هرم پور

عصر سه شنبه «حمید ملانوری» استاندار خراسان جنوبی در نشست هم اندیشی اصحاب رسانه استان مطالب مهمی را بیان می کند. مهم تر از آن اما، سرعت پیگیری مطالب و درخواست های مطرح شده از سوی اصحاب رسانه است. گزارش ها و شنیده ها حکایت از آن می کنند که بلافاصله بعد از جلسه، دستورهایی به مجموعه مدیران استانداری داده می شود و روز بعد، در جلساتی که از سوی معاونین ایشان برگزار می شود، اولین بارقه های امید از پیگیری های مداوم و مکرر برای تهیه یک سند رسانه ای در استان، تکاپو برای انتخاب یک مشاور رسانه ای، و نکته سنجی بدون تبعیض و دقیق برای محوربندی و سرفصل گذاری هر کدام از مطالب و مطالبات مطرح شده در این جلسه با قید تأکید بر فوریت و ارائه نتیجه پیگیری ها به شخص ایشان، به صفحه ی رسانه ای استان می تابد. در همین روزهاست که استاندار در جلسه کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید استان بر عملیاتی شدن شعار «خراسان جنوبی؛ تدبیر، تلاش و توسعه با حضور جامعه نخبگانی» و وظیفه و تکلیف همه دستگاههای اجرایی در حرکتی پرشتاب، جهادی و نهضت گونه، با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، جوانان، بانوان و نخبگان استان از سراسر جهان هم تأکید می کند. «ملانوری» در جلسه با اصحاب رسانه که یکی از جلسه های دارای بازخوردهای بسیار مناسب و دستاوردهای بسیار خوب بوده، به درستی تأکید می کند که: « رسانه باید با صداقت و شفافیت به نقد و تحلیل بپردازد و کسی که بخواهد این قدرت نقد و تحلیل را از رسانه بگیرد، مجرم تلقی می شود» و البته در ادامه او به یک نکته بسیار مهم دیگر، نه تنها «اشاره»، بلکه به آن «اعتقاد» دارد و آن هم این که « رسانه در جامعه، امنیت روانی ایجاد می کند». این مواضع و جمعی از کلیدواژه های مهمی که «ملانوری» در این چند هفته حضورش در استان در لفافه سخنرانی ها، نشست ها، جلسات، دیدارها، سفرها، بازدیدها و پیگیری هایش بیان کرده، نشان می دهد او مدتهاست ردای نام و نشانی به نام مدیرکلی سیاسی وزارت کشور را از تن به درآورده و در قامت یک استاندار تمام عیار برای خراسان جنوبی، شش دانگ به مدد و یاری استان آمده تا کار و تلاش را در پیش بگیرد و برنامه هایش به نتیجه برساند. شناخت مناسب، فهم دقیق و تحلیل بالایی که او حتی در مقام مقایسه خراسان جنوبی با بعضی استانهای همجوار در جلسات ارائه می کند، بخشی از این رویکرد است. منصفانه و صادقانه می گویم که تصور نمی کردم هیچ استانداری در چندماه باقی مانده از عمر یک دولت، جرأت کند سکان مدیریت یک استان را بدست بگیرد و اینچنین قوی و با اراده هم جلو بیاید. او در یکی از جلسات، مطلبی را می گوید که سالهاست همه ی ما می نویسیم و به آن تأکید داریم؛ «فهم مشترک». ملانوری چه می گوید؟ او در یکی از همین جلسات اخیرش به درستی تصریح می کند که :« همه ما در بخش دولتی و غیردولتی به این فهم و درک مشترک نرسیده ایم که چطور می توانیم از ظرفیت های استان خراسان جنوبی در راستای رفع کاستی ها و نیازهای استان استفاده کنیم.« و این دقیقاً راز معماییست که سالهاست یا موتور محرک توسعه استان را خاموش می کند، یا مدام چوب لای چرخ های حرکتش می گذارد و یا هم مثل یک طناب نامرئی، از پشت و در خلاف راستای حرکت ماشین توسعه استان، به سمت خود می کشد و این حرکت ضروری را، کُند و کُند و کُندتر می کند. «ملانوری» هم برای کار آمده است، چنته ی او هم از تجربه و همت و ذوق و امید، پُر است، قدم های او هم استوار است و دست هایش برای یاری گرفتن به سوی مدیران، نخبگان، اصحاب رسانه و همه ی مردم، دراز. او هم مدیری از دولت است که بدور هر گرایش سیاسی، صرفاً آمده تا خدمتی به این استان محروم اما با داشته های وسیع بکند و با وجدانی راضی، تعهدی انجام شده، تکلیفی به ثمر نشسته و باری به مقصد رسیده، دعای خیر مردم را پشت سرش داشته باشد. آیا او «می خواهد» و «می تواند»؟ با شناختی که از همه ی استانداران داشته ام و با شناختی که در همین چند هفته از او پیدا کرده ام، بله. قطعاً هم خدمت را (و صرفاً خدمت را) می خواهد و هم توانش را دارد و می تواند. البته او نیاز به همدلی های بیشترِ مردمی، رسانه ای و مدیریتی دارد. او نیاز به دست های گرمی دارد که دستش را محکم بفشارند و نیاز به قدم های باثباتی دارد که هم پا و هم قدم با گام های بلند توسعه ای او، پیش بیایند و حرکت کنند. او نیاز به دل هایی دارد که همسو باشند، قلب هایی که دلسوز باشند و چشم هایی که متعهدانه و با امید، فردا را بهتر از امروز ببینند و بخواهند. او در جاده ی خطیر توسعه و پیشرفت استان، نیاز به همراه و همسفر دارد. همت بلندش را باید ستود، تلاشش را باید قدر دانست، دلسوزی هایش را باید سپاس گفت و بزرگی و بزرگواریش را در فهم درستی که از استان بدست آورده و احترام ویژه ای که برای مردم، فرهنگ و علما و شهدا و بزرگان استان قائل است باید ستود. پیشگویی نمی کنم، اما بر اساس تجربه، پیش بینی می کنم او در خراسان جنوبی موفق خواهد زیست و موفق خواهد بود. برای شریک شدن در خوشنامی این موفقیت، بیندیشیم که از حالا، ما «چه می توانیم» بکنیم و «چه باید» انجام بدهیم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)