هرم پور
یواش یواش یک زمزمه هایی از گوشه و کنارها دارد شروع می شود، از جنس همان زمزمه هایی که چندماهی مانده به انتخابات، شنیده می شود و بعد از انتخابات هم، به یکباره، در یک چاله ی عمیق، می افتند و گم می شوند.(گم می شوند، اما فراموش، نه). زمزمه های قبلی اگر از جنس «مجلس» بودند، این بار از جنس «شورا» هستند. شما هم اگر مدتیست در فضای واقعی و در فضای مجازی، سؤالهای متعددی درباره پررنگ تر شدن یا حضور مجدد بعضی آدم ها ذهنتان را مشغول کرده، بهتر است جای دوری نروید. جواب همین جاست؛ «انتخابات شوراها». آرام آرام یارگیری ها دارد شروع می شود، جلسه های انتخاباتی دارند نظم و نسق می گیرند، بعضی سفرهای درون شهری، حتی در همین ایام کرونا، دارد شروع می شود و مقدمات بسته شدن بعضی لیست ها و رایزنی های اطراف آن در شرف وقوع است، بعضی صحبت ها و مواضع کمی تا قسمتی رنگ و بوی تبلیغات دارند، برخی افشاگری ها از زبان بعضی از عزیزانی که آدم و عدد افشاگری نبوده اند انجام می شود و بعضی مطالبه گری ها از طرف بعضی عزیزان که آدم و عدد مطالبه گری نبوده و نیستند و الفبای مطالبه گری را هم نمی دانند، در حال انجام است، دید و بازدیدها بیشتر شده و خواهش و تمنا برای در اختیار گرفتن تریبونی یا قرارگرفتن در حاشیه عکسی از یک جلسه، بیشتر و بیشتر و بیشتر شده است. بعضی از این عزیزان، باز هم احساس تکلیف می کنند! بعضی ها اصرار دوستان را پشت سرشان دارند! بعضی ها نسبت به جامعه دلسوز و دغدغه مندند! بعضی ها در رودربایستی های سیاسی و حزبی مانده اند! و بعضی ها هم درد مردم را دارند! گفتم درد مردم؟ ببخشید. ظاهراً اشتباه شد. این روزها کسی درد مردم را ندارد یا کمتر دارد، تقریباً همه عموماً درد خودشان را دارند، و من صد البته به این دردها، کاملاً احترام می گذارم. خواننده ی عزیزی هفته قبل در همین روزنامه گلایه کرده بودکه پروژه های نیمه تمام زیادی در سطح شهر وجود دارد که به نتیجه نرسیده اند؛ هتل کویر، پارک موزه دفاع مقدس، مجتمع فرهنگی بلوار شهید ناصری، بیمارستان مهرشهر، گود باستانی مهرشهر، استخر سرپوشیده مهرشهر، زمین های پادگان قدیم بیرجند، زمین های متعدد بلااستفاده در اطراف و اکناف شهر که متعلق به بنیاد و اوقاف هستند را مثال آورده بود، و من دهها مثال دیگر هم دارم که بماند برای وقتش. کارهای خیلی خوبی هم در این سالها در سطح شهر بیرجند انجام شده که همگی جای تقدیر دارند؛ مرکز بیرجندشناسی که این روزها افتتاح شد کار بسیار خوب و زیبایی بود، مجموعه تفریحی بند دره یا بازسازی پارک جنگلی که جزو آرزوهای ما بود، بوستان های مختلف سطح شهر، تعیین تکلیف طرح فرزان، و دهها پروژه ی دیگر بخشی از همین زحمات و تلاش هایی هستند که در این سالها انجام شدند.اما کارهای مهم دیگری هم روی زمین مانده اند که نیازمند تلاش های بیشترند. چند ماه مانده به انتخابات شوراها و از آنجا که می دانم فعل و انفعالات و تحرکات انتخاباتی بیشتر خواهند شد، لازم می دانم ضمن پیشنهاد به عدم عجله، چند نکته مهم را خدمت عزیزان عرض کنم: ۱ – همگی در هر جایگاهی هستیم، به فهم و شعور مردم احترام بگذاریم. بعضی از کارهای شبه انتخاباتی شما عزیزان که در پوشش مطالبه گری یا خدمت انجام می شود و احساس می کنید کسی متوجه آن نیست، توهین به ساحت فهم و شعور مردم است. ۲ – فضای مقایسه، توهین یا مطالبه را به هر بهانه ای (حتی به بهانه ی تلاش برای حضور حداکثری)آنقدر برای مردم گل آلود نکنید که حتی منتخبین فعلی مردم هم از کارشان باز بمانند. ۳ – بگذارید مردم مستقل فکر بکنند و مستقل تصمیم بگیرند. ۴ – تمنا می کنم ساحت والای فرهنگ و ادب و هنر را با کودکانه های خودتان، آلوده به عطر و بوی مشمئز کننده سیاسی نکنید. ۵ – ممنونیم از اینکه دوباره آنهایی که خارج از گودید و آنهایی که داخل گود بعد از چهارسال به فکر مردم افتاده اید، اما عجله نکنید، هنوز تا انتخابات، زمان زیادی باقیست. اجازه بدهید مردم با دغدغه های اقتصادیشان خو بگیرند، بعد وارد بازی های جدید سیاسی و انتخاباتی بفرماییدشان. ۶ – تا گروهی تأیید صلاحیت شوند و تا گروهی رد صلاحیت، تا گروهی لیست ها را ببندند و تا گروهی با همه رایزنی کنند، هنوز شش ماه زمان باقی مانده، رسانه ها اسیر دست بعضی افراد نشوند و مردم، اگر آینده را برای خودشان و فرزندانشان می خواهند، هوشیارانه تر مسائل این روزها را رصد کنند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
