کاری – خراسان جنوبی استانی است که تاریخ علم ایران با نامهای بزرگی چون پروفسور محمدحسن گنجی، پدر علم جغرافیا، پروفسور کاظم معتمدنژاد، پدر علم ارتباطات، دکتر غلامحسین شکوهی، پدر علم تعلیم و تربیت، و دکتر مهدی بلالی مود، پدر علم سمشناسی، گره خورده است. این استان در دورهای میزبان مدرسه شوکتیه بود؛ سومین مدرسه سبک نوین ایران که نقش برجستهای در تحول آموزش کشور داشت و زمینهساز تربیت نسلی موفق و نخبه بود. این پیشینه درخشان، خراسان جنوبی را به عنوان استانی صاحب ظرفیتهای علمی بالا مطرح کرده است.با این حال، کنکور سال ۱۴۰۴ نقطه عطفی در روند موفقیت تحصیلی این استان به شمار میآید؛ چرا که برای نخستین بار در سالهای اخیر، هیچ رتبه تکرقمی از خراسان جنوبی در کنکور سراسری به ثبت نرسید. این پدیده در تضاد آشکار با سالهای قبل است که همواره یک یا دو نفر از این استان جزو برترینها بودند و افتخارآفرینی میکردند. این عقبنشینی علمی سوالات زیادی را درباره علل و دلایل ایجاد کرده است. هر چند که این اتفاق را نمی توان زایده سبک مدیریتی در چند ماه منتهی به کنکور دانست و قطعا با چالش های کهنه ای در این خصوص روبرو هستیم اما مقایسه دقیقتر با استانهایی همچون تهران، اصفهان، فارس، خوزستان و البرز که بیشترین تعداد رتبههای برتر را در کنکور ۱۴۰۴ داشتهاند، نشان میدهد این استانها به صورت مستمر در سالهای اخیر با برنامهریزی دقیق، سرمایهگذاری در زیرساختهای آموزشی، بهرهگیری از فناوریهای نوین، و شبکههای حمایتی قوی خانوادهها موفق بودهاند. خانوادهها در این استانها به خوبی از اهمیت همراهی تحصیلی آگاه بوده و نقش فعال و مستمری در فرآیند یادگیری فرزندانشان ایفا میکنند. در مقابل، خراسان جنوبی با چالشهای متعددی دست به گریبان است؛ از جمله ضعف در زیرساختهای آموزشی مدرن، کمبود مراکز مشاوره و روانشناسی تحصیلی، فقدان برنامههای استعدادیابی سازمانیافته، و محدودیت دسترسی به منابع نوین آموزشی. همچنین یکی از مهمترین عوامل، فرهنگ حمایتی خانوادههاست که در بسیاری از موارد، هنوز نتوانستهاند نقش موثر و فعال خود را در مسیر موفقیت فرزندانشان به طور کامل ایفا کنند. به عبارتی، همراهی خانوادهها در استان کمتر به صورت سازمانیافته و هدفمند دیده میشود.علاوه بر این، تغییرات اساسی در نظام آموزشی کشور و افزایش سهم سوابق تحصیلی، کیفیت آموزش مدارس را بیش از پیش تعیینکننده کرده است. در حالی که مدارس استانهایی مانند تهران و اصفهان توانستهاند با جذب معلمان متخصص، استفاده از فناوریهای آموزشی پیشرفته و ارتقای سطح آموزشی، جایگاه خود را حفظ کنند، مدارس خراسان جنوبی هنوز به سطح مطلوب نرسیدهاند و هماهنگی لازم بین مدرسه، خانواده و جامعه به صورت کامل شکل نگرفته است.این وضعیت سوالات مهمی را پیش میکشد: آیا خراسان جنوبی میتواند با بازسازی نظام حمایتی و آموزشی خود، بار دیگر به جمع استانهای برتر بازگردد؟ چه راهکارهایی برای بهبود فرهنگ حمایت خانوادهها وجود دارد؟ چگونه میتوان با ایجاد شبکههای مشاوره و استعدادیابی منسجم، فضای مناسبی برای شکوفایی استعدادهای این استان فراهم کرد؟ و آیا مسئولان، معلمان و خانوادهها آمادگی لازم برای همراهی و سرمایهگذاری در این مسیر را دارند؟برای پاسخ به این پرسشها، توصیه میشود اقدامات زیر در اولویت قرار گیرد: آموزش و توانمندسازی خانوادهها برای حمایت علمی و روانی از فرزندان، ایجاد و توسعه برنامههای استعدادیابی با هدف کشف و حمایت از نخبگان، بهبود زیرساختهای مشاورهای و روانشناسی در مدارس، دسترسی گستردهتر به منابع آموزشی نوین و استفاده از فناوریهای دیجیتال، و تقویت کیفیت آموزشی و انگیزشی مدارس استان با جذب نیروهای متخصص و آموزشهای مستمر برای معلمان.خراسان جنوبی با پشتوانه تاریخی و فرهنگی بینظیر خود، اکنون در تقاطع مهمی قرار دارد. اگر بتواند این فرصت را با همکاری خانوادهها، جامعه، مسئولان و نهادهای آموزشی به درستی مدیریت کند، میتواند بار دیگر به جایگاه واقعی خود در صدر علم و آموزش کشور بازگردد. اما اگر این چالشها نادیده گرفته شوند، ممکن است روند فاصلهگیری علمی و آموزشی این استان ادامه یابد و استعدادهای درخشان آن به فراموشی سپرده شوند. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 ارسال بفرمایید)

حاجی – به عنوان یکی از هموطنان و هماستانیهایی کهسالهاست به دور از زادگاه، در

