بهروزی فر – چهاردهم خردادماه و با اتمام مهلت تعیین شده برای ثبت‌نام انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌‌جمهوری، گزارش جامعی از میزان تحصیلات و گرایش های سیاسی داوطلبان منتشر شد. براساس این گرایش از مجموع ۸۱ داوطلب ثبت‌نام کرده، ۴۵ نفر از جریان سیاسی اصولگرا، ۱۹ نفر به صورت مستقل و سایر جریانات سیاسی و ۱۷ نفر نیز از جریان اعتدال و اصلاح‌طلب برای ورود به آوردگاه رقابت انتخاباتی نام‌نویسی کرده اند. نماینده ادوار مجلس، عضو حقیقی…، استاندار اسبق…، نماینده رهبری در شورای….، وزیر اسبق…، شهردار سابق…، مشاور استاندار….، رئیس سابق سازمان….، سابقه حضور در شورای….، عضو هیأت علمی دانشگاه… و…. از جمله سوابق اجرایی و شغلی این ۸۱ نفری است که احساس تکلیف! کرده و برای گرم کردن تنور انتخابات و تنوع بخشیدن به گزینه ها، نسبت به ثبت نام خود در این دوره از انتخابات اقدام کرده اند. تحلیل‌گران مسایل سیاسی بر این باورند که کم کاری و غیر فعال بودن احزاب سیاسی در ایران، چنین شرایطی را دامن زده که هر کس با هر رتبه اجتماعی، مدرک تحصیلی، سابقه فعالیتی و… به خود این اجازه را می دهد که برای ایستادن در کنار دیگر رقبا در آزمون مهم انتخاب رئیس جمهور عرض اندام کند. همین تحلیل ها به این نکته هم اشاره دارند که؛ بیشترین آمار ثبت نام کننده‌ها مربوط به نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی با ۵۲ نفر می باشد و این در حالی است که دوره حضور و فعالیت برخی از این عزیزان در مجلس شورای اسلامی با حواشی خاصی مواجه بوده، به نحوی که اذهان عمومی را دچار چالش و خدشه کرده است، بعضی از این بزرگواران هم پرونده کاری موفقی از حضور خود در زمان عضویت در قوه مقننه به جای نگذاشته اند و حتی به اذعان مردم در پیگیری امورات مربوط به حوزه های انتخابیه تابعه خود ناموفق عمل کرده اند، با این وجود با جرأت و جسارتی زایدالوصف به عرصه انتخابات ریاست جمهوری پا گذاشته اند. گروه اندکی از افراد، چهره هایی گمنام و کمتر شناخته شده اند و عده ای هم از شخصیت هایی که در ادوار مختلف و حتی در زمان حال، نام شان بر سر زبان هاست و باری به هر جهت احساس تکلیف! کرده و برای اولین یا چندمین مرتبه پا به میدان رقابت در حوزه ریاست جمهوری نهاده اند. اینکه رزومه فعالیتی، برخوردهای اجتماعی، تابعیت اسلامی و انقلابی، توان عملکردی، میزان تحصیلات و… هر کدام از این بزرگواران چگونه بتواند چشم شورای نگهبان را بگیرد و از این فیلتر به سلامت عبور کنند، چند ساعتی زمان نیاز دارد و به همین زودی افراد تأیید صلاحیت شده برای آشنایی مردم با نامزدهای نهایی انتخابات چهاردهمین دوره مجلس شورای اسلامی، معرفی می شوند و انتخابات فاز جدیدی را آغاز می کند. در کنار این گروه که صدالبته تعدد و تکثرشان در گرم کردن تنور انتخابات خیلی مؤثر است، افرادی را داریم که آنها هم احساس تکلیف! کرده و تلاش می کنند در این انتخابات زودهنگام و برای گزینش گزینه اصلح توسط مردم و انتخاب رئیس جمهور نهم با ویژگی های فعال، پرکار، آگاه و معتقد به مبانی انقلاب، سهمی بسزا داشته باشند. این گروه از افراد که یا به واسطه عضویت در یک رسانه رسمی استان، فعال رسانه ای هستند و یا به جهت دامنه مخاطبان در فضای مجازی و مراودات اجتماعی در فضای حقیقی و یا هم به واسطه وابستگی های سیاسی، خود را فعال رسانه ای می دانند، حسب همان احساس تکلیف! دست به نشر و توزیع اخبار و گمانه زنی ها و اطلاعاتی می زنند که به تصور خود، نقشی در تنویر افکار عمومی داشته باشند و این اتفاق در حالی رقم می خورد که گاه به درستی یا نادرستیِ آن چه در نشرش نقش دارند، اشراف ندارند و به این ترتیب ناخواسته تشویش اذهان عمومی را سبب شده و دِینی هم به گردن می گیرند. اینکه فرزند آقای فلان نامزد، اقامت فلان کشور خارجی را دارد یا بهمان آقای نامزد در کدام پرونده اختلاس و ارتشا سهیم بوده، یا عملکرد نامطلوب مدیران در فلان دوره، مشارکت رجل سیاسی و نخبگان در آوردگاه انتخابات را متأثر ساخته، یا اقدامات فلان آقای رئیس یا وزیر مورد تأیید رئیس جمهور وقت نبوده، یا … قطع به یقین نیاز به اطلاعاتی جامع و درست دارد و بی شک اشتباه محاسباتی ما در انتشار اخباری که صرفاً به دلایل سیاسی و با هدف تخریب یک نامزد و خارج کردن او از دور رقابت و… صورت می گیرد و ما گاه از پس پرده آن خبر، بی اطلاعیم، می توان آخرت مان را به ثمن بخس بفروشد. احساس تکلیف! یک وظیفه است امانه به هر قیمتی!! (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
