دادرس مقدم – «هر روز استانداردهایمان را کاهش می دهیم» چقدر با این جمله موافقید ؟ چند روز گذشته در نشستی با جمعی از صاحب نظران از پایین آمدن خط انتظارات و استانداردهایمان در استان صحبت به میان آمد . دوستی می گفت تا همین چند سال پیش و در اوج تحریم ها ، در فرودگاه بیرجند پروازهایی زیادی را میزبانی می کردیم ولی حالا با قول چند پرواز محدود و نیم بند برای فرودگاه استان در حالی که در برخی روزها حتی پروازی به زمین نمی نشیند احساس خوشحالی می کنیم . چندین سال پیش بلوار صیاد شیرازی با بیش از ۴ باند در هر سمت افتتاح شد و کلی پارک و فضای سبز به این شهر اضافه شد و کسی آن را اتفاق ویژه ای برنمی شمرد ولی امروز برای تعویض آیلند یک خیابان و تعویض سنگفرش پیاده روها باید خوشحالی کنیم . اینها بخشی از استانداردهایی بود که روز به روز خط انتظارات ما را تغییر داده است . البته شاید حمل و نقل و زیباسازی شهر برای خیلی از شهروندان یک مقوله مهم و تاثیر گذار باشد اما آنچه که امروز موضوع بحث ماست مقوله مهم امنیت است . از دیرباز خراسان جنوبی زبانزد کشور در حوزه امنیت بوده و هر جا قرار بود مسوولین ملی ما از نقطه ای امن در کنار مرزهای پر آشوب نام ببرند بدون شک پرچم این استان بالا می رفت . هنوز هم قطعا در بسیاری از شاخص های امنیتی خراسان جنوبی حرفی برای گفتن دارد اما پیام سرمقاله امروز به مسوولین و متولیان این حوزه چیز دیگری است . اکنون دقیقا ما در کدام جایگاه امنیتی قرار گرفته ایم ؟ آیا مثل سال های گذشته می توانیم به امنیت جانی خود در شهر و جاده اطمینان داشته باشیم ؟ ما در مباحث تروریستی در کنار مرزهای پر ریسک کشور افغانستان به لطف تلاش های شبانه روزی حافظان امنیت مشکلی نداریم اما آنجا که در حوزه رویکردهای داخلی خودمان ، بسترهای نا امنی ایجاد می شود ، متاسفانه توان کنترل آن را از دست داده ایم و در این بین علاوه بر تخلفات برخی از افراد جامعه ، تاثیر وضعیت کارکرد مجریان قانون ، دستگاه قضا و حتی متولیان فرهنگی بر افزایش روزافزون این چالش ها را نمی توان نادیده گرفت . دوست عزیزی روایت می کرد در تصادف یک خودروی حاضر بودم و راننده خودروی صاحب تقصیر که با جان کسی بازی کرده بود و مشخص بود از خودروهای به اصطلاح خفن و شوتی شهر هم هست با کمال پررویی از پرداخت خسارت حرف می زد و از آن بدتر نیز برخی از این بمب های متحرک در شهرند که عملا فاقد هر گونه پلاک شناسایی هستند و اینجاست که کارکردهای پیشگیرانه اثر واقعی خود را از دست می دهد . تا کنون به این فکر کرده اید که واقعا در شهری که خودروهایی با ظاهر عجیب و غریب و صداهای نامتناسب در حال حرکت هستند امنیت جانی شهروندان احساس می شود ؟ در جاده ای که قاچاق سوخت به وفور در آن اتفاق می افتد و خطر برخورد خودروهای اینگونه هر لحظه جان مسافران جاده ای را تهدید می کند می توان از مقوله امنیت صحبت کرد ؟ به نظر مسوولین محترم در این خصوص صاحب دغدغه اند و قطعا اقداماتی را هم پیش بینی نموده و در حال اجرا دارند اما چند سوال همچنان برای مردم استان باقی است . آیا متولیان نظم و امنیت استان از حضور پر رنگ خودروهای متخلف با سرعت های بالا در معابر شهری به شکلی که امنیت مردم را به جد تهدید می کنند بی خبرند که این پدیده هر روز بیشتر به چشم می آید ؟ آیا طرح های مقطعی و بدون اثر بازدارندگی توانسته از حجم این پدیده نامیمون کم کند و اصلا آیا برخورد قاطع با این پدیده ها در توان مجموعه استان هست ؟ آیا متولیان امر به این موضوع فکر کرده اند که با شیبی که گسترش این شرایط در حال حرکت است در آینده نه چندان دور امنیت عمومی مردم به طور کل زیر سوال نخواهد رفت ؟ سوالات در این خصوص بسیار است اما خلاصه آنها را می تواند در چند جمله خلاصه کرد که آیا این وضعیت برای متولیان امر مطلوب به حساب می آید که اتفاقی جدی برای حل آن رخ نمی دهد ؟ به راستی آقایان مسوول از امنیتی که در خراسان جنوبی زبانزد بود چه خبر و اصلا آیا این وضعیت را برای تامین احساس امنیت خانواده های خود می پسنید ؟
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۵۶۶۵۷۸۲ اعلام یا ارسال بفرمایید)