هرم پور- زمزمه انتخابات شوراها که بعد از تعیین صلاحیت ها شروع شده بود، دوستان عزیزی را می شناختم که نامزد انتخابات بودند و بلافاصله تیم هایی را شکل داده بودند و محتواهای مختلفی را از سایت های اینترنتی می گرفتند تا بر اساس این کپی های انجام شده از سایر شهرهای کشور، برنامه طراحی کنند و این برنامه ها را در محتوای تبلیغی شان بیاورند و به عنوان خوراک، سر سفره ی انتخاب مردم بگذارند. هنوز هم این روند، با کمال تأسف کماکان ادامه دارد. چند ساعت قبل، به یکی از این عزیزان گفتم «آخر چرا این کار را می کنید؟ از خودتان برنامه بدهید، فکر جدید ارائه کنید و خلاقیت های نو را به عرصه بیاورید. جواب داد که آخر نه قوانین تغییری کرده، نه سبک و سیاق برگزاری انتخابات، نه شرایط شهر از دوره قبل خیلی دچار تحول شده و نه هم تکالیف و وظایف شوراها با هم تفاوتی دارد، سلیقه و ذائقه ی مردم هم برای رأی دادن خیلی دچار تغییر نشده که نگران باشیم، تازه بین خودمان بماند، مسؤولین ائتلاف از بالا این موارد را می دهند و می گویند همین ها را تبلیغ کنید! گفتم: عزیز برادر! حرف شما درست. ولی در میان این همه بی تغییری، تعهد شما که به مردم حتماً چند برابر شده. واقعاً نشده؟ بعد آیا واقعاً این درست است که بسته بسته بایگانی بروشور ها و تراکت های تبلیغاتی نامزدهای قبلی اینجا و آنجا را از انبار بیرون بکشی و روی دایره بریزی و از میان آنها به دنبال انتخاب شعار و طرح و برنامه برای مردم باشی؟ گفت: من می دانم این جواب می دهد. تو نگران نباش. گفتم: نگران تو و امثال تو در این شهر مظلوم با مردم محجوبش هستم که فردای روزگار، با همین شامورتی بازی ها، رأی هم می آورید و بر گرده ی سلیقه ی مردم سوار هم می شوید و ترک تازی هم می کنید و به هیچ جایی هم پاسخگو نیستید و تازه بادی به غبغب مبارک هم می اندازید که ما منتخب مردم هستیم!» بگذریم. کپی برداری، چیز جدیدی در انتخابات شوراها نیست. اما اقدام جالب و متعهدانه و اخلاقی هم نیست. اولاً فرایندها در همه ی شهرها از نقطه نظر سیاسی و اجتماعی یکسان نیست، ثانیاً هر برنامه ای، بستر مناسبی برای اجرا می خواهد که بسترهای همه ی شهرها، به تفاوت، از کم تا زیاد، با هم فرق می کند، ثالثاً شاید طرح یک برنامه و اجرای آن، در توان یک فرد یا مجموعه ائتلاف سیاسی و اجتماعی در یک منطقه باشد و همان طرح یا حتی بهتر از آن، در شهر دیگری اصلاً قابلیت اجرایی نداشته باشد. رابعاً نامزد یا نامزدهای محترمی که با چنین دیدگاهی وارد عرصه شده اند و با کمال تأسف، بدون هر گونه طرحی و نظری، به دنبال کپی برداری های سخیف از سایر شهرها هستند، فردا در شورا چه گُلی بر سر مردم شهرهای استان خواهند زد؟ شورا، به دلیل ماهیت ویژه اش، به شدت نیازمند خلاقیت، تحول، به روز شدن برنامه ها و تغییرات همراه با جامعه است. من این مطلب را جایی جرأت نکردم عنوان کنم، اما اجازه بفرمایید در دلم نماند و اینجا با مخاطبین عزیزم در میانش بگذارم و بگویم که به عنوان یک نظر، بر این عقیده هستم مردمی که حداقل شصت درصد اعضای یک شورا را برای بار دوم یا حتی سوم انتخاب می کنند، شاید نیاز باشد در نوع انتخاب هایشان، در میزان همراهیشان با تحولات روز جامعه، و در میزان تغذیه فکری در بازه زمانی یک انتخاب تا انتخاب دور بعد، تجدید نظر کنند. جامعه شهری ما مخصوصاً جامعه ی در حال گذار ایرانی ، به شدت در حال تحولات عجیب و غریب است و شورای شهری که مردمش با این تحولات و برای مدیریت کردن آن همراه و پای کار نباشند، و مدام با انتخاب های جدید، مطالبه ی ارائه ی برنامه های جدید و خلاقانه نداشته باشند و هر چهار سال پوست اندازیِ جوانانه با رویش های جدید انتخاباتی انجام ندهند، قطعاً نخواهند توانست ادعایی برای برداشتن گام های بلند در مسیر تحول شهری داشته باشند. بیایید بپذیریم که کپی برداری از برنامه های سایر مناطق برای شهرهای ما، هیچ بازخورد مثبتی ندارد، چنین شورای شهری، خودش هم یک کپی بزرگ از شورای شهر دیگری خواهد بود که به هیچ کس جوابگو نیست، به جای آن، عالمانه و متعهدانه و دلسوزانه، به دنبال انتخاب های جدید، چهره های جدید و خلاق، و دل های تپنده ی دلسوز برای شهرمان باشیم، نه معامله گرانِ تاجر پیشه ی زراندوز و فرصت طلب، و نه سوء استفاده گرانِ فراموشکارِ بی مسئولیت.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)