند، بلکه او از آن جمله است که گردو می کارند تا سال های سال همگان از ثمره اش بهره ببرند. او که به انجام کارهای پایه ای معتقد است، حوزه‌های متولی را مکلف به راه اندازی تعاونی تولید کنندگان محصولات کشاورزی استراتژیک می کند تا با سهامداری همه آنها که دستی بر آتش تولید و عرضه زرشک، زعفران و عناب دارند، برای این سه محصول فاخر استان کارهای درست و اساسی برنامه ریزی شود و دوره فروش حاصل دسترنج کشاورزان به ثمن بخس به سرآید و سود حاصل از فروش محصولات، مستقیم و بی واسطه به جیب کشاورز بیاید. تعیین تکلیف محصولات استراتژیک که صد البته جامعه هدفی گسترده و وسیع در خراسان‌جنوبی دارد، استاندار را از دیگر ظرفیت ها نه تنها غافل نکرد، که برای بهره‌برداری هر چه بهتر از ذخایر معدنی استان به سراغ سرمایه گذاران بنام و قَدَر کشور رفت تا از پتانسیل تجربه، توان مالی و ارتباطات آنها در کسب ثروت برای استان از نهفته های زیرِ زمین، استفاده نماید و این تلاش او هم نتایج خوبی به همراه داشت، که مهمترین آن، پای کار آمدن برخی هلدینگ ها برای به چرخه تولید وارد کردن معادن نیمه فعال و راکد بود که پروانه و مجوز استخراج شان توسط برخی افراد اخذ شده اما باری به هر جهت!!! وارد چرخه نشده و به تولید نرسیده بود، این مهم، در مدت زمان کوتاهی، نتیجه ای مطلوب داشت.ملانوری طی این یک سال و به ویژه در ماجراهای مکرر کشور همسایه-آتش سوزی، تغییر دولت و… -نشان داد، مدیریت در صحنه را خوب می داند و می تواند در بحرانی ترین شرایط، مرز ماهیرود را که یکی از اصلی ترین محورهای توسعه استان است، در مدار فعالیت نگهدارد و در همین بحبوحه با استفاده از فرصت نیاز مجاورین، برای دیگر گذرگاه های مرزی هم نسخه مؤثری بپیچد. و این همه، تنها بخش اندکی از کارنامه یک سال عملکرد ملانوری در خراسان جنوبی است و اگر چه منتقدین واقعی بر پاره ای از این اقدامات نقد بجا دارند و معترضین همیشگی بدون اطلاع کافی، شمشیر را از رو بسته اند، اما او که از همان روز اول بر اخلاقیات تکیه داشت و در همه جلسات، مدیران را به مردمی بودن و سعه صدر دعوت می کرد، بدون هیچ واکنشی نسبت به همه بداخلاقی های اخیر، کارش را ادامه داد، و بدون تردید چنانچه امروز یا در دیگر چهارشنبه ها و یکشنبه های تعیین تکلیف پیش رو، نظر هیئت دولت بر رفتنش باشد در جایی دیگر از نظام اسلامی گام بر خواهد داشت و اگر تقدیر بر ماندنش باشد، همین رویه با شتاب بیشتری ادامه خواهد یافت . حال باید دید در صورت رفتن استاندار هشتم ، استاندار نهم، چه تفکری خواهد داشت و بر چه مداری حرکت خواهد کرد !!
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
