سلام. مسئله کمبود منابع آبی و آلودگی و غبارآلودگی هوا یک رابطه مستقیم با هم دارند و همه شما به عنوان یک فرد از آن اطلاع دارید. هر چقدر سفره های زیر زمینی ما خالی شود به همان میزان وضعیت گردوخاک افزایش پیدا میکند . اما سوال اصلی اینجاست که چرا در این سال ها فکری به حال این دو وضعیت اسفناک استان نشده است؟ همین الان که این متن را برای شما می نویسم اطلاع دارم در مناطق شرقی استان که وضعیت بغرنج تر هست، کشت هایی انجام می شود مثل هندوانه که آب زیادی می برد و مجوزهای حفر چاه داده می شود که می دانیم که این آب شرب به منظور کشاورزی استفاده می شود. یعنی همین الان که تو بحران هستیم هیچ برنامه مدون و حساب شده ای برای کنترل منابع آبی و سفره های زیرزمینی نداریم. چرا نداریم؟ چون که نتوانستیم صنعت را به این مناطق بیاوریم. آوا حالا که صنعت را نیاوردیم توانستیم نحوه آبیاری را تغییر دهیم؟ پاسخ به طور مشخص خیر است. به عنوان یک استاد دانشگاه به شما عرض می کنم این راهی که مسئولان در حوزه پیش گرفتند به ناکجاآباد است. هیچ برنامه و رویه مشخصی وجود ندارد. آخرم کی ضرر خواهد کرد؟ همین مردم بینوا. آنوقت ما برای کنترل بحران چیکار می کنیم؟ آب رو بر مشتریان قطع می کنیم. آبی که به اذعان همه در مصارف کشاورزی هدر می رود اما زورمان به کی می رسد؟ به یک شهروند که کمترین حد از اسراف را انجام می دهد. ببینید گردوخاک علت مشخصی دارد و مهم ترین آن فقر خاکی زمین است و این فقر ناشی از سیاست های اشتباهی بود که در حوزه کشاورزی انجام شد تا الان استان ما این وضعیت را تجربه کند. درمان ندارد مگردر مصرف آب در حوزه کشاورزی و حفر چاه ها متعدد جلوگیری کنیم و در کنار آن نهال کاری مناسبی انجام بدهیم تا به تدریج وضعیت زمین ها بهتر شود. وگرنه هر سال وضع بدتر خواهد شد.