سلام به روزنامه آوا و تشکر از گزارش زیبایتان در خصوص وضعیت معلمان در بحران کرونا. من یکی از فرزندان این شهرم که از خوب یا بد روزگار مادرم معلم است، پدرم به رحمت خدا رفته و در ملکی اجاره ای گذران زندگی می کنم من دلبسته این نظام و انقلابم و در بین عموها و دایی هایم رزمندگان و حتی جانبازان دفاع مقدس را داریم. برایم سوال است در حالی که مادرم با حقوق معلمی نمی تواند حتی گذران آبرومند زندگی مان را با هزینه های حالا داشته باشد آقایان مسئول در این مملکت کجایند به ما توضیح دهند و بگویند چطور می شود یک معلم ساده باید جور بی تدبیری های سیستم آموزش و پرورش این استان محروم را بکشد و مسئولین هر روز بدون اینکه هیچ اقدامی کنند در تلویزیون و رادیو و روزنامه ها خبر از تمهیدات ویژه برای دانش آموزان بدهند. جناب آقای مدیر مسئول روزنامه آوا و جناب آقای مدیرکل صدا و سیما می دانید وقتی تصویر یک مسوول را با تسبیح به دست و قیافه حق به جانب نشان می دهید که به برکت خون شهدا و نظام و انقلاب پشت میز نشسته اند و با حرف هایی برای خود تبلیغ می کنند معلم بیچاره ای که از بی تدبیری ها زجر می کشد چه به حالش می آید و من فرزند او باید چه فکری درخصوص مسئولین بکنم ؟ شما را به خدا اگر دست تان به جایی می رسد به برخی مسوولین بگویید اگر ذکر گفتن هایشان تمام شده است معلمان منتظرند یک اقدامی بکنند؟ چطور می شود یک معلم با ۲۰ سال سابقه کار نتواند میوه ای برای خانواده اش تهیه کند که به قول کارشناسان بهداشتی صدا و سیما سیستم ایمنی اش را تقویت کند آن وقت باید با هزینه های گزاف اینترنت از جیب شخصی خود به دانش آموزان درس بدهد و متاسفانه وجدانش نگذارد که بی تدبیری مسئولین نمود پیدا کند اما همین مسئولین همیشه در همه رسانه ها فقط شعار بدهند. واقعا فکر کرده اید دانش آموزانی که در روستاها هستند و امکان استفاده از هیچ ابزاری را ندارند باید چگونه و تا کی پشت ژست موفقیت های برخی مسئولین پنهان باشند. آوا از شما ممنونم ولی لطفا تا حصول نتیجه پیگیری نمایید . برای امنیت شغلی مادرم از ارائه مشخصات مان پرهیز شود.
ر . ج از بیرجند