بهروزی فر- “ تقاضا می‌کنم، حتی اگر همه دروازه‌ها باز شد، حضرت عباسی سفر نروید. رفتن همانا و گرفتار شدن در این دام هم همان. نگذاریم خوزستان‌های دیگری ایجاد شود”. این چند جمله، بخش بسیار کوچکی از خواهش و التماس های مرد شماره یک حوزه بهداشت و درمان کشور در نوزدهمین روز اسفند ماه در همایش تبیین برنامه نوروزی و تشدید گام چهارم بسیج ملی طرح شهید سلیمانی است. همان روزها که خیلی ها در تدارک عید نوروز بودند، او که خستگی کادر درمان را بیش از همه به چشم دیده و سختی تأمین نیازهای بهداشتی و درمانی را در شرایط تحریم با تمام وجود لمس کرده بود، از همه ما خواست، موفقیت ها را به باد فنا ندهیم. او با تقاضای از مردم، تأکید کرد؛ “ گرچه روزهای سختی بر مردم گذشته و خسته شده‌اند، گرچه یک قوم بسیار عاطفی از دید و بازدید و دیدن بزرگترها و… محروم شده و همه این موارد مردم را به گونه‌ای برای سفر و آرامش خاطر مشتاق‌تر کرده است، اما من مطمئنم وقتی مردم می‌بینند هر آمد و شدی، یعنی افزایش خطر ابتلا و مرگ و میر و نفس‌های تنگ، حتماً به ماندن در محل زندگی‌شان راضی می‌شوند. واقعیت این است که فردی که از یک نقطه با ویروس موتاسیون یافته به دیدن قومی در جای دیگر می‌رود، ویروس موتاسیون یافته را به جایی می برد که ردپایی از آن نیست، سوغاتی بسیار مرگ آوری است. ما التماس می کنیم که سفر نباشد”. او التماس کرد و خیلی ها پشت گوش انداختند، آن خیلی ها! خرید رخت و لباس نو را برای استقبال از سال نو، در اولویت برنامه ها قرار دادند، و چون خسته شده بودند از خانه ماندن های ۱۴ ماهه، دل شان تنگ شده بود برای کس و کار و قوم و خویش هایی که مدت ها بود آنها را ندیده بودند، از طرفی حساب و کتاب های شان با هم نمی خواند، چرا که شنیده بودند موج اول و دوم و سوم که در همه جای دنیا شایع شده بود و در کشورهای زیادی سونامی به پا کرده اما در اینجا آمارها خیلی تکان دهنده نبود، پس اگر موج چهارمی هم شایع شود، بدون تردید مهارشدنی است… آنها مرگ را برای همسایه دیدند و برای دید و بازدیدهای عیدانه برنامه ریزی کردند، بار سفر را هم بستند و به گشت و گذار در طبیعت نوروزی هم عجیب دل دادند تا این که نتیجه این شد که به گفته مدیرکل راهداری و حمل و نقل جاده ای استان؛ مجموع ترددهای وسایل نقلیه در محورهای مواصلاتی استان از زمان شروع طرح نوروزی ۱۴۰۰ -در ۲۵ اسفند ۹۹ تا پایان روز ۱۳ فروردین – در مقایسه با نوروز سال گذشته، ۹۳ درصد افزایش یافته و طی این مدت بیش از ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار وسیله نقلیه در محورهای مواصلاتی استان تردد داشته اند که تنها ۱۸ درصد آن، مربوط به ناوگان باری و حمل و نقل کالا بوده است. نکته قابل تأمل تر در این صحبت، مجموع تردد ورودی و خروجی مرکز استان در روز سیزدهم فروردین است که با رقم ۵۵ هزار و ۳۹۸ وسیله نقلیه، نمایانگر بیشترین تردد در مبادی ورودی و خروجی شهرستان بیرجند در بازه زمانی طرح نوروزی همزمان با روز طبیعت می باشد، یعنی بومیان منطقه، سهم بسزایی در افزایش حجم ترافیک در محورهای استان داشته اند. حالا به این آمار، اطلاعات حوادث جاده ای پوشش داده شده توسط هلال احمر را هم اگر اضافه کنیم که در مقایسه با سال گذشته ۱۰۶ درصد افزایش داشته، عمق فاجعه بیشتر روشن می شود. گزارش های پلیس را هم که بر افزایش قابل توجه حجم ترافیک و سوانح نوروزی در مسیرهای مختلف استان تأکید دارند، اگر به داده های این دو حوزه بیفزاییم، مطمئناً باید سری از روی تأسف تکان دهیم، چرا که بدون تردید آمد و شدها و تجمعاتی که به گفته استاندار؛ “خلاف مصوبات ستاد استانی مدیریت بیماری کرونا” هم بوده، گسترش یافته و حالا رسیده ایم به اینجا که رئیس دانشگاه علوم پزشکی به طور رسمی اعلام می کند؛ تعداد مبتلایان روزانه در استان نسبت به هفته آخر اسفند سال گذشته ۸ برابر افزایش یافته که نشان دهنده شروع خیز چهارم در این استان است. بدتر این که، این افزایش آمار، مربوط به عدم رعایت شیوه نامه های بهداشتی در هفته آخر اسفند است و قطعاً بی توجهی به پروتکل های بهداشتی در هفته های اول فروردین، در دو هفته آینده بروز خواهد کرد. یعنی آشی که خودمان پخته ایم یا بهتر است بگوییم برخی از افراد کم توجه برای مان پخته اند، چنان شور شده که هر چه پیش تر برویم، کام مان را تلخ تر خواهد کرد. یعنی باید خود را برای شنیدن خبرهای ناگوار فراوانی آماده کنیم، خبرهایی تکان دهنده از مرگ ناگهانی بستگان و دوستان و آشنایانی که خودمان را برای سال ها بودن در کنار آنها وعده داده بودیم. باید آماده باشیم برای شنیدن خبرهای دردناکی از افزایش بخش های بستری و اختصاص دیگر بیمارستان های شهر به بیماران کرونایی، و این یعنی فشاری مضاعف بر کادر بهداشت و درمانی که ۱۴ ماه سخت و طاقت فرسا را تحمل کرده اند، به این امید که روزهای کوتاه خوشی هاشان از کاهش آمار مبتلایان و بستری شده ها و فوتی ها، زود تمام نشود. اما ما بد کردیم، هم به خودمان، هم به این خدمتگزاران بی منت!! ما بد کرده ایم اما اگر همین جا جلوی همه کوتاهی ها را بگیریم، آغاز راهی روشن است. پس همین حالا جلوی خط خطاهامان نقطه بگذاریم و برویم سر خط، آن هم برای شروعی خوب و ادامه ای بهتر، فقط و فقط به خاطر خودمان!!!
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
