بهروزی فر _ هراز گاه و البته با پیگیری های جدی و مستمری که صورت می گیرد و جای تقدیر هم دارد، یکی از وزرا، معاونین وزیران، رؤسای سازمان های بالا دستی و… با هیئت همراه شان مهمان استان خراسان جنوبی می شوند.
قاعده و روال هم این است که برای استفاده حداکثری از این حضور و میزبانی، مراسم افتتاح یا کلنگ‌زنی، یا برگزاری یک همایش و گردهمایی، یا نشست های تخصصی با همراهی اقشار و گروه های هدف و… مرتبط با موضوع برنامه ریزی می شود که بدون تردید چون هزینه هایی را بر مجموعه میزبان تحمیل می کند، کمترین انتظار هم این است که برنامه ها به گونه ای کنار هم چیده شوند که بهترین و بیشترین نتیجه را به همراه داشته باشند.
بخشی از برنامه هایی که تقریباً در همه این نشست ها تکرار می شود و خوب یا بد، حالت کلیشه ای و قالبی یکنواخت و گاه بدون خروجی مثبت را بر جلسات حاکم کرده، این است که به جهت انتقال شرایط موجود و دغدغه ها و نیز ارائه راهکارها و پیشنهاد هایی در زمینه حوزه های مرتبط، افرادی از اقشار و گروه های متناسب با موضوع جلسه، از قبل تعیین شده و حتی به گواه قراین موجود! در برخی حوزه ها استعلام می شوند و مهر تأییدیه بالادستی ها را اخذ می نمایند و گاه! حرف های شان هم اَلَک شده و بالاخره برای ارائه موضوع آماده می شوند، البته در این قاعده گزینشی، نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی، ائمه معزز جمعه و مدیران گرام دستگاه های اجرایی مستثنی هستند.
آن چه از این افراد که در هر جایگاه، پست و سمت سازمانی و تخصص و تجربه ای به عنوان نمایندگان استان به طرح بحث و موضوع در محضر مهمانان می پردازند، انتظار می‌رود، این است که علاوه بر تسلط کافی بر مسایل آن بخشی که به نیابت از جامعه وسیعش سخن می گویند، بر حوزه اختیارات و وظایف و میزان بُرد و بُرش مهمانان هم اشراف داشته باشند و از همه مهمتر داشته ها و ظرفیت های خراسان جنوبی با ۱۵۱ هزار کیلومتر وسعت را بشناسند و حداقل اخبار مرتبط با مباحثی که برای طرح در جلسه آماده می کنند را یا بدانند یا مرور کنند که بدانند، تا اطلاعاتی که ارائه می کنند، متقن و درست و جامع باشد.
مرور اخباری که طی همین چند ماه گذشته از حوزه های مختلف روی خروجی رسانه ها مشاهده می شود و ناشی از ادبیات و عبارت هایی است که بزرگواران در جلسات متعدد و در محضر مهمانان مختلف مطرح کرده اند، به خوبی نشان می دهد که در اغلب موارد، نه تنها این تسلط در ارائه دغدغه ها وجود نداشته و اشراف اطلاعاتی نبوده، که حتی مطالبی که به عنوانِ مطالبات استان در جلسات گفته شده اند، سنخیتی با حوزه اختیارات و وظایف مهمان حاضر در جلسه نداشته است و فاجعه تر اینکه مهمان هم باری به هر جهت! علیرغم ایمان به اینکه آن چه از او می خواهند در تکالیفش گنجانده نشده؛ یا برای حفظ کلاس کار و نشان دادن جایگاه خود، یا صرفاً به علت خوشایند حضار و یا رفع تکلیف ، سر تأییدی تکان داده و قول پیگیری را هم داده است.
مصداق عینی این اتفاق نامبارک را در همین سفر یک روزه رئیس مجلس شورای اسلامی به استان به خوبی می توان دید، در شورای اداری که به درستی و با هدف طرح موضوعات کلان خراسان جنوبی برنامه ریزی و برگزار شد و می توانست فرصت خوبی برای طرح دغدغه هایی باشد که با اصلاح قانون های مرتبط، نه تنها استان را از تنگناهای زیادی رها می کند، بلکه مسیر توسعه استان را هموارتر می سازد، کمااینکه در برخی سخنرانی ها از جمله مواضع استاندار، کاملاً مشهود بود اما در عین تأسف! نمایندگانی شامل ائمه جمعه و فرمانداران شهرستان های غربی استان به طرح موضوع پرداختند و از دغدغه هاشان گفتند، مرور آن چه مطرح شد، گواهی بر این است که ما هنوز مطالبه گری درست را نمی دانیم، هنوز نمی توانیم تشخیص دهیم فردی که بر ما وارد شده تا چه اندازه می تواند گره گشای کار ما باشد، هنوز و همچنان بخشی نگری بر دیدگاه ها و ادبیات مان حاکم است، هنوز نتوانسته ایم خراسان جنوبی را واحد ببینیم و همچنان افق دیدمان شهرستانی و منطقه ای است، هنوز آن چه هست را فقط برای خودمان می خواهیم، و هنوز…
خراسان جنوبی به زودی ۲۰ سالگی را هم رد می کند، و اینکه هنوز نتوانسته به بلوغ لازم برسد، تنها و تنها به همین دلیل است، اینکه مطالبه گران خوبی نداشته ایم و باستناد عبارت زیبای” النّاسُ عَلی دینِ مُلُوکِهِمْ ، مطالبه گری را هم خوب نیاموخته و نمی دانیم!!
خراسان جنوبی، یکپارچه با توسعه متوازن، حرف واحد می خواهد. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)