* بهروزی فر خراسان‌جنوبی در حالی پسوند محروم را یدک می کشد که به گواه آمار، استانی سرشار از گنجینه هایی منحصر به فرد است. وجود محصولات استراتژیک بنام، گونه های گیاهی شاخص، مواد معدنی با غنای بی نظیر، جاذبه های گردشگری چشم نواز و حتی طولانی ترین مرز مشترک کشور با افغانستان، همه و همه استعدادهایی است که هر کدام به تنهایی، می تواند این منطقه شرقی را به توسعه پایدار نزدیک و نزدیک تر کند.  از میان همه این پتانسیل ها، مرز به عنوان یک ظرفیت بزرگ، شریان مهمی در نیل به توسعه اقتصادی استان است.  کارشناسان اقتصادی بر این باورند که توجه به ظرفیت‌های مرزی، نه‌تنها افق‌ های روشنی را در زمینه صادرات، توسعه روابط اقتصادی بین‌المللی، بهبود معیشت و حل مشکلات اقتصادی به همراه دارد، بلکه در شرایط فعلی کشور می‌تواند گزینه مناسبی برای دور زدن تحریم‌ها نیز باشد، از این رو تأسیس و ایجاد بازارچه های مرزی به عنوان اهرم‌هایی مهم در ایجاد اشتغال، درآمدزایی و نیز برون رفت از بحران های اقتصادی و اجتماعی مرزنشینان مورد استقبال بسیاری از برنامه ریزان توسعه قرار گرفته است.  این بازارچه‎ها که دریچه‌ای برای توسعه روابط تجاری با کشور های همجوار هستند، می‌توانند  در رونق فعالیت‌ های اقتصادی منطقه و کشور نقش بسزایی داشته باشند. گواه این ادعای کارشناسان اقتصادی، مرور عملکرد تنها مرز و بازارچه مرزی فعال خراسان جنوبی در ۹ ماهه اول امسال است که با وجود این که کرونا، سایه سنگینش را بر همه حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی، معیشت جامعه و… انداخته، اما ماهیرود به عنوان تنها مرز فعال کشور در این ایام، همچنان به فعالیت خود ادامه داده است.  این فعالیت مرز ماهیرود، نه تنها انتفاع فراوانی برای استان داشته، که بار سنگینی نیز از دوش تجار و پیله وران و تولید کنندگان کشور در دیگر استان ها برداشته است.  این که به گفته عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی بیرجند، در همین شرایط کرونازده که همه مراودات محدود شده، روزانه ۵۰۰ دستگاه کامیون با ۱۲ هزار و ۵۰۰ تن کالا از این مرز ترانزیت می شود، نشان از زنده بودن ماهیرود دارد.  همین ترددها، اگر چه گاه! ناامنی را مهمان جاده های استان می کند اما، صادرات یک میلیون و ۶۵ هزار تن کالا به ارزش بیش از ۸۰ میلیون دلار را در ۹ ماه گذشته به همراه داشته است، و نکته جالب تر این که ۷ کشور اندونزی، چین، ترکمنستان، هندوستان، امارات، روسیه و ترکیه، چشم امیدشان به این مرز بوده تا کالاهای شان از ماهیرود ترانزیت شود و همین چشم انتظاری، صادرات ۱۵۹ هزار و ۱۸۶ تن کالا را رقم زده است. در کنار همه این ها، این که افغانستان ۸۰ درصد مایحتاج خود را از طریق واردات تأمین می کند و تنها در سال گذشته، میزان واردات کالا به این کشور، ۹میلیارد دلار بوده، یعنی ما در همسایگی یک ظرفیت بکر قرار داریم، فرصت مطلوبی که اگر

به خوبی قدر دانسته شود، می تواند گشایش اقتصادی بزرگی برای استان، منطقه و کل کشور باشد. آمارهای قابل تأملی که ذکر شد، تنها مربوط به یکی از چهار منطقه مرزی استان است، خراسان جنوبی به واسطه چهار شهرستان مرزی خود، چهار فرصت ناب برای مبادلات تجاری دارد، یزدان در زیرکوه، دوکوهانه در نهبندان و گلورده در درمیان، بازارچه های مرزی معطل مانده اند. بازارچه هایی که در سنوات دور، آمد و شدهایی داشته اند و در روزگارانی، روی خوش به تجار افغان و پیله وران داخلی نشان داده اند اما تندباد حوادث، آنها را از رونق انداخته و بازارشان را کساد کرده است. حال اگر همین موفقیت ماهیرود را برای دیگر بازارچه ها نیز متصور گردیم، یعنی عملاً چهار برابر شدن همه توفیقات، چهار برابر شدن میزان کالاهایی که از این گذرهای مرزی صادرات یا ترانزیت می شوند، چهار برابر شدن ترددهایی که در محورهای استان رقم می خورد، چهار برابر شدن رانندگانی که برای جابه جایی کالاهای در اختیار، به خراسان جنوبی سفر می کنند، چهار برابر شدن درآمد مرزنشینان، چهار برابر شدن… باور کنید تنها یکی از این ها، می تواند دلیل خوبی برای گوشه چشمی توجه به بازارچه های مرزی استان باشد. بازارچه هایی که هر کدام، به نوبه خود، درهای توسعه را به خراسان جنوبی خواهند گشود. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)