بهروزی فر- هجدهم اردیبهشت ماه بود که معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ایران، بابک عشرتی، در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما گفت:” ما زمانی دچار پیک جدید کرونا می‌شویم که افرادی که مستعد ابتلاء به عفونت می باشند، در معرض ویروس قرار بگیرند و به عفونت مبتلا شوند، زمانی که یک دفعه این اتفاق رخ دهد، موج جدید شکل می گیرد. موج چهارم به دلیل عید نوروز و سفرهایی که انجام شد، رقم خورد”.این حرف ها در حالی عنوان می شد که درست چند روز قبل- ۱۰ اردیبهشت- یک گزارش تحلیلی درخصوص وضعیت شیوع کرونا  به این موضوع اشاره داشت که؛” آن طور که نمودارها نشان می‌دهند، موج سیاه کرونا در ایران به قله خود رسیده و ادامه روند آن به تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌ها مرتبط است. در اوج این موج در یک هفته ۲ هزار و ۹۸۵ نفر از مبتلایان کرونا فوت کردند، ۱۴۳ هزار و ۹۰۰ نفر مبتلا شدند و ۲۲ هزار و ۹۹۴ نفر نیز در بیمارستان‌ها بستری شدند. این اعداد وحشتناک نتیجه شیوع سریع ویروس پس از تعطیلات نوروز هستند و هفته به هفته بیشتر شدند… در یک هفته اخیر به طور میانگین هر روز ۴۲۶ زندگی در اثر ابتلا به کرونا ویروس پایان یافت و حتی در روز ۶ اردیبهشت ماه، تعداد جان‌باختگان کرونا در کشور به ۵۰۰ نفر هم رسید”.اگر چه بر مبنای پیش بینی‌های دانشگاه واشنگتن- از معتبرترین مراکز پیش بینی بیماری ها-افزایش مرگ و میر بیماران کرونا در ایران تا ۲۵ اردیبهشت به ۷۰۰ مورد باید می رسید که به لطف پروردگار، شیوع بیماری، روندی نزولی گرفت و خوشبختانه این اتفاق رقم نخورد، اما فوت حتی یک هموطن هم به واسطه این بیماری منحوس قرن، قابل قبول نیست. موج چهارم به هر تدبیری که بود، فروکش کرد و چند هفته ای، جوی آرام و بدون تنش بر کشور حاکم شد، به نحوی که رنگ قرمز کرونایی در نقشه گربه ای ایران، دیگر جایی نداشت و همه چیز را مهیای برگزاری آزمون بزرگ انتخابات نشان داد، همین شرایط هم سبب شد که متولیان امر، جرأت کردند و مقدمات برگزاری انتخابات فراهم شد، البته با تأکید بر این که همه مکلف به رعایت ضوابط بهداشتی هستیم، چه آنها که به عرصه رقابت پا گذاشته بودند، چه گروهی که عنوان هواداران را یدک می کشیدند و چه عامه مردم که قرار بود شاهد و ناظر عملکرد هر دو گروه باشند. شعله های فروکش کرده آتش کرونا که ۱۶ ماه است به جان مان افتاده، شرایط را به چشم خیلی ها مطلوب نشان داد و همان روزها بود که بررسی‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نشان داد، “بعد از فروکش کردن موج چهارم کرونا در کشور، ۳۰ درصد مردم نسبت به رعایت پروتکل‌ها بی اعتنا شدند”. پشت کردن بعضی ها به ضوابط بهداشتی، میتینگ های تبلیغاتی بعضی های دیگر، شلوغی های ستادهای انتخاباتی برخی نامزدها، تراکت های تبلیغاتی کاغذی که دست به دست شد، ازدحام جمعیت در صف های انتظار رأی، کارت های الکترونیکی معدود که در شعب دست به دست می شد،… یا خسته شدن مردم از طولانی شدن بیماری… هر چه که بود، خاکستر زیر آتش کرونا را جانی دوباره داده و حالا دیگر شعله هایش در حال بیرون زدن هستند. اولین نشانه های سرکشی بیماری، گلگون کردن رنگ رخساره اغلب شهرهای کشور بود که از قضای روزگار، تعدادی از آنها در همین همسایگی ما هستند با آمار بیشمار بیمارانی که روز به روز بیشتر می شوند. خراسان جنوبی که بنا به پیش بینی های ستاد ملی کرونا، به جهت هم مرزی با افغانستان می توانست یکی از مبادی ورودی ویروس هندی به کشور باشد، به دوراندیشی و همت مدیران محلی و با فراهم آوردن شرایط لازم در مرز برای کنترل خودرو های ورودی، ممانعت از ورود مسافران و انجام تست های لازم برای کارگران فعال در مجموعه ماهیرود، به هر شکل ممکن از آلودگی در مرز مصون ماند، اما این روزها با شیوع گسترده بیماری در استان های همسایه، انگار خط سیر مراقبت های کلیدی باید تغییر جهت دهد. کنترل ورودی ها و خروجی های استان، ممانعت از تردد هم استانی ها به استان های همجوار، عدم اجازه ورود به مهمانانی از استان های در همسایگی و… اصلی ترین کارهایی است که هر چه سریع تر باید رقم بخورد، چه اگر این خود مراقبتی ها صورت نگیرد، آرامش حاکم بر استان، جایش را به طوفانی سهمگین خواهد داد. این مهم، همت جمعی را می طلبد. مدیرانی که برنامه ریزی و اقدام نمایند و ما مردم که حواس مان هم به ترددهایمان باشد، هم به مهمانداری هایمان… و البته هم به رعایت ضوابط بهداشتی و فاصله های اجتماعی. یادمان باشد؛ کرونا تمام نشده، بلکه وحشی تر از گذشته در کمین نشسته و مترصد فرصتی برای جولان دوباره است!!
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)