بهروزی فر – آقای مدیر… سلام ؛ با عرض ادب و تشکر از زحمتی که در راستای تکالیف محوله در حوزه کاری و صد البته رتق و فتق امورات مردم می کشید و ضمن قدردانی از اینکه دغدغه خراسان جنوبی را دارید و برای حل مسایل این استان شرقی، لحظه ای غفلت نمی کنید، جسارتاً خواستم از باب دوستی! که – دوست آن است کو معایب دوست همچو آیینه روبرو گوید/ نی که چون شانه با هزار زبان، پشت سر رفته مو به مو گوید – چند نکته را یادآور شوم؛ اول اینکه رسانه و رسانه ای ها، ملجأ، امید و پناه مردمند، هر فردی که در کشاکش کارهای اداری مربوط به مشکلی که دارد یا مسئله ای که با آن مواجه است، براساس تجربه هایی که قبل از این حاصل شده و اطمینانی که به این باور دارد که پیگیری مسئله از کانال رسانه می تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد، به آغوش یک روزنامه، خبرگزاری و پایگاه خبری یا صدا و سیما پناه می برد، و خبرنگاران هم حسب تکلیف دل به حرفش می دهند و به واسطه رسالتی که دارند، پیگیری آن موضوع را در دستور کار قرار می دهند. خواستم بگویم این جُستن جواب برای یک مشکل، با سَرَک کشیدن در امور مردم ، خیلی فرق دارد و تفاوتش به فاصله زمین تا آسمان است. بپذیرید که این حق رسانه است که شما را به پاسخ بخواند حال چه در دفتر کارتان، چه در دفتر تحریریه و محل کارش، فرقی نمی کند، شما اگر خود بر امورات حوزه کاری تان سوار باشید و مرد عمل باشید و حرف های تان از سفسطه و مقال و آسمان ریسمان کردن ها و به حاشیه رفتن ها به دور باشد و دست تان از کارهای کرده! پر باشد و قانون را هم به درستی مسلط باشید، قطعاً برای تان فرقی نمی کند، کجا از شما بپرسند و چه از شما مطالبه کنند، مگر اینکه خدای نکرده شما از مدیریت فقط پرستیژش را بخواهید یا بدانید که… و صد البته که همان گونه که مُشرفید، پاسخگویی به مردم و دلجویی از آنها که گره به کارشان افتاده، به ویژه در دولت مردمی سیزدهم زمان و مکان نمی شناسد و اما و اگر برنمی تابد، مگر اینکه آن مطالبه، خلاف قانون باشد یا رفع آن حاجت، منع قانونی داشته باشد، که در این صورت بهترین کار، ارائه پاسخ منتطقی با استناد به بندهای قانونی است، نه سکوتی که می تواند ابهام ایجاد کند و حاشیه ساز باشد. اجازه بدهید این را هم بگویم، اگر خبرنگاران به احترام خواسته شما، سؤالات مورد نظرشان را به دفترتان ارسال می کنند، این نشانه لطف آنهاست نه تکلیف شان، چه آنکه در هیچ کجای قانون مطبوعات نداریم که اگر آقای مدیری به بحث مسلط نیست یا حضور ذهن ندارد یا ترجیح می دهد با فراغ بال به سؤال ها پاسخ دهد تا مطالب شسته رُفته و عاری از هر خطایی باشند، یا زمان را مدیریت کند، یا بسپرد کارشناس بلدِ ماجرا پاسخ گوید، یا… شما باید سؤالات را مکتوب بفرستید و پاسخ را هم نوشته تحویل بگیرید، دلیلش هم کاملاً واضح است، احتمال خیلی قوی وجود دارد که در پاسخ ها ابهامی باشد و یا مواردی، توضیح بیشتر را بطلبد. اطلاع رسانی، پیگیری امورات مردم، دغدغه‌ مندی در راستای توسعه استان،… و در یک کلام پرسش و پاسخ، حق رسانه است و این تکلیف مدیران است که به این حق احترام بگذارند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)