دادرس مقدم – ساعت ۶ صبح است و آقایی که خود را حسینی و معاون مدیرکل … معرفی می کند از آن سوی خط تقاضای تلفن تماس چند نفر از مسوولین را به بهانه تصادف خانواده اش در یک شهر دیگر و لزوم هماهنگی برای دریافت اجساد از سردخانه می نمایند . بدون شک دل هر انسانی برای مردی محترم و صاحب منصبی که زن و دو فرزند خود را در یک حادثه از دست داده است می سوزد . پس از تکرار چند تماس و القای حس ناچاری تقاضای مبلغی برای ترخیص اجساد هم کرده و با شرمندگی می گوید تا پایان امروز که به شهر برسد برایم منتقل می کند البته مبلغ هم کمی بیشتر از یک میلیون تومان است . هنوز به ظهر نرسیده است چند نفری که شماره هایشان را داده بودم تماس می گیرند و از گرفتن پول توسط فردی برای ترخیص اجساد با معرفی من صحبت می کنند و تازه مشخص می شود که یک کلاهبردار با استفاده از احساسات شهروندان و اعلام یک جایگاه دروغین نسبت به گرفتن پول از چنین نفر به صورت شبکه ای و با بهانه معرفی توسط مالباختگان دیگر اقدامات خود را انجام داده و حالا اگر به موقع شناسایی و رد یابی شود شاید و شاید بتوان او را به پای میز محاکمه کشاند . این حکایت روزمره اتفاقات ناخوشایندی است که به تازگی در شهر و منطقه ما به شدت رواج یافته و دیده می شود . این تنها مدل بازی با احساسات شهروندان نیست . از کودکانی که همه روزه بر سرچهارراه های این شهر تکدی گری می کنند تا بزرگسالانی که عمدتا تقاضای کرایه تا یک شهر یا روستای اطراف را دارند و اگر به نحوه کارشان دقت کنید با درآمدهای به مراتب بالاتر از شاغلان ، دریافتی هر شب خود را به صاحبان مافیاهایی تقدیم می کند که همه روزه آنها را در ساعات خاصی در شهر توزیع و پس از آن جمع آوری می نمایند . آسیب های اجتماعی و این ناهنجاری موضوع قابل انکاری نیست و در سال های اخیر به اشکال مختلف رواج پیدا کرده است اما آنچه که بیش از چهره شهر در این اتفاقات آسیب می بیند اعتماد شهروندان و به نوعی به بازی گرفتن احساسات آنهاست . در این میان اگر بگوییم که مسوولین برای حل این چالش های اجتماعی اقدامی نکرده اند قطعا بی انصافی کرده ایم و یک نکته مهم که کمتر به آن توجه شده است حمایت های عاطفی جامعه از این گونه افراد و متاسفانه عدم امکان برخورد قاطع با این پدیده است . وجود موسسات خیریه نهادهای حمایتی که با ساختار مناسب شناسایی محرومان واقعی و خدمت رسانی می تواند راه درست و دقیقی باشد که بتوان در هر لحظه و بعد از هر احساس ترحم نسبت به یک متکدی با اقدام درست و منطقی از آن ها حمایت کرد اما به نظر می رسد گردونه سازمان های حمایتی همچنان دارای دورهای باطلی است که از ایجاد این زیرساخت جدی غافل مانده و توجه لازم به آن نشده است . هنوز کودکان کار ، متکدیان و برخی اقشار آسیب پذیر دیگر متولی مشخصی پیدا نکرده و در پاسکاری بین سازمان ها این مهم مغفول گردیده است . چند سال پیش و در اوج بحران کرونا که با همگرایی بین مردم و سازمان های حمایتی بسته های غذایی و کمک های مومنانه ای جهت توزیع بین اقشار نیازمند تهیه شده بود گزارشاتی متعددی از دریافت چندین بسته توسط یک فرد و عدم وصول این بسته ها به برخی نیازمندان واقعی واصل می شد . انتظار می رود در شرایطی که وضعیت اقتصادی مردم دچار چالش های جدی است نهادهای حمایتی ، موسسات خیریه ، مراکز نیکوکاری و مساجد و همه و همه با یک کار مشترک و در قالب یک بانک اطلاعاتی متمرکز نسبت به شناسایی ، نیاز سنجی و ویرایش دقیق داده ها اقدام کنن تا با اعتماد سازی بیشتر منابع حمایتی مردم نیز به جای ریخته شدن در دل مافیاهای تکدی گری و … و یا کمک به افزایش آسیب های اجتماعی نظیر اعتیاد ، دقیقا به دست نیازمندان واقعی جامعه برسد و از این مسیر اعتماد عمومی نیز که در این سال ها نسبت به کارهای خیر کمی خدشه دار شده است به وضعیت مطلوب خود بازگردد . انشاا…
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۵۶۶۵۷۸۲ اعلام یا ارسال بفرمایید)