داریوش ارجمند

داریوش ارجمند برادر کوچک تر انوشیروان ارجمند، هنرپیشه نام آشنای تئاتر، سینما و تلویزیون ایران در سال ۱۳۲۳ در خانواده ای اصیل و مرفه در شهر بیرجند مرکز خراسان جنوبی به دنیا آمد. اصلیت خانوادگی او به روستای گل فریز برمی گشت. روستایی که مرغوب ترین زعفران دنیا در آن به عمل می آید. پدرش تیمسار ارجمند مدتی رییس بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند بود، اما در دوران کودکی داریوش، به همراه خانواده اش عازم مشهد شدند. تیمسار در آن جا نیز ریاست یک بیمارستان بسیار بزرگ و مهم را بر عهده داشت. مادرش خانم یغمایی فرزند یکی از ثروتمندان مشهدی و صاحب کارخانه های نوشابه سازی و خواهر کوروش یغمایی خواننده معروف ایرانی بود. داریوش ارجمند تحصیلات مقدماتی خود را در سال ۱۳۴۷ در مشهد به پایان رساند و دیپلم ادبی گرفت. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه فردوسی مشهد در رشته کارشناسی تاریخ و جامعه شناسی سپری نمود. دکتر علی شریعتی یکی از استادان او در آن برهه بود. سپس برای ادامه تحصیل عازم پاریس شد. او در پاریس مدرک کارشناسی ارشد تئاتر و سینما را از دانشگاه سوربن دریافت کرد. داریوش که فرزند دوم خانواده بود و ۱۲ سال از انوشیروان برادر بزرگش کوچکتر بود در دوران دانشگاه با دختر دایی اش خانم فرشته یغمایی ازدواج کرد. ورود داریوش ارجمند به عرصه هنر از همان سنین نوجوانی رقم خورد. او بازیگری را از صحنه تئاتر آغاز کرد و پس از ورود به دانشگاه در سال ۱۳۴۹ آن را به صورت جدی پی گرفت. از جمله نمایش های او می توان به امیرارسلان، آی با کلاه آی بی کلاه، سگی در خرمن جااشاره نمود که به خاطر نمایش سگی در خرمن جا برنده مدال بازیگری دانشگاه ها شد. او در همان سال ۱۳۴۹در وزارت فرهنگ و هنر استخدام شد. وی به همراه مهرداد تدین از موسسین سینمای آزاد مشهد در اواخر دهه ۱۳۴۰ بود. علاوه بر بازیگری و کارگردانی در تئاتر مشهد به ساخت فیلم های کوتاه ۸ میلی متری می پرداخت که مهمترین آنها فیلم هیس می‌باشد. کارگردانی فیلم «گفت به زیر سلطه من آیید» ، اولین تجربه سینمایی او در قطع ۱۶م.م. بود و اکنون سالهاست که در سینماهنرنمایی می کند.

نکات کلیدی در هنر عذرخواهی

یک راه‌حل خوب برای مشکل زیادی خود را محق دیدن، خود را به‌جای دیگری گذاشتن است. اگر یک لحظه خودمان را با تمام توقعاتمان، جای طرف مقابلمان بگذاریم و همان‌طور رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار شود، قضیه خیلی فرق خواهد کرد. آن‌وقت دلجویی کردن برایمان وظیفه می‌شود، نه مصیبت. بعضی اوقات هم می‌شود که ترس از پذیرفته نشدن پوزشمان، ما را از عذرخواهی بازمی‌دارد. سعی کنیم کاری نکنیم که عذرخواهی بخواهد: اشتباه است که فکر کنیم عذرخواهی کردن، نسخه خوبی است که دائما باید پیچیده شود. برای بعضی‌ها، اشتباه کردن و معذرت خواستن، مثل یک عادت روزانه می‌شود. دائما اشتباه؛ دائما عذرخواهی.نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که در واقع، قبح اشتباه کردن برای افرادی که به معذرت‌خواهی عادت می‌کنند، شکسته می‌شود. بعضی اشتباه‌ها معذرت‌بردار هم نیستند؛ مثل جایی که پای خسارات جانی یا آبرویی در میان باشد. این است که علاج واقعه، قبل از وقوع باید کرد. دو چیز معمولا به طرف مقابل شما در قبال لطمه‌ای که به او وارد شده، آرامش می‌دهد؛ اول اینکه ببیند شما متوجه اشتباهتان شده‌اید و حق را به او می‌دهید که این قضیه، حتی ربطی به عمدی و سهوی بودن مساله هم ندارد. دوم، حس کردن پشیمانی واقعی در شما و دیدن همتتان برای جبران خسارتی که به وجود آمده، حتی اگر واقعا امکان آن نباشد. درک وضعیت پیش‌آمده و پذیرش منصفانه مسئولیت آن، حداقل انتظاری است که فرد مقابل از شما دارد و کاملا هم بجاست.

مقبره یا آرامگاه تورانشاه

آرامگاه تورانشاه یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر سرایان است. این بنا در حاشیه جنوبی شهر سرایان قرار دارد. آرامگاه تورانشاه که در فضای هموار ساخته شده، آرامگاه عارف بزرگی به نام تورانشاه بوده است. سال ساخت این بنای تاریخی را قرن ۸ و ۹ هجری قمری تخمین می‌زنند. در ساخت آرامگاه تورانشاه از مصالح آجر و سنگ استفاده شده است. زیباترین قسمت بنا، گنبدخانه آرامگاه محسوب می‌شود که معمار به زیبای فضای هشت‌ ضلعی فضا را به گنبد تبدیل کرده است.بنا از دو قسمت خارجی و داخلی تشکیل شده است. نمای خارجی آرامگاه به همراه یک حوض، فضای سبز و چند قبر تاریخی در قسمت خارجی بنا قرار دارند. این قبرها متعلق به دوران تیموریان بوده و همین امر هم می‌تواند اشاره کند که مقبره تورانشاه نیز در دوره تیموریان ساخته شده است. همچنین نمای خارجی آرامگاه شامل طاق‌های تزیینی می‌شود که تماما با آجر کار شده است.