هرم پور- گاهی تصمیم های ما، روی سرنوشت خودمان یا حداکثر چند نفر از اطرافیانمان اثرگذار هستند. گاهی هم این تصمیم ها، در شعاع بیشتری عمل می کنند و سرنوشت تعداد زیادی از مردم یک منطقه یا شهر را تحت تأثیر قرار می دهند. چه بخواهیم و چه نخواهیم، این تصمیم ها، حتی اگر شورایی هم باشند، به اندازه ی همان یک سهم رأی ما، بر گردن ما حقی باقی می گذارند که تا ابد باید به وجدانمان، به مردم، و اگر در عمل، خدا و قیامتی را قبول داشته باشیم، به درگاه خدا و در پیشگاه آخرتی او، جوابگو باشیم. همین است که همیشه راه و جاده و مسیر تصمیم ها، مخصوصاً در دامنه های اثرگذاری وسیع، باریک تر از مو و برنده تر از تیغند. این روزها که شورای شهر ششم و نسبتاً جوان بیرجند آغاز به کار کرد و در اولین تصمیمش، بنا را به تغییر شهردار گذاشت، مدام ذهنم مشغول این است که تصمیم ها، رأی ها، موضع گیری ها، صحبت ها، حتی دقیقه ها و ثانیه های فکر و اندیشه ی یک شورا درباره ی موضوعات مهم، چقدر ارزشمند، چقدر حساس، و چقدر اثرگذار بر سرنوشت مردم این شهر است؛ می تواند آنها را دچار تشویش یا آرامش کند، می تواند روند زندگی شان را تسهیل یا دچار خلل کند، می تواند به مردم امید بدهد یا امیدها و انگیزه هایشان را بگیرد، می تواند عدم تعادل های توسعه محور شهری را اصلاح کند یا برای سال ها به تعویق بیندازد، می تواند بعضی مافیاهای مزدور را در نطفه خفه کند و یا با مجوز جولان دادن به مافیاهای قدیم، فرصت تولد گونه های جدیدی از مافیاهای زمین و مسکن و املاک و امتیازات و رانت ها و سفارش های مختلف را در شهر زنده کند، می تواند خودش را در روند تصمیم های مهم و سرنوشت ساز آینده ی شهر دخیل کند و یا خودش را از روند و فرآیندهای مهم شهر دور نگه دارد و خنثی بماند، می تواند نسبت به مردم، صادق و پاسخگو باشد و یا بر خلاف آن، به شورایی پشت صحنه و غیر شفاف تبدیل شود، می تواند از جوان بودنش ظرفیت تلاش و پویایی بسازد و یا بر عکس، دچار غرور و تکبر و خودبینی و درجازدن بشود، می تواند زانوی ادب در مقابل نظرات مردم و فرهیختگان و دلسوزان شهر اختیار کند و یا به همه ی نظرها و ایده ها و طرح ها و دلسوزی ها و دغدغه ها پشت پا بزند و شورا را به عرصه ی انحصارطلبی های زمخت و بی مقدار تبدیل کند، می تواند با دور شدن از حاشیه های سیاسی، روند فعالیت های مثمر ثمر عمرانی و اجتماعی و فرهنگی خود را در پیش بگیرد و یا بر عکس، مدام درگیر موضع گیری و جواب دادن های سیاسی به این و آن و اظهار نظرهای خارج از شأن وخارج از وظیفه باشد و در جاده انحراف از تکالیف واقعی شورا، به ننگ های ابدی، مُهر تکرار بزند، می تواند مدام شعار بدهد و یا به جای شعاردادن های همیشگی، عمل کردن را سرلوحه کارش قرار دهد، می تواند تعامل با مسئولین را در پیش بگیرد و یا بر خلاف جریان تعامل حرکت کند و مدام با اصطکاک های غیرضروری، شریان های حیاتی شهر و استان را درگیر خونریزی های ناشی از بی تدبیری و خودزنی های غیرمعمول نماید. خلاصه، شورای شهر می تواند بهترین باشد یا بدترین، می تواند در ذهن ها بماند و مردم را امیدوار کند و می تواند با عملکردی غیر قابل دفاع، ظرف چندماه از سوی مردم لگد بی لیاقتی بخورد و خود را مدیون همیشگی رأی مردم کند، می تواند پس از یک دوره چهارساله، قهرمان باشد و می تواند، پس از همان چهارسال، ناتوان باشد. برادران و خواهران عزیزم در شورای شهر. همه چیز در تصمیم های شما خلاصه می شود. تصمیم هایی که باریکتر از مو و برنده تر از تیغند، تصمیم های که حرکت مدام روی پل صراطند، و تصمیم هایی که مدام زیر ذره بین چشم های تیزبین مردم قرار دارند. خیلی خیلی مواظب باشیم.
(لطفاً نظرات خود را درباره سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)