زندگی در لحظۀ حال است
به امکانات دور و بر خودمان نگاه کنیم. باور کنید هر آنچه دردسترس مان است کافی است برای این که ما را شاد نگهدارد و لحظات خوبی برای ما خلق کند. البته اگر خودمان را با کسی مقایسه نکنیم. من نمی گویم برای آینده فکر و برنامه ای نداشته باشید. برنامه ریزی برای آینده و تمایل به داشتن زندگی بهتر و باکیفیت تر مناسب هر موجود زنده ای است و در انسانها نشانۀ بلوغ روانی شمرده می شود. ولی لحظۀ حال را فنا نکنیم و در آن حاضر باشیم. از هر چیزی که به ذهن تان می رسد و هر چیزی که می تواند به شما حس خوبی بدهد لذت ببرید. به همین سادگی. از لبخند یک کودک یا آسمان آبی یا هوای آزادی
چگونه از وسواس فکری دورشویم؟
روانشناس بالینی گفت: هنگامی که افکار بیش از حد و ناخودآگاه به سمت خاطرات و تصاویر منفی پیش برود، ضمن به خطر افتادن سلامتی، سبب اختلال وسواس فکری می‌شود. زینت صائمی اظهار داشت: وقتی فردی به دلایل مختلف بیش از حد تحت فشار و استرس قرار می گیرد و در همین حین در مسائل روزمره زندگی غرق می شود و نمی تواند از مشکلات خود ساخته رهایی یابد، در این هنگام می گویند این فرد دچار اختلال و سردرگمی و یا وسواس فکری شده و ضمن احساس محدودیت، زندگی را برای خود تمام شده می پندارد.وی با بیان اینکه در بدترین شرایط ممکن باید اذعان کرد افراد مبتلا به وسواس فکری با تلقین وارده به خود این افکار را ساخته اند، افزود: این عده با وجود استرس و فشارهای وارده با توسل به افکار پریشان، حصاری به دور خود کشیده که به هیچ وجه نمی توان آن را از میان برداشت و این موارد جملگی ناشی از فکر و خیال زیاد است.این متخصص رواندرمانگر گفت: بهترین راهکار برای مهار فکر کردن زیاد پذیرش آگاهانه است. بدین صورت که در مورد صلاحیت و یا آینده کاری به سرعت شروع به ارزیابی افکار ناخواسته نکنیم. در صورت بروز فشارهای درونی بدون آنکه در تلاش برای رفع یا درک فکر ناخواسته باشیم باید به فعالیت های دیگری مشغول شد.
همانطور که فکر کردن وسواس‌گونه و بیش از حد می‌تواند برای سلامتی مضر باشد، در مقابل می توان از طریق خودآگاهی و انجام تمرینات ذهنی این افکار را مهار و یا با شناخت محرک ها، از زیاد فکر کردن جلوگیری کرد..
چگونه اهدافمان را اولویت بندی کنیم
اولویت بندی اهداف هم کار سختی است و هم در صورت انجام ندادن آن، یاس و نا امیدی را به زندگی خویش وارد می کنیم. پس بهتر است برای آنکه بتوانیم برنامه ی زندگی خویش را مدیریت کنیم و از تشویش و استرس به دور باشیم، اهداف را اولویت بندی کنیم.
هنگامی که لیست خود را اولویت بندی می کنید، متوجه می شوید که چه کاری را باید انجام دهید؛ و پس از آن چه کاری را باید بکنید. از این که بگذریم، هنگامی که کارهایتان را اولویت بندی می کنید، متوجه می شوید کدام کار مهمتر و کدام کار از اهمیت کم تری برخوردار است. این که پس از رسیدن به یک هدف بتوانید سریعاً هدف بعدی خویش را به گونه هوشیارانه انتخاب کنید نوعی اولویت بندی در هدف گذاری است.این که بتوانید هدفی را برای خویش تشخیص دهید که رسیدن به آن بهتر و کم زحمت تر باشد و از طرفی مسیر را برای بسیاری از اهداف سایرین هموار کند نوعی اولویت بندی در هدف گذاری است.
تصور کنید برای رسیدن به زندگی راحت تر این موارد اهداف شما هستند:خرید خانه، خرید خودرو، تهیه ی وسایل بهتر برای خانه، خرید یکسری وسایل شخصی و مسافرت. اکنون باید ببینید کدام مورد از همه مهمتر است، کدام هدف بزرگتراست و تأثیر بیشتر روی زندگی شما دارد؟ تو این مثال بنظر می رسد خرید خانه بزرگترین هدف است. زیرا هنگامی که صاحب خونه شوید دیگه مجبور نیستید کرایه خانه بدهید و می توانید با پس انداز کرایه خانه راحت تر به سایر اهدافی که دارید برسید. به همین ترتیب باید اهداف مختلفی که دارید را یادداشت کنید و تأثیر هر کدام در زندگی تان را بررسی کنید و آنها را اولویت بندی کنید.
