هرم پور – استاندار جدید که می آید، بالذاته، به همراهش خبرهای جدید هم می آید. مردم، رسانه ها، نخبگان، دلسوزان، معتمدین، مدیران، و همه ی آنهایی که امیدی به استان و آینده اش دارند، چشم می کشند و منتظر خبرهای خوب هستند. حضور یک استاندار به عنوان اولین استاندار دولت سیزدهم در خراسان جنوبی ، بعد از کش و قوس های متعدد و طولانی، خودش خبر خوشی است که با فعالیت های بیشتر، پیگیری های مداوم و تلاش های شبانه روزی، خوش تر هم خواهد شد و به کام مردم استان، شیرین خواهد نشست. این روزها، هرکجا می نشینم جوری سر صحبت را با بعضی از مردم، نخبگان، صاحب نظران، همکاران عزیز رسانه ای و قشرهای مختلف باز می کنم و نظراتشان را درباره ی مطالباتشان از استاندار و آنچه دلشان از آینده استان می خواهد، پی جویی می کنم. نظرها، خیلی زیاد و مطالبه ها به اندازه ی هر نَفََسی، متنوع هستند. آن یکی دغدغه اشتغال خودش را دارد و آن یکی دیگر هم دغدغه ی بیکاری چند فرزندش را. یکی از خشکسالی و روی زمین ماندن محصول سال قبل می گوید و آن یکی از بازار پرتلاطم قیمت ها و بی نظارتی ها. آن یکی از پارتی بازی در فلان اداره می خواهد به استاندار شکایت ببرد و یکی دیگر از حق خوری و حق کُشی در فلان اداره برای تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی. یکی دغدغه ی بودجه ی اداره اش را دارد و یکی، می گوید در فکر این است که به استاندار نامه ای بنویسد و از او بخواهد که مبلغ هزینه تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی برای فرزند بیمارش را بیشتر کند. یکی زندانی دارد و آن یکی، در هزینه های روزمره زندگیش مانده. یکی اول کار است و آن یکی آخرش. دوستی می گوید می خواهم بروم و به استاندار جدید بگویم که گردشگری استان را جدی بگیرد و آن یکی دوست دیگر می گوید می خواهم در همین روزهای اول حضورش نامه ای بنویسم و از سیاسی بازی ها در استان گلایه کنم و زیرآب همه ی سیاست بازهای پیدا و پنهان استان را بزنم. دانشجوی جوانی می گوید می خواهم به استاندار بگویم که دارم از ایران می روم، و آن یکی همکار اداری من می گوید می خواهم در جلسه ای بلند بشوم و به «قناعت» بگویم که دعواهای بین مسئولین و بعضی از سیاسیون شهرستانهای استان، دعوای مردم شهرها نیست، حساب ما را از آنها جدا کن، ما همه عاشقانه و برادرانه کنار هم بوده ایم و کنار هم هستیم. از یک طرف، یکی از معتمدین استان برایم پیام فرستاده که برای استاندار جدید بنویس که طرح های «معتمدیان» و «ملانوری» را روی زمین نگذارد، و آن دوست دیگرم پیام داده که به استاندار بگو یا برایش بنویس که بعضی مدیران چند رنگ استان، واقعاً به درد نمی خورند، آنها را بردار و به جایشان نیروهای خوب و مردمی و پرتلاش بگذار. مدیری برایم در فضای مجازی پیام داده که تو را به خدا اگر چیزی برای « قناعت» نوشتی بگو دست های مدیران در بودجه های استانی و ملی خالی شده، به داد ما و مردم و پروژه های نیمه تمام استان برسد، و آن یکی کارمند اداره ی دیگری نوشته که به استاندار جدید می خواهم بگویم که بسیاری از حرف ها و عمل ها در این استان، یکی نیست، خیلی مواظب باش. دختر جوانی به من می گوید که برای جهیزیه اش مانده، استاندار می تواند کمکی بکند؟ و پسر جوان تری می گوید که سال گذشته در تنگنای تعطیلی های متعدد کسب و کارها به دلیل کرونا، چندصد میلیون ضرر کرده است، استاندار می تواند تصمیمی برایش بگیرد و دلش را شاد کند؟ از روستا کسی تماس گرفته و می گوید داریم می آییم شهر، اینجا نه آب است و نه نان، مرزها دارد خالی می شود. و آن یکی از شهر برایم نوشته، نه باران می بارد و نه برف، مدام شهر را گرد و غبار گرفته، از شهر می خواهیم برویم به مشهد یا تهران یا گرگان. صدایمان را به گوش استاندار برسان. همکار عزیزی برایم نوشته تو را به خدا به استاندار بگو هوای رسانه ها را داشته باشد، خبرنگارها و رسانه ای ها در این استان در تنگنا هستند و آن یکی که نمی دانم هنرمند تئاتر است یا موسیقی، می گوید دوست داشتم به «قناعت» بگویم مردم استان، مردم هنرمند و فرهنگ دوستی هستند، فضا را باز کند و به هنرمندان، میدان بیشتری بدهد و قدرشان را بیشتر بداند. خلاصه همه می گویند، همه می نویسند، همه از مهم ترین ها و اولویت دارترین ها چیزی برایم بازگو می کنند. اما خودم پندار و نظرم این است که استاندار، حد و حدود وظایفش مشخص، چارچوب توانمندی هایش معلوم و تکلیف و اختیاراتش آشکار است. اینکه همه چیز را از او بخواهیم و قلبمان مدام تپش بگیرد که با حضور استاندار جدید، استان متحول خواهد شد، نه، واقعاً اینطور نیست. و اینکه استاندار را هیچ کاره بخوانیم و بگوییم همه چیز از محدوده اختیاراتش خارج است، باز هم نه. او توانمند است و اگر بخواهد می تواند بر اساس تکالیف و چارچوب های قانونی وظایفش، قدم های پر خیر و برکت بزرگ برای استان ما بردارد. نه توصیه می کنم و نه تکلیف می گویم، نه خیلی امیدوارانه، همه چیز را گُل و بلبل می بینم و نه ناامیدانه، خط قرمزی روی همه ی آینده می کشم. به نمایندگی از همه ی مردم، همه معتمدین، همه دلسوزان، همه نخبگان، همه آنهایی دلی به هوای استان دارند و قلبی به امید فردای خراسان جنوبی، به استاندار عزیز، خوش آمد می گویم و از او یک چیز مطالبه می کنم؛« حفظ کرامت بزرگان را، سپردن امور در استان به لایقان را و زعامت و سروری شایستگان را». همین و بس.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)