هرم پور – پس از انتصاب و معرفی نهمین استاندار خراسان جنوبی، و به ویژه در روزهای اخیر و با آغاز تغییر و تحولات در مجموعه های مدیریتی استان(که احتمالاً در هفته های آینده شتاب بیشتری هم به خود خواهد گرفت) صحبت ها، گمانه زنی ها، نظرها و نقدهای مختلفی را شاهد هستیم. چند روز قبل در محفلی به حضور دوستان عرض می کردم که ما در خراسان جنوبی، در حال گذران یک دوره ی افول مطالبه گری هستیم، دورانی که به دلایل مختلفی که مجال بحث آن فعلاً در این وقت مختصر، میسر نیست، به دلایل تاریخی و فرهنگی و اجتماعی از حدود یک قرن گذشته بر ما تحمیل شده و ما را به مقعطی از یک «سکوت تاریخی» رسانده است. همانجا پیش بینی کردم که این «سکوت تاریخی»، احتمالاً یک یا دو نسل ادامه خواهد داشت(یعنی چیزی حدود دو تا سه دهه) و بعد از آن ، شاهد یک اوج دیگر از دوران طلایی منطقه خواهیم بود. نشانه هایی از این سکوت تاریخی را در مسائل مختلف به ویژه در تصمیم های منطقه ای ، در مشارکت ها، در انتخاب ها، و در حضور یا عدم حضور در مقاطع سرنوشت ساز منطقه شاهد هستیم. همانجا خدمت دوستان گفتم که رسانه ها، عناصر مدیریتی، نخبگان، چهره های فرهنگی و علمی و اجتماعی و مذهبی، به شدت در طولانی یا کوتاه شدن این «دورانِ گذار» مؤثرند. من بعضی از این «خرده اعتراض ها»، بخشی از این «ریز نقدها» و برخی از این «مختصر فریادها» در فضای مجازی و فضای واقعی استان را به تناسب شرایطی که پیش می آید، مقدمه ای بسیار آرام برای آغاز این دوران «بازگشت دوباره» به «شکستن سکوت اجتماعی و تاریخی منطقه» می دانم و لذا نه اینکه خیلی خوشحال باشم و ذوق زده شوم، بلکه از آن استقبال می کنم. نقدها به تصمیم های مدیریتی هم بخشی از همین مقدمه ی نرم و آرام است. وظیفه و تکلیف رسانه در چنین شرایط مهم و حساسی از سرنوشت اجتماعی و تاریخی مردم یک منطقه، هدایت فکری، انسجام بخشی فکری، بسترسازی برای امنیت فکری و اندیشه ای و زمینه سازی برای آزادی در بیان این نقدها در کنار افزایش ادب، احترام به عقاید، تحمل و صبر و بردباری های اجتماعیست. لذا ضمن آنکه همه ی مطالبه گران و نقدنویسان و فعالین اجتماعی و مجازی استان و بیش و پیش از همه خودم را در برابر مسائل روز استان به تحمل و ادب و بردباری نوید می دهم، از مسئولین جدید استان چند نکته مهم و اساسی را مطالبه دارم: اول آنکه نقش آفرینی جامعه نخبگانی را در استان جدی بگیرند و پررنگ تر کنند. خراسان جنوبی در سالهای گذار خود از این سکوت تاریخی و تبدیل شدن به یک «کنش گر منطقه ای مهم»، هیچ راهی جز توجه و گذر از جاده ی اثرگذارِ فریادهای نخبگانی ندارد. دوم آنکه مسئولین محترم تلاش کنند دیدگاه محدودنگر و پر از قالب های از پیش تعیین شده ای را که سالهاست به دلایل مختلف در خراسان جنوبی نهادینه شده و تنها، افرادی با اسامی و شکل های متنوع و مختلف در آن جای داده می شوند و حرکت های غالبشان، همان حرکت های اشتباه گذشته است، جسورانه و با دل و جرأت بشکنند و مجال واقعی نه شعاری در اختیار تعبیه و جای گذاری قالب های جدیدِ مبتنی بر اولویت های استان، نیازهای استان و ظرفیت های انسانی و مدیریتی استان قرار دهند. نکته سوم و مهم دیگر اینکه مسئولین جدید و عزیز استان باید تلاش کنند استان را از زاویه دیگری ببینند. این زاویه ی جدید و متفاوت را همان نخبگان استانی، همین رسانه ها و همین مردم بارها در سالهای اخیر مورد تأکید قرار داده اند. من دلایل آماری و شاخصه مند دارم که استان خراسان جنوبی(جدای از پیشرفت یا پسرفت) در بین همه ی استانهای کشور در نیم دهه اخیر، بیشترین و مهم ترین تغییر و تحولات مهم اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، زیست محیطی و حتی علمی و آموزشی را پشت سر گذاشته است و در این بین، فرصت های بی شمار و ذی قیمتی را از دست داده یا نتوانسته به دلیل آنکه زاویه دید مسئولین استان، زاویه دید مخصوص و ویژه ای بوده، از آنها نهایت استفاده را ببرد. نکته آخر اینکه مسئولین محترم جدید در استان، دو اصل مهم برای موفقیت در مدیریت خراسان جنوبی را که عامل مهم شکست بعضی از مدیران سابق و موفقیت بعضی دیگر بوده، مد نظر قرار دهند؛ «شناخت» و «باور». ما در خراسان جنوبی، نیازمند حضور مدیرانی هستیم که شناخت واقعی از استان داشته باشند و از سوی دیگر، باور حقیقی نسبت به ظرفیت های منطقه در آنها به وجود آمده باشد. استان دقیقاً روی پله تاریخی سرنوشت خودش قرار گرفته است. در این برهه ی حساس، «مدیریت درست» یعنی دست دراز کردن و کشیدن جسم توسعه استان به پله ای بالاتر، و «مدیریت نادرست» یعنی خواسته یا ناخواسته، لگدی زدن و این جسم همیشه دردکشیده را به پایین انداختن. ما به عنوان رسانه، مطالبه گران به عنوان کنشگران دلسوز استان ، مردم به عنوان چشم های به انتظار نشسته و تاریخ به عنوان محکمه ی قضاوت، قطعاً انتظار یک مدیریت خوب، به دور از حاشیه، دغدغه مند و توسعه محور را دارند. فعلاً به انتظار می نشینیم و صبوری می کنیم تا چندی بعد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)